عملکرد ضعیف آمریکا در امنیت با تجهیزات گران و ناکارآمد

به گزارش راهبرد معاصر، جان کربی سخنگوی شورای امنیت ملی آمریکا در آستانه سفر جو بایدن رئیس جمهور این کشور به غرب آسیا، ادعای ایجاد سامانه یکپارچه دفاع هوایی در منطقه را مطرح کرده‌ است.

پیش از آن نیز «نفتالی بنت» نخست‌وزیر سرنگون شده و «یائیر لاپید» نخست‌وزیر موقت صهیونیست‌ها در کنار «بنی‌گانتز» وزیر جنگ این رژیم مدعی ایجاد سامانه هوایی و دفاع موشکی مشترک شده بودند.

مجموع این ادعاها بر یک محور مشترک تاکید دارد و آن مقابله با توان موشکی و پهپادی ایران است.

فضاسازی آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه توان موشکی و پهپادی جمهوری اسلامی که بر اساس رویکرد «ایران‌هراسی» پیگیری می‌شود در آستانه سفر بایدن به منطقه با هدف فعال نشان دادن واشینگتن در حوزه تامین امنیت متحدان آمریکا تشدید شده است‌.

نگاهی بر تحولات جهانی می‌تواند حقایقی قابل تامل را در باب صحت این ادعاها و توانمندی واقعی آمریکا در زمینه تامین امنیت کشورهای دیگر آشکار نماید.

«آلکسی ریزنکوف» وزیر دفاع اوکراین اخیرا با اتخاذ رویکردی انتقادی در مورد وعده‌های غرب در زمینه حمایت نظامی از این کشور رسما اعلام کرد: به دلیل ناکارآمدی گنبد آهنین، کی‌یف نیازی به ارسال و استقرار این سلاح اسرائیلی در خاک خود ندارد.

او افزود: با وجود نیاز کی‌یف به کمک‌های تسلیحاتی، اما احتیاجی به استقرار سامانه گنبد آهنین در خاک اوکراین نیست چون این سلاح ظرفیت مقابله با سلاح‌های روسی را نداشته و فقط قادر به رهگیری موشک‌های دست‌ساز است.

وزیر دفاع اوکراین تاکید کرد: همه ما گنبد آهنین را می‌شناسیم، اما این سامانه قادر به حمایت از ما نیست. من به اسرائیل (فلسطین اشغالی) سفر کردم و با کارخانه‌ها و موسسات اسرائیلی گفتگو نمودم. گنبد آهنین برای دفاع در برابر موشک‌هایی با سرعت کند و ارتفاعی کم تولید شده و گویی قرار است موشک‌هایی را رهگیری کند که در انباری یک خانه تولید شده باشند.

پیش از این مقامات رژیم صهیونیستی با برجسته‌سازی درخواست سفارت اوکراین در تل‌آویو برای برخورداری از سامانه گنبد آهنین، آن را نشانه ظرفیت و توانایی بالای این سامانه موشکی عنوان کرده بودند.

البته مرور عملکرد این سامانه نیز به خوبی نشان می‌دهد که اظهارات وزیر دفاع اوکراین کاملا واقغ‌گرایانه است، چنانچه در ۲۹ بهمن ۱۴۰۰، حزب‌الله لبنان طی بیانیه‌ای اعلام کرد یک فروند پهپاد «حسان» در عمق ۷۰ کیلومتری شمال فلسطین اشغالی به پرواز درآمده و پس از انجام مأموریت خود با موفقیت به لبنان بازگشته است.

رسانه‌ها و کارشناسان صهیونیست در این زمینه نیروی هوایی و ارتش اسرائیل را به‌شدت مورد انتقاد قرار داده و اعلام کردند: آنها که در رهگیری یک پهپاد کوچک ناکام ماندند چگونه در جنگ آینده روزانه با ۳ هزار موشک و راکت مقابله خواهند کرد؟

ناتوانی گنبد آهنین حتی از سوی مقامات نظامی رژیم صهیونیستی نیز مورد تاکید قرار گرفته، چنانچه «یوسی لانگوتسکی» فرمانده یگان ۸۱ تکنولوژی در یادداشتی در روزنامه معاریو نوشت: در صورت وقوع جنگ، سامانه گنبد آهنین فقط می‌تواند پاسخی جزئی و کوتاه‌مدت به حملات بدهد که در این پاسخ‌ها هم شکاف‌ها و محدویت‌هایی وجود دارد.

گبند آهنین همچنین محدودیت‌هایی در رهگیری موشک‌های بالستیک میان برد و دور برد دارد و قادر به برخورد با موشک‌های نقطه‌زن نیست.

هزینه پرتاب هر موشک از گنبد آهنین نیز بیش از ۱۰۰ هزار دلار است. از سوی دیگر در اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ نیز نیروی هوایی رژیم صهیونیستی به شکست سامانه گنبد آهنین این رژیم در رهگیری موشک‌های شلیک شده از غزه و لبنان اذعان کرد.

یکی دیگر از پایه‌های اصلی تشکیل پدافند موشکی مشترک در منطقه را بهره‌گیری از سامانه‌های آمریکایی پاتریوت‌ تشکیل می‌دهد.

ضعف شدید سامانه‌های پاتریوت پیش از آنکه در جنگ اوکراین آشکار شود در جنگ یمن به اثبات رسید.

مجله آمریکایی نیوزویک نوشت: ویدئوهای «رسوایی» نشان می‌دهد دو موشک پاتریوت ساخت آمریکا در رویارویی با موشک‌های بالستیک یمنی در هوا شکست خورده و دومین موشک هم موفق به رهگیری اهداف نشد و به نظر می‌رسید که در جهت مخالف حرکت کرد و ناگهان به زمین افتاد.

در حملات مستمر موشکی و پهپادی ارتش یمن به تاسیسات نفتی و زیرساختهای عربستان سعودی و امارات عربی متحده نیز سامانه‌های پاتریوت نتوانستند از اصابت موشک‌های نه‌چندان پیشرفته یمنی‌ها به اهدافشان جلوگیری کنند.

در طول سال‌های اخیر بسیاری از کارشناسان نظامی با اشاره به ضعف سامانه‌های پدافندی پاتریوت در برابر حملات موشکی و پهپادی یمنی‌ها به عربستان و امارات خواستار تجدیدنظر این کشورها در ادامه استفاده از این تجهیزات بسیار گران‌قیمت و البته ناکارآمد شدند.

به نظر می‌رسد اقدام تحریک‌آمیز آمریکا در زمینه ایجاد شبکه یکپارچه پدافندی در منطقه که با صحنه‌گردانی مستقیم رژیم صهیونیستی دنبال می‌شود، ضمن آنکه از نظر نظامی به‌دلیل فقدان وجود تهدید علیه کشورهای حوزه خلیج فارس قابل توجیه نیست، از نقطه نظر کارآیی و ایجاد ظرفیت جدید برای کشورهای منطقه نیز با اما و اگرهای جدی روبرو است.

این اقدام که درآمد سرشاری را برای کارخانه‌های آمریکایی ساخت سلاح به همراه خواهد داشت، بدون ایجاد توانمندی ویژه برای مشارکت‌کنندگان، تنها موجب شکل‌گیری سوء تفاهم میان کشورهای منطقه شده و واشینگتن را به اهدافش برای ایجاد انشقاق و تفرقه میان آنان نزدیک‌تر می‌کند./نورنیوز