چگونه می‌توان ویتامین دی بهتری از نور خورشید دریافت کرد؟

به گزارش راهبرد معاصر؛  هنگامی که پوست در معرض اشعه ماوراء بنفش B (UVB) موجود در نور خورشید قرار می گیرد، ترکیب ۷-دهیدروکلسترول موجود در پوست در اشعه غوطه ور شده و آنها را به پیش ویتامین D۳ تبدیل می کند. در عرض چند ساعت، بدن پیش ویتامین D۳ را به ویتامین D۳ تبدیل می کند.

بدن توانایی قابل توجهی برای تولید مقدار زیادی ویتامین D۳ دارد. طبق تحقیقات، اشعه UVB بهترین ماده برای تولید این ماده ضروری در بدن است.

عوامل زیادی در توانایی ما برای جذب پرتوهای UVB و ساخت ویتامین D نقش دارند. رنگدانه‌های پوست، فصل، استفاده از کرم ضد آفتاب، زمان روز، لباس، ارتفاع و عرض جغرافیایی بر جذب پوست از اشعه‌های خورشید تأثیر می‌گذارند.

در میان سایر عوامل محیطی مانند ارتفاع و پوشش ابر، عرض جغرافیایی به طور جدی بر سطح ویتامین D تأثیر می گذارد. فاصله از خط استوا که به عنوان عرض جغرافیایی شناخته می شود، تعداد پرتوهای خورشیدی را که در طول سال به یک مکان نفوذ می کنند، مشخص می کند.

طبق مطالعه‌ای که در Dermato-Endocrinology منتشر شده است، بیشتر اشعه‌های UVB در لایه اوزون جذب می‌شوند و حتی در تابستان که خورشید ظهر مستقیماً بالای سر است، تنها ۱ درصد به سطح زمین نفوذ می‌کند.

با حرکت خورشید به سمت یا دور شدن از ظهر، زاویه آن نسبت به زمین تغییر می کند که به این زاویه اوج خورشیدی می گویند. زاویه در اوایل صبح و اواخر بعد از ظهر افزایش می یابد. همچنین در عرض های جغرافیایی بالاتر، به ویژه در زمستان، به دلیل کج شدن زمین افزایش می یابد.

در عرض های جغرافیایی بالا و زیر ۳۳ درجه، اشعه UVB حتی کمتری از طریق لایه ازن نفوذ می کند، که توانایی بدن برای جذب و ساخت ویتامین D۳ را کاهش می دهد. برای مرجع، شمال آفریقا و جنوب ایالات متحده در شمال خط استوا در عرض جغرافیایی ۳۳ درجه قرار دارند. جنوب آفریقا و آمریکای جنوبی در ۳۳ درجه عرض جغرافیایی جنوب خط استوا قرار دارند.

افرادی که در شمال و جنوب عرض جغرافیایی ۳۳ درجه زندگی می کنند، معمولاً به مدت شش ماه از سال به اندازه کافی اشعه UVB برای تولید ویتامین D۳ دریافت نمی کنند، مانند افرادی که در برگن، نروژ، یا ادمونتون، کانادا، و آرژانتین زندگی می کنند. برای اکثر مردم بوستون در عرض جغرافیایی ۴۲ درجه تقریبا غیرممکن است که ویتامین D۳ را از نوامبر تا فوریه تولید کنند.

یک مطالعه نشان می دهد که کاهش قابل توجهی در سطح ویتامین D از اوت تا فوریه برای ساکنان اوماها، نبراسکا نشان می دهد. علاوه بر این، مؤسسه اشاره کرد که مطالعه دیگری روی بزرگسالان ۲۵ تا ۷۰ ساله ساکن استونی نشان داد که ۷۳ درصد از جمعیت در فصل زمستان سطح ویتامین D کافی ندارند. در مقایسه، تنها ۲۹ درصد در طول تابستان ناکافی بودند.

این بررسی نتیجه می‌گیرد که اکثر افرادی که در عرض جغرافیایی بالای ۳۳ درجه و زیر ۳۳ درجه زندگی می‌کنند، تقریباً یک سوم افزایش سطح ویتامین D۳ خود را هنگام حرکت از زمستان به تابستان تجربه می‌کنند.

با این حال محققان اشاره کردند افرادی که در عرض‌های جغرافیایی شمالی و جنوبی بسیار بالاتر زندگی می‌کنند، جایی که خورشید برای ساعت‌های زیادی می‌تابد، ممکن است از بهار تا پاییز به اندازه کافی نور خورشید دریافت کنند تا ویتامین D۳ کافی را در طول زمستان ذخیره کنند. از آنجایی که ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است، در کبد و بافت چربی ذخیره می شود و در صورت نیاز آزاد می شود.

پرتوهای UVB بیشتری در ارتفاعات بالاتر به جو نفوذ می کنند، که به وضوح در مطالعات از زمین های پست هند تا هیمالیا نشان داده شده است. این ممکن است هم آسیب نور خورشید و هم سطح ویتامین D را افزایش دهد. با این حال، مطالعات نشان می دهد بسیاری از افرادی که در ارتفاعات زندگی می کنند به طور شگفت انگیزی کمبود ویتامین D دارند. این کمبود رایج ممکن است به دلیل دماهای سردتر در ارتفاعات باشد./ سیناپرس