به گزارش راهبرد معاصر، پژوهشگران با توجه به اینکه یک میلی‌لیتر مایع دهانی حاوی حدود ۷ میلیون ذره ویروس کرونا است، در این بررسی تعیین کردند که فقط یک دقیقه بلند حرف زدن می‌تواند بیش از ۱۰۰۰ قطرک حاوی ویروس کرونا تولید کند.
نتایج کار این پژوهشگران که در ژورنال «پیشرفت‌های آکادمی ملی علوم» آمریکا منتشر شده است، همچنین نشان داد که این قطرک‌ها می‌تواند تا هشت دقیقه یا بیشتر در هوا باقی بمانند.
با اینکه انتشار انتقال ویروس جدید کرونا یا ویروس سارس-کوو-۲ از طریق قطرک‌های ایجاد شده در هنگام سرفه و عطسه کاملا شناخته شده است، اما این بررسی بر خطری که ناقلان بی‌علامت یا افراد آلوده پیش از علامت‌دار شدن تاکید می‌کند، یعنی افراد دچار عفونت ویروس کرونا که احساس بیماری نمی‌کنند و می‌توانند ویروس را به دیگران سرایت دهند.
این پژوهشگران می‌نویسند: «قطرک‌های تولیدشده هنگام صحبت کردن ناقلان بی‌علامت ویروس سارس-کوو-۲ به طور فزاینده‌ای دارد به عنوان یک شیوه محتمل سرایت بیماری در نظر گرفته می‌شود.»
این بررسی همچنین نشان داد هر چه فرد بلندتر حرف بزند شمار بیشتری از قطرک‌ها را تولید می‌کنند، اما این پژوهشگران یادآور شدند که «احتمال زیادی وجود دارد که حرف زدن معمولی هم باعث سرایت هواپخش ویروس در فضاهای در بسته شود.»
نتایج این بررسی با آنالیز اخیر مراکز کنترل و پیشگیری بیماری‌های آمریکا (CDC) درباره شیوع ویروس کرونا در یک جلسه تمرین هم‌آوازی در ایالت واشنگتن در غرب آمریکا تطبیق می‌کند. از ۶۱ نفری که در این جلسه تمرین شرکت داشتند ۳۳ نفر آزمایش مثبت پیدا کردند و ۲۲ نفر دیگر علائم مشکوک بیماری را نشان دادند.
CDC در آن هنگام اعلام کرد: «خود عمل آواز خواندن ممکن است در سرایت ویروس از طریق ذرات تولیدشده هواپخش نقش داشته باشد و بلندی صدای افراد هم در این مورد موثر است.»
این بررسی جدید نشان داد که اندازه قطرک‌های خارج شده از دهان افراد در هنگام صحبت کردن پس از وارد شدن به هوا ۲۰ تا ۴۰ درصد کاهش می‌یابد. این پدیده باعث می‌شود که این ذرات دیرتر روی زمین بیفتند و چند دقیقه‌ای در هوا معلق بمانند.
منبع: همشهری