تاثیر داروی ام اس در درمان آلزایمر

به گزارش راهبرد معاصر، میلیون‌ها نفر در سراسر جهان به بیماری آلزایمر مبتلا هستند که در حال حاضر هیچ درمانی برای آن وجود ندارد.

محققان تخمین می‌زنند تعداد افرادی که در سراسر جهان به آلزایمر مبتلا می‌شوند تقریباً هر ۲۰ سال دو برابر می‌شود.

تحقیقات زیادی بر روی درمان‌های جدید برای این بیماری متمرکز شده است.

در مطالعه‌ای بر روی سلول‌های مغز انسان و مدل‌های موش مبتلا به آلزایمر، محققان دانشگاه کنتاکی دریافتند دارویی که برای درمان ام اس استفاده می‌شود می‌تواند به عنوان درمانی برای بیماری آلزایمر نیز استفاده شود.

هم بیماری ام اس و هم بیماری آلزایمر، بیماری‌هایی هستند که بر سیستم عصبی مرکزی که شامل مغز نیز می‌شود، تأثیر می‌گذارند.

در مورد ام اس، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سیستم عصبی مرکزی حمله می‌کند و باعث التهاب می‌شود. این التهاب بر رشته‌های عصبی تأثیر می‌گذارد و پیام‌های الکتریکی مغز را برای رسیدن به سایر نقاط بدن دشوار می‌کند.

علائم اصلی ام اس شامل ضعف عضلانی، بی حسی در صورت و اندام‌ها و مشکلات حرکتی است. با این حال، افراد مبتلا به ام اس ممکن است علائم اختلال شناختی مشابه علائم مرتبط با بیماری آلزایمر را تجربه کنند، از جمله از دست دادن حافظه، مشکلات یادگیری و مشکلات چندوظیفه ای.

اگرچه دانشمندان هنوز دقیق نمی‌دانند که دقیقاً چه چیزی باعث بیماری آلزایمر می‌شود، تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که التهاب در مغز ممکن است به نورون‌ها و سلول‌های مغز آسیب برساند و منجر به این بیماری شود.

در حالی که علائم اصلی آلزایمر شامل از دست دادن حافظه و نقایص شناختی است، فرد مبتلا به این بیماری نیز می‌تواند مشکلات حرکتی مشابه علائم ام اس، از جمله مشکلات تعادل و هماهنگی را تجربه کند. با پیشرفت بیماری، افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است توانایی ایستادن، راه رفتن و غذا خوردن را از دست بدهند.

مطالعه‌ای در ۲۰۲۳ نشان داد که افراد مبتلا به ام اس در معرض خطر بیشتر ابتلاء به هر نوع زوال عقل هستند، از جمله بیماری آلزایمر که خطر ابتلاء به آن دو برابر بیشتر است.

مطالعه دیگری، شواهدی را ارائه کرد که نشان می‌دهد ام اس و بیماری آلزایمر از طریق اشتراک یک عامل محیطی مشترک، مانند عفونت ویروسی، و از دست دادن غلاف‌های میلین که از رشته‌های عصبی محافظت می‌کنند، مرتبط هستند.

برای این مطالعه، محققان بر روی دارویی به نام ponesimod تمرکز کردند که برای درمان ام اس تأیید شده است.

دکتر «ارهارد بیبریک»، نویسنده اصلی این مطالعه، توضیح داد: « ponesimod یک مسیر سیگنال دهی سلولی خاص را که باعث التهاب عصبی در بیماری ام اس می‌شود، مسدود می‌کند. ما استدلال کردیم که این دارو همچنین التهاب عصبی در بیماری آلزایمر را نیز متوقف می‌کند.»/مهر