جنگ اوکراین و آمریکای غرق در بحران‌های خودساخته-راهبرد معاصر
یادداشت اختصاصی حنیف غفاری، کارشناس مسائل بین‌الملل؛

جنگ اوکراین و آمریکای غرق در بحران‌های خودساخته

گذشت یک سال از جنگ اوکراین، قدرت خطرپذیری روسیه را در برابر اقدامات تحریک‌آمیز واشنگتن علیه مسکو دوچندان کرده و افزایش مخالفت‌ها با استمرار جنگ اوکراین در غرب در شکل‌گیری این روند بی‌تأثیر نبوده است. اظهارات رئیس سازمان سیا نشان می‌دهد، برخلاف تصور اولیه مقام‌های آمریکایی، جنگ اوکراین نمی‌تواند مصداق تنش مدیریت‌شده در نظام بین‌الملل باشد.
حنیف غفاری؛ کارشناس مسائل بین‌الملل
تاریخ انتشار: ۱۷:۴۵ - ۱۴ اسفند ۱۴۰۱ - 2023 March 05
کد خبر: ۱۷۵۳۴۱

جنگ اوکراین و آمریکای غرق در بحران‌های خودساخته

 

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ ویلیام برنز، رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) به تازگی در گفت و گو با شبکه «سی.بی.اس» نکات قابل تأملی درباره دغدغه های امنیتی آمریکا در نظام بین الملل بیان کرد. در بخشی از این مصاحبه درباره جنگ اوکراین اعتراف کرد، روابط خصمانه آمریکا و روسیه به حد کنترل ناپذیری رسیده است.

 
وی گفت: فکر می‌کنم حتی در شدیدترین روابط خصمانه با روسیه قرار داریم و در این وضعیت نیز باز نگه داشتن خطوط ارتباطی مهم است. در حال حاضر تماس زیادی با روسیه وجود ندارد.

 
رمزگشایی از سخنان رئیس سازمان سیا چندان دشوار نیست. برنز خواسته یا ناخواسته از شکست راهبرد «خلق تنش های مدیریت شده» درحوزه امنیتی و سیاست خارجی آمریکا پرده برداشت. حدود یک سال قبل، زمانی که اصرار ناتو مبنی بر گسترش ناتو به شرق و محاصره راهبردی روسیه به عاملی برای واکنش روسیه و آغاز جنگ اوکراین تبدیل شد، مقام های آمریکایی معتقد بودند بحرانی کنترل شده یا قابل کنترل را برای مهار بازی روس ها در نظام بین الملل خلق کرده اند.

 

آمریکا حتی در درون ناتو نیز نتوانست به فرمانده بلامنازع یا همان متغیر مستقل مطلق تبدیل شود؛ در چنین وضعیتی نسبت روسیه با آمریکا مشخص است


اتخاذ سیاست های مداخله جویانه خطرناک تسلیحاتی در جنگ اوکراین از سوی آمریکا و پیشبرد راهبرد نخ نمای «هم جنگ هم صلح» در برخی برهه های زمانی یک سال اخیر نشان می داد واشنگتن در این معادله خود را متغیری مستقل و دیگران ازجمله روسیه را متغیری وابسته پنداشته و این درحالی است که حتی برخی اعضای ناتو مانند مجارستان، یونان، کرواسی و... نیز پیروی مطلق از دستورات آمریکا را در جنگ اوکراین در دستورکار قرار ندادند و در مواردی با خواسته های واشنگتن در این منازعه پیچیده مخالفت کردند.

 
آمریکا حتی در درون ناتو نیز نتوانست به فرمانده بلامنازع یا همان متغیر مستقل مطلق تبدیل شود؛ در چنین وضعیتی نسبت روسیه با آمریکا مشخص است. گذشت یک سال از جنگ اوکراین ، قدرت خطرپذیری روسیه را در برابر اقدامات تحریک آمیز واشنگتن علیه مسکو دوچندان کرده و افزایش مخالفت ها با استمرار جنگ اوکراین در غرب در شکل گیری این روند بی تأثیر نبوده است.

 
اظهارات برنز نشان می دهد، برخلاف تصور اولیه مقام های آمریکایی، جنگ اوکراین نمی تواند مصداق تنش مدیریت شده در نظام بین الملل باشد. ابراز نگرانی رئیس سازمان سیا از بسته شدن خطوط ارتباطی روسیه و آمریکا بازتابی از نگرانی بزرگتر وی مبنی بر بروز رفتارهای غیر قابل پیش بینی از سوی مسکوست. در این صورت، واشنگتن نه تنها قدرت مدیریت بحران خودساخته ای به نام جنگ اوکراین، بلکه قدرت پیش بینی صحنه در دیگر نقاط جهان را نیز از دست خواهد داد.

شاید واشنگتن هیچ گاه تا این حد هزینه های اصرار خود بر محاصره راهبردی روسیه را به وسیله گسترش ناتو به شرق بالا ندیده است


توهم پردازی نظریه پردازان دموکرات و جمهوری خواه که مبتنی بر پیش فرض تسلط مطلق آمریکا بر پدیده های خودساخته شکل می گیرد، درحال تبدیل شدن به هزینه هایی واقعی و جبران ناپذیر در سیاست خارجی این کشور است. در چنین شرایطی مدیریت بحران ها جای خود را به هضم واشنگتن در بحران ها  خواهد داد.

 
این قاعده درباره جنگ اوکراین نیز صادق است. شاید واشنگتن هیچ گاه تا این حد هزینه های اصرار خود بر محاصره راهبردی روسیه را به وسیله گسترش ناتو به شرق بالا ندیده است.

 

ارسال نظر
تحلیل های برگزیده