اندر قرابت محمودها!

صادقی که پیشتر نیز توئیت های جنجالیش حتی به عذرخواهی از آیت ا.. مکارم هم کشیده شده، این بار پس از دور زدن مفرحانه در حوزه های سیاست داخلی، فرهنگی و اجتماعی سراغی هم از رسانه ها و البته سیاست های خارجی جمهوری اسلامی گرفته تا برای افکارعمومی مشخص نشود اساسا تخصص این نماینده مجلس در چه حوزه ای نمود عینی دارد.

شاید گاف او در نگارش این توئیت یکی از مصادیق عدم تخصص او در ورود به مباحثی ست که صرفا با تکنیک های ژورنالیستی قصد دارد افکارعمومی را در مسیر اهداف سیاسی خویش هدایت کند. او در این توئیت روهینگیا را اسم مکان ذکر کرده، درحالیکه روهینگیا نژاد مسلمانان مظلوم میانمار است که اتفاقا با چراغ سبز سوچی که در نقش عروسک خیمه شب بازی غربی ها در پی عملیاتی کردن دیکته آن هاست صورت می پذیرد.

اما نکته دیگری که در توئیت مذکور کاملا به چشم می خورد نوعی خشم پنهان از اقدامات ارتش سوریه علیه تروریست ها دیده می شود. در حالیکه گروه های تروریستی احرارالشام و جیش‌الاسلام به بدترین شکل ممکن مردم سوریه را قتل عام می کند، ارتش این کشور در حمایت از پایتخت کشور خود و مردمان سرزمین سوریه عملیات هایی را علیه این تروریست‌ها آغاز کرده است.

اینکه چرا دفاع ارتش سوریه از مردم خویش زمینه عصبانیت آقای نماینده را فراهم کرده کاملا مشخص نیست، اما هرچه که هست محمود صادقی ثابت کرده علاقه فراوانی به دیده شدن آن هم به هرقیمتی ست؛ شخصی که بیشترین نقدها را به احمدی نژاد دارد، این روزها خواسته یا ناخواسته پیرو رفتارهای رئیس جمهور سابقی ست که در مسیر دیده شدن حتی حاضرست حقایق را قربانی مطامع سیاسی خویش کند.

صادقی ها و احمدی نژادها شاید در ظاهر رفتارهای سیاسی با یکدیگر متفاوت باشند، اما تطابق تاکتیک ها برای نیل به اهداف مدنظر از آن ها و نمونه های مشابه دیگر در سپهر سیاست، دوقلوی سیاسی ساخته است.