به گزارش راهبرد معاصر؛ ترس از انسان در حیوانات ریشهدار و فراگیر است. شاید بتوان گفت اگر حیوانی توسط انسان شکار نشود به آن عادت میکند، اما ما ثابت کردهایم که اینطور نیست. محققان در پژوهشی که سال گذشته انجام دادند، مجموعهای از صداها را برای حیوانات در پارک ملی بزرگ کروگر آفریقای جنوبی پخش کردند و واکنش آنها را ضبط کردند. این منطقه حفاظت شده میزبان بزرگترین جمعیت شیر باقی مانده جهان (Panthera leo) است، بنابراین سایر پستانداران به خوبی از خطری که این گوشتخواران برای آنها به همراه دارند آگاه هستند.
محققان صداهای مکالمات انسان را به زبانهای محلی از جمله سونگا، سوتو شمالی، انگلیسی و آفریکانس و همچنین صداهای شکار انسان از جمله پارس سگها و شلیک گلوله پخش کردند. آنها همچنین صدای شیرهایی را که با یکدیگر ارتباط برقرار میکردند پخش کردند.
از نابود کردن ماموتهای عظیم گرفته تا مراقبت از خطرناکترین دایناسور به جا مانده از آن دوران؛ انسانها کشندهترین حیوانات روی کره زمین و محرک اصلی تکامل متاسفانه وحشتناکترین احساسات را به دیگر جانوران القا میکنند. در واقع شنیدن صداهای انسان بود که بیشترین ترس را برانگیخت و نشان داد که حیات وحش انسانها را به عنوان خطر واقعی میشناسد. با توجه به اینکه انسانها اکنون در همه جا حاضر هستند، فرار از دست ما فقط یک موقعیت موقتی است، به این معنی که متأسفانه ترس این جانوران همچنان ادامه خواهد داشت.
این برای جمعیت در حال کاهش بسیاری از گونههای ساوانا، از جمله زرافه ها، اصلا خوب نیست. همانطور که پژوهشهای قبلی نشان داد، ترس مداوم به تنهایی میتواند جمعیت حیوانات را در طول نسلها کاهش دهد. اما ممکن است دانشمندان بتوانند از این دانش برای کمک به این گونهها نیز استفاده کنند. به نظر میرسد فراگیر شدن ترس در سراسر جامعه جانوران ساوانا، گواهی واقعی بر تأثیرات زیستمحیطی انسانها است.
لازم است بدانیم که جانوران تنها با از دست دادن زیستگاه و تغییرات آب و هوایی و انقراض گونهها از بین نمیروند. حضور ما در محل زندگی آنها به اندازه کافی یک سیگنال خطر است که آنها واقعا به طور باورنکردیای نسبت به آن واکنش نشان میدهند. آنها خیلی بیشتر از کشته شدن توسط هر جانوری از کشته شدن به دست انسان میترسند. / خبرآنلاین