به گزارش راهبرد معاصر؛ قیمت بنزین در آمریکا نسبت به سال گذشته یک دلار افزایش یافته است. متناسب با این قیمت جدید، دیگر اجناس هم به بالاترین میزان خود طی 7 سال گذشته رسیدهاند. افزایش هزینه های انرژی، از جمله بنزین، گاز طبیعی و زغال سنگ، عامل اصلی نرخ بالای تورم هستند. تحت تاثیر این شرایط، فشار وارد شده بر بودجه خانوارها یک مشکل سیاسی بزرگ برای دولت بایدن به حساب میآید.
در این راستا، رئیس جمهور آمریکا اخیراً عنوان کرده که رسیدگی به تورم «برای من یک اولویت است» و دولت او بارها به امکانپذیر بودن نوعی اقدام اساسی برای کاهش قیمت بنزین اشاره کرده است. این سوال ایجاد شده است که بایدن واقعا چه اقدامی می تواند برای مهار تورم و کاهش قیمت بنزین در آمریکا انجام دهد. شرایط کنونی موید این امر است که وعده بایدن به مردم کشورش راه چندانی برای عملی شدن ندارد. کوین بوک، مدیرعامل موسسه کوین بوک «clearview energy partner» عنوان می کند: «مشکلی که اکثر روسای جمهور آمریکا با آن مواجه هستند این است که ابزار زیادی برای اقدام در دست دارند اما اکثر این ابزارها آنقدرها مفید و کارساز نیستند». در اینجا به برخی از گزینههای دولت بایدن برای کنترل قیمت بنزین و مشکلات موجود در هریک از این گزینهها نگاهی میاندازیم.
درست است که افزایش عرضه جهانی نفت خام می تواند قیمت ها را کاهش دهد، اما روسای جمهور ایالات متحده راه مستقیمی برای انجام این کار ندارند چرا که شرکت های نفتی آمریکا برای عرضه و تولید نفت نه به دولت آمریکا بلکه به سهامداران و مالکان خود پاسخگو هستند. از طرفی بر خلاف اکثر اعضای اوپک، کارتل قدرتمندی که نفوذ مستقیم بر تولید و عرضه نفت دارد، آمریکا یک شرکت نفت ملی با ظرفیت اضافه بر مازاد برای عرضه نفت بیشتر به بازار ندارد. به این ترتیب، در حالی که به عنوان مثال، پادشاه عربستان سعودی میتواند تصمیم بگیرد که نفت بیشتر و یا کمتری تولید کند، رئیس جمهور آمریکا این گزینه را ندارد. هرچند او می تواند از اعضای اوپک بخواهد که نفت بیشتری به بازار جهانی عرضه کنند با این حال، دولت بایدن این کار را هم انجام داده است اما جواب از جانب کشورهای تولید کننده منفی بوده است.
گزینه دیگر بایدن، آزادسازی نفت از ذخایر استراتژیک است،(منظور ذخیره نفت خامی است که دولت ایالات متحده در زیرزمین نگه می دارد تا این کشور بتواند با هر گونه اختلال غیرمنتظره در عرضه نفت مقابله کند). گاهی از اوقات هم این نفت برای افزایش ذخایر ارزی فروخته می شود. با این حال، مشکلی که وجود دارد این است که نفت موجود در ذخایر این کشور نیز بسیار محدود است. «لوئیز دیکسون»، تحلیلگر ارشد بازار نفت آمریکا نیز در این رابطه می گوید: «عرضه یکباره نفت نمی تواند راه حلی پایدار برای برطرف کردن عدم تعادل بین عرضه و تقاضای بازار باشد». از سوی دیگر از آنجایی که ذخایر استراتژیک جهانی، نفت خام را ذخیره می کنند و نه بنزین را، به همین خاطر حتی عرضه نفت بیشتر هم بلافاصله قیمت ها را در پمپ بنزین ها پایین نمی آورد. شاید هماهنگی آمریکا برای عرضه ذخایر نفت با سایر کشورهایی که دارای ذخایر استراتژیک هستند بتواند به افزایش تاثیرگذاری این راه کمک کند با این حال، این روش هم بایدن را در موقعیت فرآیند اقناع سازی دیپلماتیک قرار می دهد.
جایگزین های جدی تر برای حل مشکل تورمی و افزایش نرخ بنزین در آمریکا، دارای اشکالاتی هستند. به عنوان مثال، ایالات متحده می تواند صادرات نفت خام در این کشور را که اکنون بخش بزرگی از صنعت نفت را تشکیل می دهد، ممنوع کند. اما کارشناسان می گویند، ممنوعیت صادرات نفتی می تواند نتیجه معکوس به همراه داشته باشد. به این خاطر که شاید این امر باعث کاهش قیمت نفت در داخل کشور شود اما تولید داخلی نفت را هم تشویق می کند تا کاهش یابد. امری که به نوبه خود، عرضه جهانی نفت خام را کاهش داده و حتی قیمت ها را در مجموع بالاتر می برد. از طرفی از آنجایی که ایالات متحده نیز برخی از مشتقات نفت را وارد میکند، روند واردات این محموله ها در چنین شرایطی ادامه پیدا خواهد کرد و وارد کنندگان، افزایش قیمت های بین المللی نفت را بیشتر احساس کرده و به طور بالقوه هر گونه اقدام برای کاهش قیمت های بنزین را هم از بین خواهند برد.
راه حل دیگری که مورد توجه قرار می گیرد، ایده احیای قانون NOPEC است. قانونی که این امکان را برای ایالات متحده فراهم می کند تا از اعضای اوپک به دلیل تبانی در عرضه نفت، شکایت کند. این ایده هم سال هاست که در کنگره شناور بوده و همیشه هم همزمان با افزایش قیمت نفت مورد توجه قرار می گیرد.
شاید دنبال کردن این راه حل بتواند قیمت ها را پایین بیاورد اما همچنین می تواند قیمت ها را در بازار بی ثباتتر کند و امکان برخورد و تنش میان کشورها را فراهم آورد. ضمن اینکه این اقدام هم کاری نیست که بایدن بتواند به تنهایی آن را انجام دهد، بلکه نیاز به اقدام از جانب کنگره آمریکا دارد که تحقق آن از سوی جمهوریخواهان در شرایط کنونی تقریبا غیر ممکن خواهد بود.
هلیما کراف از بانک سرمایه گذاری جهانی (RBC Capital)در این رابطه میگوید: «من هنوز فکر میکنم که ما با چشم انداز واقع بینانه تصویب NOPEC تا حد زیادی فاصله داریم، به این دلیل که به نظر میرسد، قانونگذاران جمهوری خواه از مقصر دانستن بایدن به خاطر سیاست های داخلیاش در حوزه انرژی که بحران انرژی کنونی را تشدید کرده برای افزایش محبوبت خود در این زمینه رضایت دارند.
گزینه دیگری که بلومبرگ گزارش میدهد و کاخ سفید هم در حال بررسی آن است، کاهش الزامات پالایشگاه هاست تا از این طریق امکان این وجود داشته باشد که مقدار مشخصی از اتانول را در ترکیب بنزین خود استفاده نمایند. با این وجود پالایشگاه ها مدت ها بر سر این موضوع با دولت اختلاف دارند و عنوان می کنند که جدا از اینکه این روش هزینه های غیرمجازی را به آنها تحمیل می کند، موجب می شود بنزین هم گران تر شود.
محتمل ترین اقدام برای دولت بایدن در کنترل نرخ تورم و کاهش قیمت بنزین، استفاده از ذخایر استراتژیک نفت باشد. کنگره پیشتر دستور آزادسازی مقداری از نفت ذخایر استراتژیک طی سال های آینده را صادر کرده است. بایدن می تواند زمان این عرضه را تغییر دهد تا وضعیت فعلی را بهبود بخشد. او ادعا کرده است که فشارها برای رسیدگی به این مشکل بسیار زیاد است و ادعا میکند، اقدامات وی حاکی از این است که دولتش در تلاش برای ارائه راه حل در این زمینه بسیار جدی است.
در چنین شرایطی آنچه ممکن است در این زمینه به دولت بایدن کمک کند، صرفا مولفه ای به نام «زمان» است. آژانس اطلاعات انرژی در گزارش ماهانه خود از وضعیت بازارهای نفت پیش بینی کرد که قیمت نفت در سال آینده شروع به کاهش خواهد کرد، ضمن اینکه اوپک هم مازاد نفت در سال 2022 را پیش بینی می کند. هیچکس در صنعت نفت این لحظه را فراموش نمی کند: رهبران بزرگ جهان خواستار کاهش چشمگیر مصرف نفت در سالهای آینده هستند تا اثرات فاجعه بار تغییرات اقلیمی ناشی از اقدامات انسان را کاهش دهند، اما زمان زیادی از اتخاذ این مواضع نگذشته که بایدن و دیگر رهبران جهانی ناامید از افزایش قیمت انرژی، مشتاقانه از چشم انداز افزایش تولید نفت استقبال می کنند.