یکطرفه شدن جاده چالوس از ساعت ۱۲ امروز رگبار باران و وزش باد در برخی استان‌ها/دما در نیمه شرقی کاهش می‌یابد وضعیت آب‌ و هوا و جاده‌ها، امروز ۶ فروردین ۱۴۰۴؛ ترافیک سنگین در محور چالوس و آزاد راه تهران - شمال جانشین فرمانده انتظامی: وجود اتباع خارجی غیر مجاز بسیار خطرناک است و جرم محسوب می‌شود مقام‌های بهداشتی: میزان ابتلا به سل پس از همه‌گیری کووید به شکل نگران‌کننده‌ای افزایش یافته است توقف سفر‌های دریایی؛ تردد مسافری به هرمز و قشم ممنوع شد پیش‌بینی وضعیت هوا طی چند روز آینده افزایش تلفات جاده‌ای در نوروز؛ ۳۳۴ فوتی و بیش از ۸۳۰۰ مجروح ساعت کاری ادارات و بانک‌ها از ۵ فروردین ۱۴۰۴ اعلام شد هواشناسی ایران ۵ فروردین؛ هشدار بارش‌های رگباری و کاهش دما در ۸ استان شرایط جدید رتبه‌بندی مدارس / برنامه ارتقای کیفیت مدارس بارش باران و رعد و برق در برخی استان‌ها/ وزش باد شدید در نیمه شرقی کشور تمدید محدودیت‌های ترافیکی جاده‌های شمال تا ۱۶ فروردین کدام استان‌ها بیش‌ترین مسافران نوروزی را دارند؟ دستگیری ۲۲ نفر از عوامل اصلی نفرت‌پراکنی و فتنه قومی در آذربایجان‌غربی

آیا پدیده مهاجرت از کشور، پیش از انقلاب رایج نبوده است؟

بر خلاف تصور عامه که پدیده ی مهاجرت از کشور را امری مربوط به دهه های اخیر قلمداد می کنند، یافته های موجود نشان می دهد که جمعیت وسیعی از کشور در دهه های چهل و پنجاه شمسی از کشور مهاجرت نموده اند.
تاریخ انتشار: ۱۵:۰۷ - ۲۵ شهريور ۱۳۹۸ - 2019 September 16
کد خبر: ۲۲۴۷۶

به گزارش راهبرد معاصر؛ مهاجرت یا کوچ نشینی امری است که بشر از دیرباز با آن مواجه بوده است. مهاجرت به معنای جابه‌جایی مردم از مکانی به مکانی دیگر برای کار یا زندگی است. مردم معمولاً به دلیل دور شدن از شرایط یا عوامل نامساعد دورکننده‌ای مانند فقر، بیماری، مسائل سیاسی، کمبود غذا، بلایای طبیعی، جنگ، بیکاری و کمبود امنیت مهاجرت می‌کنند. دلیل دوم می‌تواند شرایط و عوامل مساعد جذب‌کنندهٔ مقصد مهاجرت مانند امکانات بهداشتی بیشتر، آموزش بهتر، درآمد بیشتر، مسکن بهتر و آزادی‌های سیاسی بهتر باشد.

 

کشور ما نیز همچون سایر ملل جهان سومی در طول دو سده اخیر شاهد مهاجرت های فراوانی بوده است. پدیده ای منفی که افراد تحت عناوینی متعدد جلای وطن می‌کنند. با این حال و برخلاف تصور عامه که این پدیده را صرفا امری تازه و به پس از انقلاب ربط می‌دهند، آمارها چیز دیگری حکایت می‌کند.

 

براساس داده‌های منتشر شده بانک جهانی، آمار مهاجرت ایرانیان به خارج از کشور در دهه‌های۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی (دهه‌های قبل از پیروزی انقلاب اسلامی)، با توجه به جمعیت ایران در این سالها رقمی قابل‌توجه بوده و هیچ‌گاه نزدیک به صفر نبوده است.

 

کافی است تا نگاهی اجمالی بر مطالب نشر یافته در حوزه مهاجرت بیاندازیم تا متوجه شویم حجم و تنوع ادعاها، مطالب و اظهارنظرهای غیرعلمی و غیرسازنده در این حوزه هزاران برابر محتویات علمی، پژوهش‌های آماری کمی و کیفی، مستندات و گزاراشاتی است که می‌بایست در این حوزه پیرامون زمینه‌ها و انگیزه‌های انواع مهاجرت، اثرات و تبعات، فرصت‌ها و تهدیدات مهاجرت برای جامعه ایرانی تولید و منتشر می‌شد.

 

از این رو، تلاش می‌شود در قالب ارائه مطالب پیوسته، ادعاهای مطروحه بررسی و پاسخ داده شود. در همین راستا و در ادامۀ یکی از ادعای منتشرشده که در آن آمده بود: «مرداد ۱۳۴۴ نتایج بررسی مهاجرت که توسط سازمان ملل انجام‌شده بود، ایران را از لحاظ مهاجرت اتباع به کشورهای دیگر در ردیف پنج کشور پایین جدول نشان می‌داد (نزدیک به صفر)»، ادعای دیگری مطرح می‌شود مبنی بر اینکه: «این بررسی ده سال بعد در سال ۱۳۵۴ دوباره انتشار یافته که تغییری در رتبه ایران نشان نمی‌داده و مهاجرت ایرانیان نزدیک به صفر بوده است».

 

این موضوع در حالی طرح شد که داده‌های مربوط به مهاجران کشورها، از سال ۱۹۹۰ در وبگاه سازمان ملل موجود است. داده‌های مربوط به دهه‌های قبل توسط بانک جهانی استخراج شده است. با مراجعه به داده‌های بانک جهانی در حوزه مهاجران خارج از کشور در دهه ۱۹۷۰ (دهه ۵۰ شمسی) ایران رتبه ۷۴ام را در بین ۲۳۲ کشور دارد و به ازای هر هزار نفر جمعیت کشور، ۸.۱ نفر در خارج از کشور به سر می‌برده‌اند.

 

طبق داده‌های بانک جهانی در دهه ۱۹۷۰، تعداد مهاجران ایرانی در کشورهای دیگر برابر با ۲۳۲,۸۱۱ بوده است؛ به‌عبارت‌دیگر تعداد مهاجران در این دهه برابر با ۸.۱ نفر به ازای هر هزار نفر جمعیت ایران بوده است.

 

نرخ خالص مهاجرت ایران در ۷۵-۱۹۷۰ بر اساس داده‌های سازمان ملل متحد، برابر با ۰.۵۱ نفر در هر هزار نفر جمعیت کشور است؛ یعنی به ازای هر هزار نفر جمعیت کشور، ۷ نفر از کشور خارج‌شده‌اند. این نرخ از تقسیم تفاوت مهاجران ورودی به مهاجران خروجی به جمعیت کشور به دست می‌آید. از روی این داده نمی‌توان تعداد دقیق مهاجران ایرانی در خارج از کشور را تخمین زد چراکه مهاجران ورودی هم در آن لحاظ شده‌اند.

 

«از این آمارها چنین برمی‌آید که ایرانیان تمایلی به مهاجرت به کشورهای دیگر نداشتند».

 

این در حالیست که طبق داده‌های منتشرشده بانک جهانی، تعداد مهاجران ایرانی، هیچ‌گاه نزدیک به صفر نبوده است. در دهه‌ های۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی (دهه‌های قبل از پیروزی انقلاب اسلامی)، تعداد ثبت‌شده مهاجران ایرانی به ترتیب ۱۷۱,۴۷۸ و ۲۳۲,۸۱۱ نفر بوده است که با توجه به جمعیت ایران در این سالها رقم قابل‌توجهی بوده است.

 

تمایل به خروج از یک کشور با آمار ثبت‌شده مهاجران خارج از کشور تفاوت معناداری دارد. تمایل یک خواسته ذهنی است درحالی‌که تا اقدام برای مهاجرت و تحقق مهاجرت بایستی گام‌های متعددی برداشته شود.

 

در پایان ذکر این نکته حائز اهمیت است که با توجه به اینکه تعداد مهاجران ایرانی در سال‌های دهه ۴۰ و ۵۰ رقم قابل‌توجهی را نشان می دهد، تمایل به مهاجرت هم در میزان بالاتری وجود داشته است.

ارسال نظر
آخرین اخبار