سراب رفع تحریم‌ها با هدف مقصرنمایی از ایران در مسیر مذاکرات

به گزارش راهبرد معاصر؛ برجام و رصد رفتار آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران در نوع رفتار جمهوری اسلامی ایران با آمریکا بسیار تاثیرگذار است. بنابراین رفتار ایالات متحده می تواند در نجات برجام مهم باشد. به بیان عرفی توپ در زمین آمریکایی هاست. آمریکا نشان داده است که با "حرکات تاکتیکی" خود خود به دنبال برجام بدون هزینه و تعهد برای خود است و در تلاش است اولا از طریق "گفتاردرمانی" مذاکرات برای لغو تحریم را پیش ببرد و دوم با خرج منابع خود ایران، از جمهوری اسلامی ایران امتیاز بگیرد. اینکه به کره جنوبی یا به عراق اجازه داده می‌شود که بعنوان حسن نیت برای نحوه باز پرداخت پول های بلوکه شده ایران وارد مذاکره شوند، این در واقع پیش بردن یک سیاست "بدون هزینه" توسط آمریکا است. ضمن مراقبت و هوشیاری از رویکرد "فریبنده آمریکا"، باید با حساسیت ویژه از برجام سخن گفت. ایالات متحده در جدیدترین رویکرد خود اعلام کرد که معافیت تحریمی در حوزه فنی فعالیت های هسته ای را اعمال کرده است. "وزارت خارجه آمریکا از بازگشت چند معافیت تحریمی در حوزه فنی هسته‌ای مرتبط با نیروگاه بوشهر، رآکتور اراک و رآکتور تحقیقاتی تهران خبر داد. یک مقام وزارت خارجه آمریکا در توضیح این تصمیم گفت: اقدام انجام شده به منظور تسهیل در مسیر گفتگوهای فنی صورت گرفته و نباید به عنوان سیگنالی برای بازگشت ایالات متحده به برجام تفسیر شود".

متاسفانه برخی از رسانه های داخلی بلافاصله بعد از این خبر، با یک هیجان خاص این خبر را مخابره کردند که گویی ماموریت آنها تلاش برای تطهیر آمریکا در نزد افکار عمومی است. اما واقعیت امر این است که تعلیق تحریم هایی که مطرح شده بیشتر به نفع آمریکاست و هیچگونه تاثیر اقتصادی نیز بر جمهوری اسلامی ایران به همراه نخواهد داشت. در واقع این تحریم آغاز سیاست جدیدی است که ایالات متحده در وین شروع کرده است و آن آغاز بازی جدید "مقصر نمائی" از ایران است. در حالی که هیئت های مذاکره کننده‌ در وین برای رایزنی های بیشتر به پایتخت‌ها بازگشته‌اند و پیشرفت مذاکرات عملا به اتخاذ تصمیم سیاسی از سوی آمریکا گره خورده، این اقدام نمایشی صرفا حرکتی برای کاهش فشارها بر واشنگتن و پیگیری بازی مقصر نمائی محسوب می شود.

آمریکایی‌ها عملا هیچگونه رفتاری که نشان دهد بدنبال لغو تحریم ها علیه ایران هستند را تا به اکنون انجام نداده‌اند. حتی در داخل نیز یک تقسیم کار "پنهانی" میان کاخ سفید و کنگره نیز اتفاق افتاده است. بطوری که برخی از قانونگذاران مجلس نمایندگان آمریکا در نامه‌ای از جو بایدن خواستند تا خطر پیشرفت‌های ایران در زمینه موشک‌های بالستیک را جدی بگیرد. در این نامه آمده است: "دولت آمریکا نتوانسته به انبوهی از پیشرفت‌های چشمگیر ایران در زمینه موشکی واکنشی مناسب نشان دهد. آزمایش تجهیزات مربوط به پرتاب ماهواره با استفاده از فناوری‌های جدید دلیل اصلی این نگرانی‌ها است. دولت آمریکا فاقد هر گونه استراتژی روشنی برای مقابله با تهدیدات موشکی ایران است. موشک‌ها به طور بالقوه می‌توانند بسیاری از متحدان واشنگتن در اروپا و حتی بخش‌هایی از خود آمریکا را مورد هدف قرار دهند. تنها محکومیت فعالیت‌های ایران کافی نیست".

طرح مسئله برجام، در کنار موضوعات دیگر نشان می‌دهد که صحبت از تغییر رفتار آمریکا یک خطای راهبردی است که به دلیل عدم شناخت از رفتار تهاجمی این کشور علیه جمهوری اسلامی ایران است.

ضمن اشاره به تعلیق برخی از تحریم های فنی، ذکر این نکته ضروری است که آمریکا علی رغم اینکه مطرح می کند برای رسیدن به برجام زمان کافی نیست و به نوعی ضرب الاجل برای مذاکرات وین تعیین می کند که این رفتار تکراری و دیکته شده صهیونیست هاست، ایالات متحده به جز برجام هیچ گونه مسیر و به اصطلاح پلن B در قبال جمهوری اسلامی ایران ندارد و تعلیق تحریم های فنی نشان می دهد که آنها امیدوارند بتوانند برجام را بدون هزینه احیا کنند و با "بازی سیرک گونه"، خود را از جایگاه متهم به جایگاه مدعی تبدیل کنند. برای رسیدن به یک توافق خوب و مطلوب در برجام ، نیاز است که ایالات متحده تحریم های مالی و بانکی را بطور کامل لغو کند و بعد از آن می توان از تغییر رویکر آمریکا سخن به میان آورد.