به گزارش راهبرد معاصر؛ «پرونده حکمرانی فضای مجازی»؛ 3000 نفر از حقوقدانان کشور در بیانیه‌ای با اشاره به نقض فاحش اصول آزادی بیان و جریان آزاد اطلاعات از سوی پلتفرم‌های خارجی شبکه‌های اجتماعی، مسدودسازی حساب‌های کاربری بین‌المللی رسانه ملی را محکوم کردند. در این بیانیه آمده است:
درحالی مدیران شبکه‌های اجتماعی نظیر؛ فیسبوک، توییتر، اینستاگرام و یوتیوب از پرچمداری خود به عنوان طلایه‌داران آزادی بیان دم می‌زنند و آزادی بیان را اصل اساسی در پلتفرم‌های خود می‌دانند و خود را قهرمان آزادی بیان معرفی می‌کنند که روزانه شاهد آنیم که بسیاری از حساب‌های کاربران در سراسر جهان در شبکه‌های اجتماعی همچون فیسبوک، دچار محدودیت‌هایی همچون حذف پست و در درجه نهایی، مسدودسازی و تعلیق دائمی حساب کاربری شده‌اند. مارک زاکربرگ، مالک فیس بوک، آزادی بیان را یک اصل بنیادین در هسته اصلی فیس بوک می‌داند. وی در سخنرانی در اکتبر 2019 در جورج تاون اعتقاد خود را مبنی بر اینکه دادن «صدا» برای بیان آزادانه به همه، افراد ناتوان را قدرت می‌بخشد، بیان کرد و افزود که دادن «صدا» به مردم برای بیان آزادانه، جامعه را به سمت بهتر شدن می‌کشاند.
با وجود ادعای آزادی بیان، ظرف سال‌های اخیر، شرکت‌های فناوری آمریکایی بار‌ها دست به اقداماتی علیه رسانه‌های ایرانی زده‌اند. پیرو مسدودسازی غیرقانونی تعداد زیادی از صفحات فارسی در پلتفرم‌های فیسبوک، گوگل و توییتر و به تبع آن طی ماه‌های اخیر به مسدود کردن حساب‌های کاربری متعلق به معاونت برون مرزی سازمان صداوسیما جمهوری اسلامی ایران، اقدام کرده‌اند.
این محدودسازی‌ها نقض آشکار آزادی بیان و خلاف اصل جریان آزاد اطلاعات است که از اصل آزادی بیان نشأت می‌گیرد. ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر مصوب 1948 درباب آزادی بیان چنین مقرر می‌دارد: «هرکس حق آزادی عقیده و بیان دارد. این حق شامل آزادی حفظ عقاید، مصون از تعرض و جستجو، کسب اظهار اطلاعات و اندیشه‌ها از هر طریق و بدون توجه به مرزها می‌باشد.» و ماده 19 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی به روشنی در راستای ضرورت و بنیادین بودن آزادی بیان و آزادی اطلاعات مقرر می‌دارد و عبارات «هرکس»، «اظهار اطلاعات»، «از هر طریق» و «بدون توجه به مرزها» به خوبی نمایانگر اهمیت این ماده است. این ماده با ذکر کلمه «هرکس»، هرگونه محدودیتی را در مورد منشاء اطلاعات ممنوع ساخته است.
با به‌کارگیری واژه‌ی «اطلاعات و اندیشه‌ها» هیچ گونه محدودیتی برای دلخواه بودن اطلاعات ارسالی قائل نشده است. از عبارت «از هر طریق» و «بدون توجه به مرزها» استفاده شده که نه تنها شیوه‌ی انتقال اطلاعات اهمیتی ندارد، بلکه هیچ قلمرو جغرافیای سیاسی نیز نمی‌تواند آن را محدود سازد و باید پذیرفت که جریان آزاد اطلاعات از حقوق فردی انسانی و از ضروریات حقوق بشر است. در اسناد بین‌المللی حقوق بشر، آزادی بیان صرفا به معنای خاص آن یعنی آزادی سخن گفتن «Freedom of Speech» به کار نرفته، بلکه مصادیق گوناگونی را تحت الشمول دارد و به عبارت دیگر در معنای اعم آن یعنی «Freedom of Expression» به کار رفته است و «بیان» عبارت است از تبلور اندیشه‌ها، تفکرات و عقاید اشخاص به هر شکل ممکن؛ این گونه تبلور مکنونات ذهنی انسانی می‌تواند به شکل نوشتن، هنر، سخنرانی کردن و... تجلی یابد و در پرتو اسناد بین‌المللی و رویه قضایی بین‌المللی سعی شده است مصادیق مهم و اصلی آن آشکار گردد. همچنین دادگاه آمریکایی حقوق بشر در نظر مشورتی به سال 1985 در تفسیر ماده 13 کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر، آزادی اطلاعات را به منزله حق بنیادین بشری شناخته است که به اندازه آزادی بیان برای جامعه دموکراتیک ضرورت دارد؛ در ماده 13 تصریح می‌کند، افراد نه تنها حق آزادی بیان اندیشه‌های خود را دارند، بلکه حق و آزادی جست و جو، دریافت و انتشار اطلاعات و اندیشه‌ها را از هر نوع دارند. آزادی بیان از یک سو مستلزم آن است که هیچ‌کس با محدودیت یا مانعی خودسرانه در بیان اندیشه‌های خود مواجه نشود. در این معنا، آزادی بیان حقی است متعلق به تک تک افراد، از سوی دیگر، بعد دوم آن، حاکی از حق جمعی به دریافت هر نوع اطلاعات و دسترسی به اندیشه‌های ابراز شده توسط دیگران است. این در حالی است که سال گذشته نشریه آمریکایی «اینترسپت» در گزارشی در دسامبر 2017 نوشت که فیسبوک برای حذف صفحات و مطالب برخی از فعالان به دستور دولت آمریکا و مقام‌های رژیم صهیونیستی عمل می‌کند./ تسنیم