محرومیت ۳ ورزشکار ایرانی به دلیل دوپینگ صعود ۱۵ پله‌ای بیرانوند در جدیدترین رنکینگ جهانی عربستان به دنبال شکار ستاره ایرانی / طارمی از اینتر جدا می‌شود؟ زمان واریز کامل کسورات اردیبهشت بازنشستگان کشوری اعلام شد آمریکا پایگاه‌های نظامی خود را در سوریه به یک پایگاه کاهش خواهد داد بازگشت دوومیدانی‌کاران به ایران در غیاب حاشیه‌سازان بازداشت اعضای باند قاچاق ۲۱ هزار گوشی تلفن همراه در بوشهر آتش‌سوزی انبار لوازم یدکی خودرو در جاده قدیم کرج آینده مبهم گندوز در پرسپولیس/ احتمال جدایی بیشتر است اینفوگرافیک/ حداقل حقوق برای حذف یارانه چقدر است؟ طوفان سهمگین در سیستان و بلوچستان ۱۵۴۴ نفر را راهی بیمارستان کرد «سیدورف» با استقبال رسمی مدیران استقلال وارد تهران شد + عکس «جان‌پیرو گاسپرینی» سرمربی جدید رم شد گروگانگیری خونین در لنگرود / مردی که می‌خواست همسرش را در خانه آتش بزند در تیراندازی متقابل با ماموران کشته شد تصاویر/ روزنامه‌های ورزشی امروز دوشنبه ۱۲ خرداد

سرنوشت عجیب یک زن ایرانی مقیم فرانسه

روز گذشته شاهد حضور زهرا امیرابراهیمی روی فرش قرمز جشنواره کن بودیم. نام او طی سالیان اخیر همواره با یک حاشیه خاص همراه بوده و همین امر باعث شد تا سال‌ها از فضای تصویر دور باشد.
تاریخ انتشار: ۱۵:۲۸ - ۰۲ خرداد ۱۴۰۱ - 2022 May 23
کد خبر: ۱۳۴۹۷۵

به گزارش راهبرد معاصر روز گذشته شاهد حضور زهرا امیرابراهیمی روی فرش قرمز جشنواره کن بودیم. نام او طی سالیان اخیر همواره با یک حاشیه خاص همراه بوده و همین امر باعث شد تا سال‌ها از فضای تصویر دور باشد. شاید بهترین تصمیم او در آن فضا همین مهاجرت بود تا به اینجایی برسد که حالا رسیده.

 

سیامک قاسمی(روزنامه‌نگار) در توئیت اخیر خود، حضور امیرابراهیمی در کن را ققنوس‌وار توصیف کرده و ملت را به برافروختن آتش برای او متهم کرده. شاید این نبش قبر کردن گذشته و بیان جملات نخ‌نماشده و شعاری در حال حاضر دیگر محلی از اعراب ندارد و آقای قاسمی به خوبی می‌داند که مخاطب چنین جملاتی سال‌هاست از این فضا عبور کرده.

اینکه بخواهیم تا سال‌های سال در کنار نام زهرا، به جای «عنکبوت مقدس» و «نرگس» خاطره دیگری را به یاد بیاوریم چیزی را به جلو نمی‌برد. کاش امثال آقای قاسمی به جای نوشتن جملات شعاری و ماندن روی آن اتفاق سپری شده، صرفا از امروز بنویسند.

البته که احتمال تکرار این معضل در جامعه وجود دارد. بررسی چرایی‌اش به ساعت‌ها کار کارشناسی نیاز دارد، اما حداقل کار فعالان رسانه‌ای می‌تواند دست گرفتن چراغی باشد و نه قی کردن حرف‌های کوچه و بازار.

این حقیقت کاملا آشکار است که فرو رفتن در گذشته آورده‌ای برای هیچ یک از ما نخواهد داشت و قطار در حال حرکت با تمام سنگ‌هایی که می‌خورد به راهش ادامه خواهد داد.

ارسال نظر
تحلیل های برگزیده