به گزارش راهبرد معاصر؛ مارک اسلبودا، تحلیلگر آمریکایی مسائل امنیتی و امور بین الملل می‌گوید به اظهارات جیمز جفری، نماینده ویژه آمریکا در امور سوریه مبنی بر اینکه «واشنگتن دیگر به دنبال عزل بشار اسد، رئیس جمهور سوریه نیست»، باید با دیده تردید نگریست، زیرا تغییر رژیم در سوریه همچنان اولویت آمریکاست.
او معتقد است تحریم‌های آمریکا روابط دوستانه میان سوریه، روسیه، ایران و چین و نفوذ این کشورها در سوریه را تقویت کرده و چگونگی این رویه را توضیح داده است.
ولید المعلم، وزیر امور خارجه سوریه روز سه شنبه اعلام کرد هدف از قانون تحریمی آمریکا موسوم به «سزار»، تحمیل گرسنگی بر مردم سوریه است. این تحریم‌ها هم زمان کسانی را که در فعالیت‌های بازسازی این کشور جنگ زده شرکت دارند، هدف قرار می‌دهد.
قانون سزار ۱۷ ژوئن و با هدف تحریم ۳۹ مقام سوریه از جمله بشار اسد و همسرش اجرایی شد و شامل مجازات‌هایی علیه هر کشوری در جهان می‌شود که با دمشق تعاملات تجاری دارد. با وجود این، وزیر امور خارجه سوریه ابراز اطمینان کرد که دمشق می‌تواند بر این چالش غلبه کند.
مارک اسلبودا می‌گوید تشدید «جنگ اقتصادی غیرقانونی تحریم ها» دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا علیه سوریه، نشان از تغییر در اصل سیاست دیرینه واشنگتن برای تغییر رژیم در سوریه دارد.
به گفته وی، آمریکا از زمانی بر اعمال تحریم‌ها متمرکز شد که جنگ نیابتی تکفیری، تجاوزات نظامی آشکار و اشغال اراضی و منابع سوریه تاکنون در تحقق هدف اصلی واشنگتن که همان تغییر رژیم در سوریه است، با شکست مواجه شده است.
وی تحریم‌ها را چند وجهی خواند که به طور جداگانه و هم زمان رئیس جمهور سوریه و خانواده وی، مقامات بلندپایه، نخبگان سیاسی و اقتصادی و در مقیاسی وسیع‌تر شهروندان سوریه را هدف قرار می‌دهد.
اسلبودا گفت: «به رغم اینکه کاخ سفید ادعا می‌کند هدف از این اقدامات لطمه زدن به شهروندان سوری نیست، در تلاش برای تحریک شهروندان سوری به منظور اعتراض به وخامت اوضاع اقتصادی است و به همین منظور می‌کوشد نارضایتی را میان طبقه نخبه سوریه با تشدید محرومیت‌ها و انزوای آن‌ها شدت بخشد.»
این تحلیلگر معتقد است تغییر سیاست آمریکا در قبال سوریه به بهترین شکل با عنوان «تغییر رژیم؛ یا ما این کشور را می‌سوزانیم»، «تغییر رژیم؛ یا ما این کشور را اشغال می‌کنیم»، «تغییر رژیم؛ یا ما این کشور را گرسنه خواهیم کرد»، تعریف شده است.
آمریکا ده‌ها سال است که سیاست تحریم‌ها را علیه سوریه به اجرا گذاشته است. این محدودیت‌ها از زمان آغاز جنگ داخلی این کشور در سال ۲۰۱۱ به تدریج افزایش یافته است.
واسیلی نبنزیا، نماینده دائم روسیه در سازمان ملل ماه آوریل در سخنانی در شورای امنیت سازمان ملل اعلام کرد تحریم‌های آمریکا، اتحادیه اروپا، کانادا و ترکیه علیه سوریه طی سال‌های گذشته چالشی جدی پیش روی این کشور هم زمان با شیوع ویروس کرونا محسوب می‌شود؛ چرا که این تحریم‌ها کشورها را از تامین تجهیزات پزشکی مورد نیاز سوریه منع می‌کند.
اسلبودا اعلام کرد سخنان جیمز جفری مبنی بر اینکه این کشور دیگر تاکیدی بر عزل بشار اسد ندارد، به معنای تغییر رویکرد سیاستگذاران در واشنگتن نیست و سخنان او مبنی بر اینکه هدف از تحریم‌های آمریکا تغییر رفتار رژیم سوریه است، نباید جدی گرفته شود. این تحلیلگر مسائل امنیتی به زمانی اشاره کرد که ترامپ برای نخستین بار در آمریکا به قدرت رسید و در لحن واشنگتن متناسب با لفاظی‌های انتخاباتی ترامپ در ارتباط با سیاست‌های تغییر رژیم در دیگر کشورها، تغییراتی ایجاد شد. با وجود این، سیاست آمریکا در قبال سوریه سالهاست که تغییری نکرده است.
سیاست تحریم‌های ترامپ به تازگی با برخی انتقاد‌های موسسه اطلاعات ژئوپولیتیکی آمریکا موسوم به «استراتفور» مواجه شده است. این موسسه اعلام کرد سیاست تحریم‌های کاخ سفید علیه سوریه، این کشور را به شدت تحت کنترل و حمایت ایران و روسیه نگه می‌دارد.
اسلبودا می‌گوید تاثیر ژئوپولیتیکی این تحریم‌ها به اندازه‌ای وسیع است که بر اقتصاد و ثبات بیشتر بخش‌های منطقه تاثیری منفی داشته باشد.
وی افزود در رسانه‌های غربی و حوزه خلیج (فارس) فراوان این مسئله خاطر نشان شده است که تحریم‌های بی رحمانه علیه سوریه پیامد‌های مخربی بر اقتصاد و زندگی شهروندان لبنان، عراق، اردن و دیگر مناطق خواهد داشت همچنانکه این کشورها در زمینه‌های تجاری به یکدیگر مرتبط و وابسته هستند.
به گفته این تحلیلگر، پیامد‌های سیاست تحریم‌های آمریکا تا حدودی موجب تشدید بی ثباتی سیاسی در سرزمین شام خواهد شد. علاوه بر این، برخی در شورای همکاری خلیج فارس نگرانند این تحریم‌ها مانع از نزدیک شدن آن‌ها به دمشق و شرکت در پروژه‌های عمرانی کنار دستیابی به نفوذ سیاسی بر مقامات سوریه شود.
وی تاکید کرد به نظر می‌رسد فعالیت‌های عمرانی و سرمایه گذاری در سوریه تنها از جانب کشور‌های روسیه، ایران، چین و دیگر کشورها انجام می‌شود، امری که روابط آن‌ها با سوریه و نفوذ این کشورها را در جهت گیری ژئوپولیتیکی سوریه بیش از پیش تقویت خواهد کرد./ باشگاه خبرنگاران