دلیل پیشنهاد افزایش 36 میلیون دلاری بودجه دفتر تروریسم و اطلاعات از سوی ترامپ چیست؟
بیراهه نخواهیم رفت، ادعا کنیم افزایش بودجه با بهانه مبارزه با تروریسم در ذیل بودجه دفاعی پیشنهادی، در اصل بیشتر با هدف مقابله با ایران صورت پذیرفته است.
به گزارش راهبرد معاصر؛ آمریکا برای مشخص کردن اولویت های خود در سطح ملی، سه راهبرد مهم تدوین کرده است. راهبردهای امنیت ملی،دفاعی و هسته ای. اما ماحصل این راهبردها و برنامه ها را باید در بودجه دفاعی آمریکا مشاهده کرد. بودجه ای که به صورت بسیار ریزتر به موارد پرداخته و از اعداد و ارقام سخن به میان آورده است.
بودجه دفاعی در هر دولتی، تعیین کننده سیاست های دولت در زمینه اجرایی خواهد بود و معمولا چشم انداز 8 سال آینده را مشخص می کند. بعد از حرف و حدیث های بسیار بالاخره ترامپ بودجه پیشنهادی خود را برای سال 2019 منتشر کرد که با تغییراتی راهبردی همراه بود. درخواست بودجه 24 میلیارد دلاری برای نوسازی تسلیحات هسته ای از آن جمله است. ولی موضوعی که بیشتر باید به آن توجه کرد درخواست ترامپ برای افزایش 36 میلیون دلاری بودجه یکی از دفاتر وزارت خزانه داری آمریکا موسوم به «دفتر تروریسم و اطلاعات» است. این دفتر که یکی از دفاتر چهارگانه معاونت وزارت خزانه داری است در سال 2004 راه اندازی شده و ماموریت آن مقابله با استفاده تروریسم و کشورهای حامی تروریست از نظام مالی برای انجام فعالیت های تروریستی تاسیس شده است.
در سند بودجه پیشنهادی هدف از افزایش بودجه درخواستی این دفتر آورده شده است که از منابع افزایشی به عنوان ابزاری برای منزوی کردن اقتصادی کره شمالی،تکمیل مبارزه با تامین مالی تروریسم در عربستان سعودی،افزایش تحریم ها علیه ایران با تدابیر مختلفی مانند قانون مبارزه با دشمنان آمریکا از طریق تحریم ها (کاتسا)، استفاده خواهد شد.
نکته قابل توجه اینجاست که در سند راهبرد ملی آمریکا که ماه گذشته منتشر شد، از روسیه و چین به عنوان رقیب راهبردی و نه دشمن یاد شده است و تنها به ایران و کره شمالی با نگاه دشمنی، نظر شده است. این موضوع به روشنی گویای این موضوع است که آمریکا در سال های آینده قصد کاهش تنش با کشورهای روسیه و چین را در دستور کار خود قرار داده و تمرکز خود را بیشتر بر ایران و کره شمالی خواهد گذاشت. در نتیجه هرگونه فعالیتی که در حوزه قانونی و مالی برای گسترش دامنه تحریم ها در آمریکا انجام می شود اولویت را به ایران و کره شمالی خواهد داد.
با توجه به عمق مناقشات غرب با پیونگ یانگ و تهران می توان دریافت که سهم ایران در سبد تحریمی آمریکا، بسیار بزرگ تر از کره شمالی خواهد بود. دلیل این موضوع به عمق استراتژیک ایران در منطقه باز می گردد؛ جایی که بیشترین درهم تنیدگی منافع غرب و ایران وجود دارد. حجم تجارت اقتصادی کره شمالی نیز نشان می دهد که تحریم های موجود که توسط هم آمریکا و هم شورای امنیت سازمان ملل تصویب شده و همچنین عقب نشینی چین و روسیه در موضوع برنامه هسته ای کره شمالی که با زمزمه های توافق کاخ سفید و پیونگ یانگ برای مذاکره بدون پیش شرط همراه شده، اعمال تحریم ها رشد تصاعدی نخواهد داشت. اما رفتار با ایران متفاوت تر از این خواهد بود.
آمریکای ترامپ که مدعی است ذیل برجام نتوانسته به خواسته های خود در قبال محدود کردن نفوذ روزافزون ایران در منطقه برسد، تلاش خواهد کرد تا دامنه تحریم ها را گسترده تر کند. در نتیجه بیراه نخواهد بود ادعا کنیم که این افزایش بودجه با بهانه مبارزه با تروریسم، در اصل بیشتر با هدف مقابله با ایران صورت پذیرفته است.
از سوی دیگر، اظهارات ترامپ پس از ناآرامی های اخیر در ایران مبنی بر حمایت از اغتشاشگران، نشان می دهد که گام های عملی دولت ترامپ برای کمک به این گروه برداشته شده است. با توجه به گزارشی که در روزنامه انگلیسی منتشر شده و طبق تحقیقات میدانی و مواضع مقامات آمریکایی انجام شده است، واشنگتن بیش از یک میلیون دلار برای ایجاد ناآرامی در ایران و بهره برداری از آن هزینه کرده است. اسناد دولت آمریکا از سال 2016 تا به امروز نیز نشان میدهد که دولت ترامپ بیش از دست کم 3میلیون دلار برای تامین مالی فعالیت های گروه های مخالف با نظام حاکم ایران هزینه کرده است.