به گزارش «راهبرد معاصر»؛ بلافاصله پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تسخیر لانه جاسوسی آمریکا، واشنگتن 26 نوامبر سال 1979 (آذر 1358) حضور نظامی خود را در منطقه راهبردی خلیج فارس آغاز کرد. واکاوی هدف حضور آمریکا در خلیج فارس نشان می دهد ناامن سازی منطقه برای ایران و القای «ایران خطر» برای کشورهای منطقه با رویکرد اجماع سازی علیه کشورمان و در نتیجه فروش ظاهری امنیت و تجاری سازی امنیت با فروش سلاح از مهمترین اهداف آمریکا بوده است.
طبق ادعای رسانه های وابسته به محور عبری- عربی، حضور غیر قانونی آمریکا در خلیج فارس که بدون پشتوانه حقوقی انجام شد، سرآغاز محاصره اقتصادی ایران و تکرار وضعیت سال 1951 بوده است که دولت لندن دست به محاصره اقتصادی ایران زده بود. یک تفاوت در این میان وجود داشت و آن اینکه آمریکا خود را ابر قدرت دنیا می داند و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران (فوریه 1979) به دلیل اشتباهات راهبردی که در تقابل با ایران مرتکب شد، موقعیت خود را آسیب دیده یافت و به طور مداوم به دنبال ترمیم این آسیب بوده است و خواهد بود.
حال که طبق اسناد و رفتار آمریکا، هدف از حضور این کشور در خلیج فارس بر مبنای رویکرد ضد ایرانی بوده است، به تازگی روزنامه واشنگتنپست در فرافکنی آشکار به نقل از یک مقام نظامی آمریکا از نزدیک شدن سه قایق ایرانی به دو کشتی آمریکایی در منطقه خلیج فارس خبر داد و مدعی شد قایقهای ایرانی پس از سیگنال هشدار یکی از کشتیها تغییر مسیر دادهاند. مقام نظامی آمریکا در ادامه ادعا کرد، رفتار نیروی دریایی ایران بر خطر ناشی از محاسبه اشتباه و برخورد افزوده است.
طبق اسناد و مدارک، حضور آمریکا در خلیج فارس همواره پر از جنایت علیه جمهوری اسلامی ایران بوده است
به نظر می آید هدف اولیه از اینگونه اخبار مشروعیت بخشی به حضور آمریکا در خلیج فارس و تأکید بر قدرت آمریکا بوده باشد که به وسیله دروغ افکنی و نفرت پراکنی علیه کشورمان دنبال شده است.
رصد نزدیک به چهار دهه گذشته نشان می دهد، آمریکا همواره سعی کرده است با پشتوانه وجود بحران ها و بی ثباتی سیاسی در کشورهای مجاور و وجود چالش های سیاسی کشورهای همسایه، حضور نامشروع خود را در خلیج فارس ادامه دهد و منافع جمهوری اسلامی ایران را به خطر بیندازد.
در واقع حرکت کشتی ها به سمت خلیج فارس از آب های سرزمینی ایران (تنگه هرمز) و خروج از خلیج فارس از دریای سرزمینی عمان انجام می شود. ناوهای امریکایی از این تنگه بعضاً با نقض حقوق ایران عبور می کنند. قانون فعلی حاکم بر عبور از تنگه هرمز قانون جمهوری اسلامی ایران مصوب سال 1372 است. طبق این اصول در مواردی که زیردریایی های آمریکایی بدون آمدن به سطح آب از این منطقه عبور کنند یا مواردی که کشتی آمریکایی در این تنگه توقف کند، مسئولیت بین المللی آمریکا محرز خواهد بود. بنابراین حضور آمریکا در خلیج فارس غیر قانونی تلقی می شود و انتشار اخبارهای متعددی در زمینه اتهام افکنی به ایران، شیوه رفتاری آنهاست که حضور خود را برای جامعه بین الملل قانونی و امنیت ساز جلوه دهند.
تاریخ پر از جنایت های غرب علیه بشریت است که آمریکا نیز بخشی از این تاریخ غرب را شامل می شود. طبق اسناد و مدارک، حضور آمریکا در خلیج فارس همواره پر از جنایت علیه جمهوری اسلامی ایران بوده که برخی از آنها عبارتند از:
در خلال جنگ ميان ايران و عراق، دولت آمريكا به پشتیبانی از كشتي هاي عراقي در تنگه هرمز پرداخت. در اين اقدام سکوهای نفتی رسالت و رشادت در تاریخ 19 اکبر 1987 و نصر و سلمان در تاریخ 18 آوریل 1988 به وسیله کشتی های آمریکایی منهدم شدند.
متهم کردن ایران برای دوشیدن برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس سناریویی تکراری است که آمریکا همچنان به اجرای آن اصرار می ورزد
دوازدهم تيرماه 1367 هواپیمای مسافربری ایرانی مورد هدف دو فروند موشک آمریکایی قرار گرفت و به سقوط هواپيما و شهادت 290 نفر مسافر بی گناه و خدمه هواپيماي مزبور منجر شد. جنایتی که آمریکا به صورت علنی مرتکب شد و در عمل به صراحت بر خلاف قوانین بین المللی رفتار کرد.
تخریب محيط زيست خليج فارس
استقرار ناوهاي امريكايي بعضاً موجب لطمات و تصادفاتي مي شود كه به محيط زيست اين منطقه حساس خدشه وارد مي كند. فارغ از نقض حقوق دولتهاي حاشيه خليج فارس و كشتار مردمان بي گناه كه حاصل اقدامات كشوري همچون امريكا در منطقه است، تخريب اكوسيستم خلیج فارس از ديگر مشكلات ايجاد شده به وسیله آنهاست. برای نمونه ناوگان پنجم نيروي دريايي آمريكا مستقر در بحرين اواخر سال 1387 اعلام كرد، يك فروند زيردريايي آن كشور (يو اس اس هاتفورت) و يك فروند ناو جنگي آمريكايي (يو اس اس نيواورلئان) در تنگه هرمز با هم برخورد کردند و بيش از 95 هزار ليتر سوخت ديزل وارد آبهای تنگه هرمز شد.
آمریکا در تلاش است با ابزار رسانه و برخی از کشورهای منطقه همواره به حضور غیر قانونی خود در خلیج فارس مشروعیت بخشد و با در پیش گرفتن متهم سازی ایران رویکردهای ضد ایرانی خود را به پیش ببرد. در واقع رویکرد آمریکا مبتنی بر تلاش برای حضور همیشگی در خلیج فارس طراحی شده است. گرچه اندازه حضور این کشور محل اختلاف کارشناسان است، ولی سناریوی حضور دائمی این کشور را همگان قبول دارند.
متهم کردن ایران برای دوشیدن برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس سناریویی تکراری است که آمریکا همچنان به اجرای آن اصرار می ورزد.