افزایش فشار بر اردن برای سهیم کردن آل سعود در قیمومیت بر مسجدالاقصی
یک روزنامه صهیونیستی اعلام کرد، آمریکا با تشدید فشارها بر اردن تلاش دارد عربستان سعودی را شریک قیمومیت اردن بر مکان‌های مقدس فلسطین در قدس کند یا به صورت کلی این قیمومیت را از اردن بگیرد.
به گزارش راهبرد معاصر، «نداو شرگای» خبرنگار روزنامه صهیونیستی «اسرائیل هیوم» اعلام کرد، اردن تحت فشارهای شدید واشنگتن قرار گرفته تا قیمومیتش بر مسجدالاقصی را به عربستان سعودی واگذار کند یا ریاض را در آن شریک کند.
شرگای در یادداشتی در روزنامه مذکور نوشت، اردن احساس ناامیدی بسیاری می‌کند زیرا این میراث تاریخی را حدود ۱۰۰ سال است که به ارث برده. «عبدالله دوم» شاه اردن نیز عصبانی است زیرا برای خالی کردن این جایگاه به نفع سعودی و واگذار کردن آن به «سلمان بن عبدالعزیز» شاه سعودی آماده نیست؛ اکنون «امان» هر کاری می‌کند تا این مسأله روشن شود.
روزنامه مذکور در ادامه اظهارات اخیز شاه اردن با ژنرال‌های ارتش این کشور را به عنوان سند ذکر کرده که در آن گفته بود: قدس و آینده فلسطین برای اردن خط قرمز هستند، نمی‌دانم چگونه می‌توانم این را واضح‌تر بگویم. چگونه ممکن است به عنوان یک هاشمی (خاندان اردن) از قدس شانه‌خالی کنم؟ این امر محال است. این خط قرمز است و هرگز از قدس شانه خالی نخواهیم کرد.
در ادامه این گزارش آمده، میزان بدهکاری‌های اردن در فوریه گذشته به ۴۰ میلیارد دلار رسید و عبدالله دوم در نشست کشورهای کمک‌کننده به اردن در لندن موفق شد سه میلیارد دلار از عربستان سعودی، کویت و امارات کمک بگیرد؛ اما این کمک‌ها ماننده قطره‌ای در دریاست و شرط اصلی سعودی برای ادامه کمک، مشارکت با اردن در حاکمیت بر مسجدالاقصی است.
بر اساس گزارش این وب‌سایت اسرائیلی، اردن از سوی دیگر نیازمند کمک سالانه یک میلیارد و پانصد میلیونی آمریکاست. واشنگتن به اردن مبلغ خیالی کمک ۴۵ میلیارد دلاری داده تا امان از آن برای پرداخت قرض‌های خود، ترمیم اقتصادی و نیز اسکان دائمی آوارگان فلسطینی (در راستای اجرایی کردن معامله قرن) استفاده کند.
قیمومیت اردن بر مقدسات اسلامی و مسیحی در قدس در دوره «عبدالله بن حسین» سرسلسله خاندان موسوم به «هاشمی» آغاز شد و هنوز ادامه دارد. با تأسیس اردن، عبدالله بن حسین در ۲۱ مارس ۱۹۲۱ با «وینستون چرچیل» نخست‌وزیر وقت بریتانیا دیدار کرد و ضمن رد بیانیه «بالفور» اعلام کرد، امور فلسطینی‌ها باید به خود آنها واگذار شود.
انگلیس در سال ۱۹۲۴ حاکمیت بر مقدسات شهر قدس را به «شریف حسین» (که با انگلیسی‌ها در خیزش علیه امپراتوری عثمانی همکاری کرده بود) واگذار کرد. این حاکمیت در سال‌های بعد به سران محلی فسلطین واگذار شد اما پس از جنگ ۱۹۴۸ که کرانه باختری از جمله قدس شرقی در تابعیت اردن قرار گرفت، حاکمیت بلامنازع اردن بر مقدسات فلسطینی بازگشت.
بر اساس قانون بین‌المللی هیچ کسی حق ندارد این حاکمیت را از اردن بگیرد، امان در حال حاضر بر ۱۴۴ عدد از مقدسات فلسطینی در قدس نظارت دارد. «محمود عباس» رئیس تشکیلات خودگردان در سال ۲۰۱۳ بیعت حاکمیت اردن بر این مقدسات را تحت توافق «حمایت از اماکن مقدسه در قدس» تجدید کرد و این توافق همچنان پابرجاست.
به گزارش فارس؛ سال گذشته، روزنامه اسرائیل هیوم مدعی شد معامله‌ای میان اردن از یک طرف و رژیم صهیونیستی و آمریکا از طرف دیگر شکل گرفته که بر اساس آن تل‌آویو و واشنگتن متعهد شده‌اند به عربستان اجازه ندهند حاکمیت مقدسات فلسطینیان در قدس را در اختیار بگیرد. بر اساس این معامله، حکومت امان هم متعهد شده از قضیه حملات روز افزون صهیونیست‌ها به مسجد الاقصی چشم‌پوشی کند (جزئیات بیشتر).