به گزارش راهبرد معاصر؛ اواخر شهریور تا اوایل مهرماه را بهترین زمان تزریق واکسن آنفولانزا می دانند. آنفولانزا بيماري است که به سرعت شيوع مي يابد و توسط سويه هاي مختلفي که هر ساله تغيير مي کنند ايجاد مي شود به همين دليل است که هر سال نياز به تزريق واکسن جديد است. با شروع فصل پاییز سوالات زیادی در خصوص لزوم تزریق واکسن آنفولانزا و چگونگی تزريق آن مطرح مي شود.
ایرنا در همین زمینه گفتگویی را با عضو کمیته کشوری مبارزه با آنفلوآنزا ترتیب داده است. مسعود مردانی در این گفت و گو می‌گوید: هم اکنون واکسن آنفلوآنزا به میزان لازم و کافی در تمامی داروخانه های سراسر کشور توزیع شده و قیمت آن ۳۵۰ هزار ریال است.
وی اظهار داشت: افراد بالای ۶۰ سال، بیماران مبتلا به سرطان، دیابت، زنان باردار، مبتلایان به نارسایی قلبی و ریوی، HIV مثبت، افرادی که پیوند کلیه کرده اند و کودکان ۶ ماه تا ۶ سال از افراد واجد شرایط برای تزریق واکسن آنفلوآنزا هستند و نباید زودتر یا دیرتر از زمان تعیین شده که اواخر شهریور تا اوایل مهرماه است، آن را استفاده کنند.
این استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ادامه داد: افراد هنگام تهیه این واکسن حتما به تاریخ تولید آن که ۲۰۱۹ است، توجه کنند و از تزریق واکسن های تاریخ سال های قبل بپرهیزند.
مردانی تصریح کرد: واکسن آنفلوانزا باید در دوزی که پزشک تجویز کرده به صورت داخل عضلانی یا زیر جلدی عمیق تزریق شود و مانند تمام فرآورده های دارویی این واکسن هم ممکن است در برخی از افراد موجب عوارض جانبی نظیر سردرد، تعریق، درد عضلات، درد مفاصل، تب، ضعف، خستگی، سرخی و ورم و سختی محل تزریق شود که این عوارض معمولا طی یک تا دو روز بدون درمان برطرف می شود.
به گفته این متخصص بیماریهای عفونی، آنفلوانزا ویروس های مختلفی دارد و واکسن آنفلوانزا هر سال از ابتلا به شایعترین ویروس های سال جلوگیری می کند اما مصونیت ۱۰۰درصدی در برابر همه انواع ویروس این بیماری ندارد. بعد از تزریق واکسن آنفلوانزا نیز دو تا سه هفته طول می‌کشد تا ایمنی مناسب در فرد ایجاد شود.
مردانی افزود: استفاده از این واکسن عارضه به خصوصی را به همراه ندارد اما باید در هنگام تزریق نکات بهداشتی رعایت شود همچنین کل واکسن‌های آنفلوآنزا در دنیا نتوانسته‌اند بیشتر از ۶۰ درصد از بروز این بیماری پیشگیری کنند بنابراین رعایت نکات بهداشتی همچون دست ندادن با فرد مبتلا، نبوسیدن و جداکردن اتاق فرد مبتلا از دیگر اعضای خانواده می‌تواند در پیشگیری از این بیماری مؤثر باشد.