رهبر انقلاب در جایگاه مصلح اجتماعی-راهبرد معاصر
نماینده مجلس: طرح انتقال پایتخت درحال حاضر یک موضوع گنگ و رویاپردازانه است وزیر ارتباطات: استفاده از فیلترشکن باعث مهاجرت نخبگان شده | خسارت ۵۰ همتی به کسب‌وکار‌ها وزرای نفت و نیرو برای بررسی علل قطعی برق در مجلس حاضر می‌شوند آغاز زمان یک هفته‌ای ثبت نام انتخابات شورای شهر از ۲۲ اسفند انتقاد آیت‌الله مدرسی از گرانی‌ها و افزایش سقط جنین تجمع ضدصهیونیستی مردم تهران مقابل دفتر سازمان ملل محسن رضایی: اروپا بزرگترین بازنده آمدن ترامپ است عارف: عزم ایران و روسیه بر توسعه روابط در بالاترین سطح استوار است خطیب نماز جمعه تهران: شورای حکام در خط رژیم آدمکش صهیونیستی حرکت می‌کند پزشکیان: با نگاه بسیجی می‌توان برای کشور عزت‌آفرینی کرد وزیر کشور: پرونده انتصاب استانداران هفته آینده بسته می‌شو‌د پزشکیان: حل مشکل ناترازی‌ها با روند‌های اداری امکان‌پذیر نیست سرلشکر سلامی: مردم ایران مطمئن باشند که انتقام خود را از اسرائیل خواهیم گرفت پزشکیان: مهم‌ترین مولفه توسعه پایدار در کشور افزایش سطح سلامت مردم است اسماعیل شوشتری، وزیر اسبق دادگستری درگذشت
«راهبرد معاصر» گزارش می‌دهد؛

رهبر انقلاب در جایگاه مصلح اجتماعی

جایگاه رهبری انقلاب اسلامی در سطح اجتماعی حکم نقطه گشایشی برای مستضعفان جهان و حامی ملت‌های مستضعف است. این جایگاه در سه سطح مناسبات درون مذهبی، مناسبات با مذاهب اسلامی و کلیت جهان اسلام و مناسبات بین‌المللی قابل بررسی است.
علیرضا رضوانی؛ کارشناس مسائل اجتماعی
تاریخ انتشار: ۱۰:۱۳ - ۱۲ اسفند ۱۴۰۱ - 2023 March 03
کد خبر: ۱۷۴۵۵۶

تبیین سطوح اجتماعی جایگاه رهبر انقلاب

 

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ ناگفته پیداست جایگاه رهبر انقلاب اسلامی در قبال اقشار مختلف اجتماعی متفاوت است و با هر دسته از آنها مناسبات مختص به خود را می توان متصور شد. منظور از این سطوح اجتماعی درجه بندی و دیدگاه طبقاتی به جامعه نیست، بلکه نگاه کارکردی و حقوقی به هر یک از اقشار جامعه است. کاربرد کلی این طرح درنهایت به این موضوع خاتمه می یابد که رابطه حاکم و مردم مشخص تر و این باعث تحکیم و احساس پیوند بیشتر این دو قطب خواهد شد.


مناسبات درون مذهبی

نخستین سطح از رابطه رهبری انقلاب و مردم به نوع نگاه افرادی مربوط می شود که با ایشان هم مذهب هستند. به طور مشخص منظور از مذهب در این موضع، شیعیان 12 امامی عنوان می شود. سؤال اینجاست برای اینکه جایگاه حقیقی مقام رهبری میان این دسته محقق شود، چه نگاهی مطلوب تر است؟ به طور واضح اولویت با نگاهی است که این جایگاه را به سمت و سوی واقعی آن، یعنی نیابت عام رهنمون کند.

جایگاه رهبری معظم انقلاب با کلیت جهان اسلام و جوامع اسلامی مناسبات و پیوندهای عمیقی دارد. البته غیر قابل انکار است خواص و عوام جهان اسلام نیز درباره رهبری دینی نظریات و نگرش های متفاوتی دارند


رویکرد نیابت عام این گونه تعریف می شود که رهبری انقلاب اسلامی در نسبت با شیعیان، جانشین امام عصر (عج) در زمان غیبت است. عام بودن در مقابل خاص است به این معنا که شخص معینی از جانب امام معصوم تعیین نشده، ولی قطعاً ولی عصر (عج) به این جایگاه نظارت و اشراف دارند. چگونه است که در دوره نیابت خاص و حتی قبل از آن، افرادی از طرف امام تعیین شده بودند، در عصر غیبت کبری نیز نه شخصی خاص، اما اشخاصی با اشراف امام معصوم در این جایگاه قرار می‌گیرند. این همان نگاه مطلوبی است که شیعیان می توانند برگزینند و نظریه های رقیب از قبیل ولایت انتخابی و رهبری شورایی را به دیده تردید بنگرند.


این مهم در دیدار اخیر رهبر انقلاب اسلامی با سران نظام و سفیران کشورهای اسلامی تبلور یافت، آنجا که ایشان از کلیدواژه بازگشت به اسلام به عنوان نسخه نهایی یاد کردند و این مدل کلیدواژه ها جز از منصب و جایگاه نیابتی و جانشینی از امام غائب بر نمی آید.


مناسبات با مذاهب اسلامی و کلیت جهان اسلام

جایگاه رهبری معظم انقلاب با کلیت جهان اسلام و جوامع اسلامی مناسبات و پیوندهای عمیقی دارد. البته غیر قابل انکار است خواص و عوام جهان اسلام نیز درباره رهبری دینی نظریات و نگرش های متفاوتی دارند. بحث در این زمینه بررسی عمیق و همه جانبه می طلبد، ولی به طور مشخص این دیدگاه ها طیف وسیعی را دربر می گیرد.

 

اگر دیدگاهی تعدیل شده را پی بگیریم که دست کم قشر فراگیری از مسلمانان منطقه را شامل می شود، تبیین این رویکرد لازم است که رهبری انقلاب اسلامی ایران می تواند بر نظریه رایج میان مسلمانان اهل سنت جامعه اسلامی  تا حدود زیادی تطبیق داشته باشد. به عبارتی، دیدگاه غالب در میان بزرگان علمای دینی مسلمانان، یعنی خلافت فردی صالح و عالم موضوعی است که جایگاه رهبری انقلاب ایران می تواند مصداق بارز آن باشد و می توان با نگاهی وحدت گرایانه و مبتنی بر امت واحده اسلامی به‌عنوان مصلحی اجتماعی آن را ترویج کرد.


شرط اقناع مردمان و بزرگان جامعه اسلامی نیز این است نگاه های متعصبانه و تفرقه انگیز به حاشیه رود و حاکمیت جمهوری اسلامی نمونه ای فراگیر در استفاده از نخبگان مذاهب اسلامی در سطوح سیاسی و اجتماعی باشد. همان گونه که هم اکنون نیز با وجود برخی کاستی ها، قشر کثیری از نخبگان مذاهب اسلامی به رهبر معظم انقلاب اسلامی (حفظه الله) و امام خمینی (ره) به چشم تحقق آمال و دیدگاه های مذهبی خود می نگرند.


این موضوع را نیز در دیدار اخیر رهبر معظم انقلاب با سران نظام و سفیران کشورهای اسلامی شاهد بودیم، زیرا ذات این نوع مواجهه که جایگاه رهبری با مقام های بلندپایه یک کشور و همچنین سفیران سیاسی از سراسر جوامع اسلامی دارند، نوعی نگاه وحدت طلبانه و امت گرایانه را بازتاب می دهد؛ به ویژه اینکه دیدار در بیت رهبری برگزار می شود و اقشار مسلمان از سراسر جهان اسلام به این مجلس می روند.


مناسبات بین المللی

باید دید جمهوری اسلامی در عرصه بین المللی به چه نحوی شناخته می شود؛ به طور مشخص نام ایران در جهان به موضوع فلسطین پیوند خورده است. به عبارتی مواضع جمهوری اسلامی در رابطه با منطقه و به طور خاص فلسطین، در جهان مطرح است. از این منظر است که پروژه ایران هراسی و تقابل با جمهوری اسلامی نیز به وسیله بدخواهان بین المللی کلید می خورد. این پروژه نتیجه مستقیم دفاع از ملت فلسطین در منطقه است. به این ترتیب موضوع دو بُعد پیدا می کند؛ از سویی حق طلبان در سراسر جهان به این موضوع اهتمام دارند و از سوی دیگر جبهه استکبار به دلیل حساسیتی که دارد، تمام قد با آن مخالفت می کند.

نام ایران در جهان به موضوع فلسطین پیوند خورده است. به عبارتی مواضع جمهوری اسلامی در رابطه با منطقه و به طور خاص فلسطین، در جهان مطرح است


با این اوصاف، جایگاه رهبری انقلاب اسلامی در سطح اجتماعی حکم نقطه گشایشی برای مستضعفان جهان و حمایتی بین المللی از ملت ها ازجمله پیامدهای آن است. علاوه بر این، جبهه مقابل تا می تواند گزینه های مختلفی را با طیفی گسترده از عملیات روانی و جنگ تبلیغاتی برای ایران هراسی گرفته تا تحریم های اقتصادی و تهدید به اقدام نظامی یادآور می شود.


این موضوع نیز به صراحت در بیانات اخیر رهبر انقلاب اسلامی تأکید و دلیل حجم گسترده ایران هراسی و تبلیغات روانی، حمایت صریح جمهوری اسلامی از فلسطین عنوان شد.

 

ارسال نظر
تحلیل های برگزیده