پشت‌پرده نشست ضدایرانی کارگروه‌های مجمع «نقب» در ابوظبی-راهبرد معاصر
«راهبرد معاصر» گزارش می‌دهد؛

پشت‌پرده نشست ضدایرانی کارگروه‌های مجمع «نقب» در ابوظبی

هدف از برگزاری نشست‌های اقتصادی- امنیتی همچون نقب شکل‌دهی نظم آمریکایی تا سال 2030 است. در سوی مقابل، تهران با پیشبرد گفت‌وگوهای امنیتی بغداد با سعودی، اردن و مصر در حال ایجاد شکاف در دیوار بی‌اعتمادی و تلاش برای حل‌وفصل پرونده‌های منطقه‌ای همچون بحران یمن، لبنان و سوریه است.
محمد بیات؛ کارشناس مسائل بین‌الملل
تاریخ انتشار: ۱۴:۴۷ - ۲۳ دی ۱۴۰۱ - 2023 January 13
کد خبر: ۱۶۸۰۱۲

رمزگشایی از نشست کارگروه‌های مجمع «نقب» در ابوظبی

 

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ با گذشت قریب به دو سال از امضای پیمان صلح ابراهیم به‌وسیله رژيم صهیونیستی و برخی کشورهای عربی، آمریکا و رژیم صهیونیستی به دنبال بازطراحی نظم امنیتی غرب آسیا با توجه به سیاست‌های جدید پنتاگون در منطقه هستند. در نظم مطلوب آمریکا، این کشور با همراهی کشورهای عربی و تل‌آویو اقدام به تشکیل بلوکی واحد در برابر نفوذ سیاسی، اقتصادی و نظامی چین، روسیه و ایران خواهند کرد. 

 

در این طرح واشنگتن قصد خروج کامل از منطقه را ندارد، بلکه می‌خواهد حضوری هوشمند در مسیرهای انتقال انرژی و خطوط کریدوری داشته باشد. برهمین اساس نشست «النقب» یکی از پایه‌های نزدیک شدن متحدان منطقه‌ای آمریکا به یکدیگر با هدف مقابله با چالش‌های منطقه‌ای است.

 

کارگروه‌های فعال در نشست ابوظبی عبارت‌اند از انرژی پاک، آموزش و همزیستی، امنیت غذایی و آب، سلامت، امنیت منطقه‌ای و گردشگری


چندی پیش نشست کارگروه‌های مجمع النقب با حضور نمایندگان آمریکا، رژیم صهیونیستی، بحرین، مصر، مراکش و امارات در ابوظبی برگزار شد. در جریان این نشست ضدایرانی قریب به 150 نفر برای تبادل نظر در زمینه آخرین موضوعات منطقه‌ای حضور داشتند. رسانه‌های عبری گزارش کردند، این نشست دو روزه از لحاظ تعداد افراد حاضر در جلسه از 1991 (مادرید) تاکنون بی‌سابقه بوده و با هدف افزایش آمادگی و هماهنگی برای برگزاری مجمع النقب در فصل بهار (احتمالاً) در مراکش برگزار شده است. 


کارگروه‌های فعال در نشست ابوظبی عبارت‌اند از انرژی پاک، آموزش و همزیستی، امنیت غذایی و آب، سلامت، امنیت منطقه‌ای و گردشگری. پیش‌تر اعضای این کمیته‌ها در ماه‌های ژوئن و اکتبر در بحرین و به‌صورت مجازی تشکیل جلسه داده و درباره موضوعات یاد شده به تبادل نظر پرداخته بودند. 


نخستین اجلاس نقب سال گذشته در سرزمین‌های اشغالی برگزار شد؛ نشستی با حضور وزیران امور خارجه دولت‌های عضو که در صحرای جنوبی سرزمین‌های اشغالی برگزار شد. شرکت‌ کنندگان در این اجلاس درباره موضوعاتی همچون پرونده هسته‌ای ایران، بحران اوکراین و آینده عادی‌سازی روابط کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی به گفت‌وگو پرداختند. 


حال پس از گذشت تنها چندماه از این مجمع، سومین پیش نشست اجلاس نقب 2 در امارات برگزار شد. در این نشست درک شولت، مشاور وزیر امور خارجه آمریکا گفت: واشنگتن امیدوار است با آشکار شدن نتیجه محسوس نشست النقب، سایر کشورهای عربی به ویژه نمایندگان تشکیلات خودگردان فلسطین و اردن نیز در این مجمع حضور یابند. 


وی افزود: طرفها توافق کردند این کارگروه‌ها سه بار در سال تشکیل جلسه دهند. پس از اتمام این نشست الی کوهن، وزیر امور خارجه جدید رژیم صهیونیستی در بیانیه مطبوعاتی خود درباره نشست‌های ابوظبی گفت: نتیجه این نشست‌ها در ماه‌های آینده در پروژه‌های مشترک کشورهای عضو منعکس خواهد شد.


یکی از دلایل دوری اردن و تشکیلات خودگردان فلسطین از اجلاس نقب روی کار آمدن راست افراطی در سرزمین‌های اشغالی و سیاست‌های توسعه طلبانه افراد تندرویی همچون بن گویر و اصموطریچ در محدوده کرانه باختری و قدس شرقی است. علاوه بر این، یکی از چالش‌های اصلی بقا و تداوم این مجمع آن است که تقریباً تمام اعضای آن به راه‌حل دو دولتی اعتقاد دارند، اما بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به شکل جدی مخالف تشکیل دولت مستقل فلسطینی است. 


شاید به همین دلیل است ضرباهنگ اقدامات تناقض آمیز دولت‌های عربی همچون امارات یا سعودی در قبال تل‌آویو افزایش یافته است. به عنوان نمونه، پس از توهین ایتامار بن گویر به صحن مقدس مسجدالاقصی، امارات به همراه چین این موضوع را به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارجاع دادند و خواستار محکومیت این رژیم شدند.

 

یکی از چالش‌های اصلی بقا و تداوم این مجمع آن است که تقریباً تمام اعضای آن به راه‌حل دو دولتی اعتقاد دارند، اما نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی مخالف تشکیل دولت مستقل فلسطینی است


به گفته کارشناسان سیاسی، این نشست‌ها دارای ابعاد اقتصادی و نظامی است. در بُعد اقتصادی کشورهای عربی و رژیم صهیونیستی به دنبال ایجاد خط کریدوری جدیدی هستند که به وسیله آن خلیج فارس به دریای مدیترانه و سپس بازارهای اتحادیه اروپا متصل شود. برهمین اساس استرداد دو جزیره تیران و صنافیر از مصر به سعودی (با میانجی‌گری واشنگتن و تل‌آویو) با هدف اتصال رأس الشیخ و به شرم الشیخ مصر موجب اتصال سعودی به مصر و سپس آب‌های آزاد خواهد شد. 

 
دیگر راه گذر اقتصادی ناشی از پیمان ابراهیم، اتصال عربستان به اردن، اردن به سرزمین‌های اشغالی و سپس بازارهای اروپا خواهد بود. این دو خط کریدوری سبب کاهش وابستگی اقتصادی اروپا به تنگه هرمز و باب المندب خواهد شد.

 

در بُعد نظامی- امنیتی یکی از اهداف پیمان ابراهیم، نشست نقب و سفر جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا به غرب آسیا تشکیل سازوکاری شبیه به ناتو (حداکثری) یا ایجاد سامانه پدافند موشکی- پهپادی مشترک میان کشورهای عربی و رژیم صهیونیستی (حداقلی) در سراسر منطقه است. در این طرح آمریکایی دشمن مشترک اعضای ائتلاف، جمهوری اسلامی ایران و محور مقاومت تعریف شده است. 



موافقت نکردن کشورهای عربی با شکل‌گیری این ائتلاف نظامی نشان دهنده مخالفت اعضای مؤثر جهان عرب یعنی پادشاهی سعودی، مصر و امارات در قرار گرفتن بلوک ضد ایرانی است. به عنوان نمونه در جریان سفر عبدالفتاح السیسی، رئیس‌جمهور مصر به عمان در دیداری غیر رسمی با مقام‌های ایرانی به تهران اطمینان داد قاهره تمایلی برای هدف قرار دادن منافع ایران در منطقه ندارد. 


بهره سخن

در سند امنیت ملی دولت بایدن، 10 سال آینده تعیین کننده در رقابت میان واشنگتن و پکن عنوان شده است. برهمین اساس آمریکایی‌ها به همراه شرکای عرب و صهیونیست خود در غرب آسیا در حال طرح ریزی نظم جدیدی هستند که طبق آن دولت‌های تجدیدنظر طلب همچون ایران، روسیه و چین امکان مانور کامل و بهره برداری از منابع هیدروکربن و مسیرهای کریدوری نخواهند داشت. 


به عبارت دیگر، نشست‌های اقتصادی- امنیتی همچون نقب در حال شکل‌دهی نظم آمریکایی تا سال 2030 است. در سوی مقابل، تهران با پیشبرد گفت‌وگوهای امنیتی بغداد با سعودی، اردن و مصر در حال ایجاد شکاف در دیوار بی اعتمادی و تلاش برای حل‌وفصل پرونده‌های منطقه‌ای همچون بحران یمن، لبنان و سوریه است. 


بی‌شک ازسرگیری تماس‌های دیپلماتیک میان ایران و کشورهای عربی موجب فاصله گرفتن آن‌ها از هرگونه طرح ضدایرانی و روند عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی خواهد شد. 

ارسال نظر
تحلیل های برگزیده