اذعان آمریکا به حق ایران برای داشتن نفوذ منطقه‌ای
یک روزنامه لبنانی نوشت، آمریکا معترف است که ایران حق دارد چارچوبی برای نفوذ منطقه‌ای خود، بنا کند؛ لذا فرانسه دریافته، وقتی آمریکا این واقعیت را پذیرفته، بهترین گزینه همراهی با حزب الله در لبنان است.
به گزارش راهبرد معاصر، روزنامه لبنانی «الجمهوریه» امروز سه‌شنبه در گزارشی نوشت، تنش میان آمریکا و ایران در مقایسه با دوره ریاست دونالد ترامپ به وضوح کاهش یافته و آمریکایی‌ها اعتراف می‌کنند که ایران حق دارد یک چارچوبی برای حوزه نفوذ خود در منطقه ایجاد کند و فرانسه هم این اذعان آمریکا را فهمیده است.
الجمهوریه در ابتدای این گزارش به جنجال این روزها در لبنان در خصوص فشار آمریکا برای تحمیل توافق جدیدی درباره نحوه عملکرد نیروهای یونیفل (نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در مرز جنوبی لبنان) اشاره کرد و نوشت، «این جنجال، سروصدایی بیش نیست چون نه آمریکایی‌ها خواهان چالش حداکثری هستند نه حزب الله. اینکه عبدالله بوحبیب وزیر خارجه لبنان هم گفت که پیش‌نویس جدید تمدید حضور یونیفل در لبنان تحت فصل هفتم منشور سازمان ملل است، واقعیت ندارد چون کسی در این خصوص حرفی نزده. لذا او خواسته دست بالا را بگیرد تا پاسخی به درخواست آمریکا داده باشد، که خواستار تغییر مجوز فعالیت یونیفل است و خواستار استقلال بیشتر در تحرکاتش است».
الجمهوریه در این گزارش با تیتر «تفاهم آمریکایی-ایرانی در جنوب [لبنان] معتبر است» به قلم «طونی عیسی»، نوشت: این افزایش مانور، یعنی اینکه در نهایت همان متن کنونی [برای یونیفل] که هنوز هم معتبر است، اجرا خواهد شد... ظاهرا طرف‌های بین‌المللی هم دنبال اجتناب از به خطر انداختن نیروهای یونیفل و حفظ امنیت جنوب لبنان و اجتناب از رویارویی پرهزینه با حزب الله هستند. نشانه‌ها، این را می‌گوید...؛ پشت پرده منطقه‌ای این موضوع، آرامشی است که بین ایران و آمریکا برقرار شده است. دو طرف اخیرا بدون اعلام جزئیات، برای آزادی زندانیان آمریکایی در ایران و آزادسازی پول ایران در حدود شش میلیارد دلار بلوکه شده در کره جنوبی، معامله‌ای کردند. از طرفی، دولت جو بایدن هم به فشارهای شدید دولت بنیامین نتانیاهو با هدف هُل دادن آمریکا به سمت تقابل سیاسی و نظامی با تهران، تن نداد و امروز نخست وزیر اسرائیل در بحران شدید داخلی غرق شده و این بحران مانع میشود که او اقدام قابل توجهی در خارج و حتی در مرزهای شمالی خود انجام دهد...».
روزنامه الجمهوریه نوشت: «البته بایدن و نتانیاهو در ارتباط با ایران، در یک هدف مشترکند؛ عدم خدشه به امنیت و منافع حیاتی اسرائیل. اما [از نظر کاخ سفید] در خصوص نفوذ ایران در عراق، سوریه، لبنان، یمن و سایر کشورهای خلیج [فارس]، مسئله در واشنگتن قابل بحث است. البته یک چیزی هست که میشود آن را اعتراف دولت جو بایدن تلقی کرد به اینکه ایران برای بنای چارچوب نفوذ منطقه‌ای، حق دارد. اما واشنگتن دنبال این است که این نفوذ ایران، تحت سقف تفاهم دوجانبه، قابل کنترل بماند. لذا رقابت "قُمری و شاهین" [دوئل؛ رقابت شاخ به شاخ] در منطقه‌ی تحت نفوذ ایران در خاورمیانه، ادامه می‌یابد و همانطور که ممکن است درگیری‌ای رخ دهد، گاهی هم توافق‌هایی مقطعی حاصل میشود».
طبق این گزارش، «درست است که مذاکره واشنگتن و تهران به علل متعدد که مهم‌ترینش غرق شدن آمریکا در جنگ اوکراین است، به توافق هسته‌ای جدید منجر نشد ولی میزان تنشی که در زمان دونالد ترامپ، بین ایران و آمریکا بود، به شکل روشنی کاهش یافته است». «حتی توافق ترسیم [خط مرزی دریایی] میان لبنان و اسرائیل با وساطت آمریکا در پاییز گذشته را می‌توان به نوعی، توافق میان آمریکا و ایران تلقی کرد زیرا آن طرف داخلی که سال‌ها با آمریکایی‌ها مذاکره کرد و در نهایت چراغ سبز به حصول توافق را نشان داد، حزب الله بود و اگر موافقت حزب الله نبود این توافق اصلا حاصل نمی‌شد».
طبق توافق ترسیم خط مرزی آبی میان لبنان و رژیم صهیونیستی، لبنان موفق شد از سرقت منابع گازی خود توسط رژیم صهیونیستی در مدیترانه جلوگیری کند و سهم خود را محفوظ نگاه دارد. حزب الله این توافق را دستاورد مهمی برای حفظ حقوق مردم لبنان اعلام کرده است.
در ادامه گزارش الجمهوریه اشاره شده که در پی توافق ترسیم خط مرز آبی که امتیازات میان قوی‌ترها تقسیم شد، «آمریکا اعتراف می‌کند که نفوذ بیشتر در لبنان متعلق به حزب الله است پس می‌تواند دستاوردهای بزرگ‌تر را از آن خود کند... پس این همان دلیل شتاب دولت امانوئل مکرون به سوی همراهی کردن با تهران در لبنان است. لذا پاریس دریافته که آمریکا که خیلی زودتر به نفوذ ایران در لبنان اذعان کرده، این نفوذ امری واقعی است که به هر ترتیب، وجود دارد. البته فرانسوی‌ها اساساً حصار [اقتصادی] را که دولت ترامپ برای ایران ایجاد کرد، شکستند. فرانسوی‌ها امروز دریافته‌اند، آن گزینه واقعی که می‌توانند از طریق آن موقعیت خود در لبنان را حفظ کنند، این است که دستشان را در دست "حزب" [الله] بگذارند».
لبنان، از هشتم آبان ۱۴۰۱ (اکتبر ۲۰۲۲) در پی پایان دوره ریاستجمهوری میشل عون، با خلأ ریاستجمهوری مواجه شده و پارلمان این کشور با وجود برگزاری بیش از ده جلسه تا خرداد ۱۴۰۲ (ژوئن ۲۰۲۳)، هنوز موفق به انتخاب رئیس‌جمهوری توافقی نشده است زیرا احزاب پارلمان بر سر شخص جدید به توافق نرسیده‌اند.
در این میان فرانسه تلاش بسیاری کرده که از طریق اعمال نفوذ و میانجیگری، احزاب لبنانی را به انتخاب رئیس جمهور جدید ترغیب کند و همچنان نفوذ خود در این کشور را حفظ کند اما منابع لبنانی حدود یک ماه گذشته گزارش کردند که طرح ابتکاری فرانسه با «ضربه آمریکا» به پایان رسیده و افق سیاسی لبنان، در هفته‌ها و ماه‌های پیش رو کاملا تیره است/فارس