به گزارش راهبرد معاصر؛ فرزندان اول به عنوان الگویی برای دیگر خواهر و برادرهایشان هستند و انتظار دارند تا سایر فرزندان از آنها دنباله روی کنند. آنها دوست دارند تا همیشه هدایت و رهبری دیگران را برعهده گرفته و بقیه افراد دنباله رو آنها باشند. این اعتقاد نیز وجود دارد که والدین اغلب سختگیری بیشتری بر روی اولین فرزندان از خود نشان می دهند و همواره با اضطراب و استرس بیشتری مراحل رشد آنها را پیگیری کرده و همیشه نگران آنها هستند. خواهران و برادران بزرگتر خانواده بیشتر در معرض چاقی، فشار خون بالا، دیابت و سرطان قرار دارند.
امروزه چاقی که بیش از یک چهارم افراد بالغ به آن دچارند، جای کشیدن سیگار را به عنوان عامل اصلی ایجاد چهار نوع از انواع سرطان گرفته است.
اگرچه پرخوری و عدم تحرک از عوامل آشکار بروز چاقی هستند، ترتیب تولد نیز میتواند در این زمینه اثرگذار باشد.
نتایج آزمایشی که در سال ۲۰۱۵ در نیوزیلند انجام شد، نشان داد که احتمال ابتلای فرزندان اول خانواده به چاقی ۴۰ برابر خواهران و برادران جوانترشان است.
ساندرا بلک از پژوهشگران دانشگاه کلمبیا در توضیح این پدیده میگوید، از آنجایی که رگ های خونی مادر در نخستین بارداری باریکترند، میزان مواد مغذی که به جنین در رحم میرسد، کاهش یافته و باعث میشود که وی چربی بیشتری ذخیره کند.
اما در بارداریهای بعدی این عروق منعطفتر شده و مستعد گشاد شدن میشوند؛ امری که میزان جریان خون و مواد مغذی را به سمت جنین افزایش میدهد.
بررسی ها نشان می دهند که بهره هوشی فرزندان بعدی بیشتر از فرزندان نخست است و وی در سازگاری، به دلیل جایگاه خاص خود در خانواده مشکلاتی دارد. نخستین فرزند ممکن است بیش از کودکان دیگر دستخوش نگرانی و پریشانی خاطر شود و در برابر بیماری و خطرهای احتمالی، احتیاط بیشتری از خود نشان دهد.
افزون بر این، نتایج یک پژوهش دیگر نیز نشان داد که فرزندان اول خانواده بیش از سایرین در معرض ابتلا به دیابت قرار دارند زیرا بدن آن ها نسبت به انسولین یعنی هورمونی که به سلولهای ماهیچهای کمک میکند تا قند موجود در خون را سوزانده و آن را ثابت نگه دارند، حساسیت کمتری دارد.
قند خون بالا که یکی از شاخص های دیابت نوع دو است، اگر درمان نشود میتواند خطر بروز حملات قلبی، سکته، نابینایی و قطع عضو را بالا ببرد.
از طرف دیگر، داشتن خواهر و برادرهای کوچکتر برای فشار خون بد است. نتایج یک پژوهش که بر روی ۴۰۰ فرد بالغ انجام شد، نشان داد فشار خون افرادی که خواهر و برادر جوان تر دارند، ۶ درصد بالاتر از آن دسته از افرادی است که خواهر و برادر بزرگتر دارند.
دلیل این امر تا حد زیادی قابل پیش بینی است. به دنیا آمدن یک خواهر یا برادر جدید به این معناست که فرد باید برای جلب توجه والدین با وی رقابت کند؛ امری که باعث افزایش استرس میشود. استرس نیز با افزایش سطح هورمون کورتیزول فشار خون را افزایش میدهد.
از طرف دیگر، محققان بر این باورند که فرزندان اول خانواده بیش از تهتغاریها مستعد ابتلا به انواع آلرژیها هستند. برخی معتقدند از آنجایی که والدین فرزند اول خود را بیش از حد استرلیزه میکنند، این فرزندان دوبرابر بیشتر از خواهران و برادران جوان خود در معرض خطر ابتلا به آلرژی قرار میگیرند.
همچنین پژوهشهای فراتر در این باره نشان میدهد فرزندان اول خانواده بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطانهای مختلف قرار دارند، طوری که خطر ابتلا به تومور بیضه در پسرانی که فرزندان چهارم یا پنجم یک خانواده هستند، هفتاد درصد کمتر از پسر اول خانواده است.
علاوه بر این، مطالعه دیگری که توسط محققان آلمانی انجام شد، نشان میدهد که احتمال بروز سرطان مغز نیز در فرزندان اول خانواده بیشتر است. به استناد نتایج به دست آمده از این مطالعه، داشتن سه یا تعداد بیشتری خواهر و برادر کوچک تر خطر ابتلا به یک تومور را به دلیل انتقال عفونتهایی که از خواهر و برادر کوچکتر به فرزند اول که در اواخر دوره کودکی خود قرار دارد، در وی افزایش می دهد؛ خطری که فرزندان جوانتر را تهدید نمیکند.