رسول بخشی دستجردی، اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان در گفت و گو با راهبرد معاصر در خصوص تاثیرات حذف مالیات وعوارض مصوب مجلس از واحدهای تولیدی بر روی افزایش روند تولید درکشور به ما گفت: حذف 5 درصدی مالیات و عوارض از بنگاه های تولیدی تا سقف 100 میلیون تومان هیچ اثر مثبتی بر روی سرمایه گذاری در تولید ندارد. به این معنا که با این مصوبات نمی توان در سرمایه دار برای سرمایه گذاری در تولید اشتیاق و تمایلی ایجاد کرد.
وی دراین باره با بیان راهکاری افزود: اگر مجلس واقعا به دنبال حمایت همه جانبه از تولید است از اساس و پایه باید کار را درست کند به این معنا که مجلس در وهله اول باید جلوی سفته بازی را بگیرد وقتی جلوی سفته بازی گرفته شود خود به خود نیازی برای تشویق سرمایه داران برای حرکت به سمت تولید و سرمایه گذاری در تولید نیست چرا که خود تولید کننده مایل به سرمایه گذاری در تولید می شود چرا که بازارهای سفته بازی و سودهای کلان از دست رفته و وجود خارجی ندارد در این شرایط صاحبان سرمایه نمی توانند سرمایه های خود را در بازار طلا و ارز و خودرو یا زمین و مسکن سرمایه گذاری و آنها را به امید سود بیشتر کناری رها کنند بلکه به سمت تولید و رونق تولید و دریافت سودهای معقول می روند.
بخشی دستجردی عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان در خصوص تاثیرات منفی سودهای بادآورده بر روی ممانعت سرمایه ها از حرکت به سمت تولید گفت: مسلما سودهای باد آورده مانع تولید است بنابراین باید جلوی سودهای باد آورده گرفته شود لذا ما دو راه پیش روی اقتصاد کشور داریم یکی خیر و یکی شر. راه اول راه شکوفایی اشتغال، تثبیت قیمت ها و رشد اقتصادی است و راه دوم سیاه و از بین رفتن توسعه و رشد اقتصادی و آینده تاریکی پیش روی اقتصاد است. متاسفانه سیاست های اقتصادی ایران به گوه ای بوده که در برابر تولید، اشتغال و شکوفایی مانع گذاشته اند یعنی راه برای کسب سودهای بادآورده باز بوده و سفته بازان ثروت های کلانی به جیب زده اند لذا برای تحقق رشد و شکوفایی اقتصادی نیازمند تصویب قوانین ضد سفته بازی و اراده وهمت مسوولین برای تحقق آن هستیم.
استاد و تحلیلگر مسائل اقتصادی راهبرد اقتصادی دولت آتی را اینگونه تعیین کرد: هر دولتی که در آینده منتخب مردم ایران باشد باید سفته بازی را ممنوع و جرم اعلام کند اگر دولت آینده راه دولتهای قبلی و عدم ممانعت از سفته بازی را دنبال کند آش همین است و کاسه همین. اما اگر راه و مسیر خود را با سیاست های قبلی عوض کند و مانع هر گونه سفته بازی و رشد نقدینگی شود اقتصاد ایران روی ریل درست قرار می گیرد و به سرعت چالش های قدیمی رفع و حل و فصل می شود واز این زمان می توان به تقویت پایه های تولید و فعالیت قابل توجه تولید امیدوار بود.