سکوت آمریکا در برابر پنهان کاری‌های هسته‌ای عربستان

به گزارش راهبرد معاصر؛ «پل پیلار» افسر بازنشسته سازمان سیا و از اعضای مرکز مطالعات امنیتی دانشگاه جرج تاون در یادداشتی با عنوان 'یک بمب سعودی' افزود: همکاری های دولت 'دونالد ترامپ' در مذاکرات هسته ای با عربستان سعودی به نظر می رسد قرار است واقعیت های امنیتی و برنامه های هسته ای این بخش از جهان را نادیده بگیرد.

نیویورک تایمز در این خصوص مقاله ای منتشر کرده و در آن نوشته است: رژیم عربستان سعودی به تولید سوخت هسته ای در حالی ادامه می دهد که متفاوت از شرایطی است که ایالات متحده با برخی کشورهای دیگر از جمله امارات متحده عربی مذاکره کرد.

در امارات آمریکا، برنامه های هسته ای این کشور را از نزدیک نظارت می کرد. اما سعودی ها از اجازه دادن به هرگونه بازرسی های جامع بین المللی برای شناسایی هر گونه کار بر روی سلاح اتمی طفره می روند و 'محمد بن سلمان' ولیعهد سعودی آشکارا تهدید به توسعه سلاح اتمی کرده است. به نظر می رسد این تهدیدات در پاسخ به هرگونه پیشرفت ایران در زمینه برنامه هسته ای باشد.

در ادامه یادداشت این عضو مرکز مطالعات امنیتی دانشگاه جرج تاون می خوانیم: در این میان یک مدل مفید برای برنامه صلح آمیز هسته ای، برجام است. برجام توافق چند جانبه است که ترامپ با آن مخالفت کرد و با تحمیل تحریم های اقتصادی جدید، علی رغم پیروی ایران از این توافقنامه، از آن خارج شد.

برجام تمام مسیرهای ممکن برای توسعه سلاح هسته ای را از طریق محدودیت های شدید بست. این توافق همچنین یک سیستم بازرسی کامل را شامل می شود که نه تنها نظارت روزمره بر روی تاسیسات هسته ای ایجاد کرد بلکه به بازرسان بین المللی این امکان را می دهد که از هر سایت مشکوکی، بازدید داشته باشند.

اما در خصوص برنامه هسته ای عربستان اگرچه جزئیات چندانی در دسترس نیست. اما تایمز گزارش می دهد که براساس توافق صورت گرفته با سعودی ها، محدودیت زمانی 10-15 سال برای تولید سوخت عربستان تعیین شده است؛ همان محدودیتی است که در برجام برای برنامه هسته ای ایران در نظر گرفته شد و مورد حمله مخالفان این توافق قرار گرفت.

ناگفته نماند رژیم سعودی چندین سال است که می خواهد 'هر آنچه ایران بدست می آورد' انجام دهد. واکنش ایالات متحده هم به خواست عربستان این می تواند باشد: بسیار خوب شما هم می توانید توافقی همچون برجام داشته باشید. به غیر از محدودیت های شدید در میزان غنی سازی اورانیوم و دیگر بازرسی ها.

علاوه بر این، در مقایسه با تجربیات ایران از برنامه هسته ای، عربستان سعودی هیچ تحریم های اقتصادی به دلیل داشتن برنامه هسته ای متحمل نشده است. اما این تنها یکی از سیاست های منطقه ای نا متناقض و ریاکارانه دولت آمریکا است.

روابط امنیتی ریاض با پاکستان از جمله تأمین مالی برنامه تسلیحات هسته ای آن برای تولید اولین بمب اسلامی از جمله مسائلی است که نادیده گرفته شده است.

در میان تمامی مخالفان برجام و برنامه موشک های بالستیک ایران، عربستان سعودی به عنوان یکی از همسایگان منطقه ای، در راس مخالفان این برنامه های ایران بود. این در حالی است که دو دهه پیش، عربستان سعودی به طور مخفیانه موشک های میان بردی از چین خریداری کرد که اگرچه گزارش شد برای حمل سلاح های متعارف طراحی شده، اما در اصل برای حمل کلاهک هسته ای پیکربندی شده بود. سعودی ها در سال های اخیر نیروی موشکی خود را مدرن کرده و دوباره به چین به عنوان تامین کننده موشکی متکی هستند.