این تحقیق حدود ۲۰۰۰ کودک را مورد بررسی قرار داد و دریافت کودکانی که به طور منظم بازیهای ویدیویی انجام میدهند در برخی از آزمونهای مهارتهای شناختی در مقایسه با کودکانی که هرگز بازیهای ویدیویی انجام نمیدهند عملکرد بهتری داشتند.
به طور کلی فرض بر این است که بازیهای ویدیویی تأثیر منفی بر رفاه و رشد کودکان دارند، اگرچه شواهد علمی واقعی بسیار کمی برای تأیید این موضوع وجود دارد.
مجموعه رو به رشدی از تحقیقات پیشرفتهتر مدرن نشان میدهد که اثرات زمان نمایش دیجیتال بر روی کودکان پیچیده و چندوجهی است.
به عنوان مثال، یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ از دانشگاه آکسفورد نشان داد که تماشای تلویزیون در نوجوانان تأثیر کمی بر سلامت روانی دارد.
یک مطالعه بعدی از همان تیم تحقیقاتی در واقع یک رابطه کوچک بین بازیهای ویدیویی و رفاه مثبت پیدا کرد.
اخیراً، یک مطالعه قابل توجه از تیم محققان اروپایی نشان داد که انجام بازیهای ویدیویی حتی میتواند هوش کودک را تقویت کند.این تحقیق جدید به ویژه بر تأثیر شناختی و عصبی زیستی بازیهای ویدیویی در گروه وسیعی از کودکان خردسال متمرکز بود.
محققان با نگاهی به دادههای یک پروژه عظیم در حال انجام به نام مطالعه رشد شناختی مغز نوجوانان (ABCD) حدود ۲۰۰۰ کودک ۹ و ۱۰ ساله را مورد بررسی قرار دادند.
حدود ۱۲۰۰ شرکتکننده گزارش دادند که هرگز بازیهای ویدیویی انجام ندادهاند در حالی که حدود ۸۰۰ نفر گزارش دادند که حداقل سه ساعت بازی ویدیویی در روز انجام میدهند.
در تستهای شناختی که کنترل تکانه و حافظه فعال را ارزیابی میکنند، کودکانی که بازیهای ویدیویی انجام میدهند بهتر از کودکانی که بازیهای ویدئویی انجام نمیدهند، عمل میکنند.
مطالعه ABCD همچنین دادههای تصویربرداری از مغز fMRI را برای همه شرکتکنندگان ارائه کرد، که نشان داد کودکان که بازیهای ویدیویی دارند، فعالیت عصبی بیشتری در مناطق مرتبط با حافظه و توجه نشان میدهند.
امروزه بسیاری از والدین نگران تأثیر بازیهای ویدیویی بر سلامت و رشد فرزندان خود هستند و از آنجایی که این بازیها همچنان در بین جوانان گسترش مییابند، بسیار مهم است که ما تأثیر مثبت و منفی این بازیها را بهتر درک کنیم.
بادر چرانی، نویسنده اصلی این مطالعه جدید توضیح داد: در حالی که نمیتوانیم بگوییم آیا بازیهای ویدیویی به طور منظم باعث عملکرد عصبی شناختی برتر میشود یا خیر، این یک یافته دلگرمکننده است و باید به بررسیش در کودکان و دوران نوجوانی و جوانی شان ادامه دهیم.
به همان اندازه که این یافتهها جالب هستند، محققان محتاط هستند که بر احتیاطهای زیادی که همراه با مطالعه هستند تأکید کنند.
هیچ رابطه علّی بین بازی و شناخت را نمیتوان از این دادهها نتیجه گرفت، بنابراین محققان تأکید میکنند که این یافتهها به این معنا نیست که همه کودکان از نظر شناختی برای انجام ساعتها بازیهای ویدیویی در هر روز وضعیت بهتری خواهند داشت.
به علاوه مجموعه دادهها بین انواع بازیهای ویدیویی تمایز قائل نمیشوند، بنابراین مشخص نیست که آیا سبکهای خاصی از بازی (مثلاً بازیهای تیراندازی یا بازیهای پازل) سودمندتر از سایر سبکها هستند یا خیر.
اما آنچه محقق چرانی نشان میدهد این است که نتایج نشان میدهد ممکن است آسیبهای شناختی قابل توجهی در کودکانی که بازیهای ویدیویی انجام میدهند وجود نداشته باشد.حداقل بر اساس معیارهای خاصی که در این مطالعه به آنها نگاه شده است.
چرانی حدس میزند که بازیهای ویدیویی حداقل ممکن است بدتر از تماشای تلویزیون نباشد. مطالعه ABCD، که دادههای این تحقیق از آن استخراج شده است، ادامه دارد و بیش از ۱۰۰۰۰ جوان را در دوران بزرگسالی دنبال میکند؛ بنابراین گروه خاصی که در اینجا مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد، طی سالهای آینده مجددا مورد آزمایش قرار میگیرد و محققین میتوانند بررسی کنند که آیا این تفاوتهای شناختی بین افرادی که بازی کامپیوتری میکنند و آنها که بازی نمیکنند، ادامه دارد، افزایش مییابد یا کاهش مییابد.
مطالعه جدید در مجله JAMA Network Open منتشر شده است.