«راهبرد معاصر» گزارش می‌دهد؛
واکاوی پیروزی مادورو برابر مخالفان در ونزوئلا
نیکلاس مادورو توانست از میان ۹ نامزد مخالفان در انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا به پیروزی دست یابد. درواقع گفتمان دولت بولیواری توانست بر مخالفان پیروز شود و نیروهای دلبسته به حفظ عزت و سربلندی ملتی آزادی‌خواه بر مخالفان برتری داشتند.
به گزارش «راهبرد معاصر»؛ کمیسیون انتخابات ونزوئلا اعلام کرد، نیکلاس مادورو با کسب ۵۱.۲۰ درصد آرا در انتخابات ریاست جمهوری این کشور به پیروزی دست یافته است. مردم ونزوئلا با انتخاب خود نشان دادند می خواهند مادورو را که ۱۱ سال رئیس‌جمهور این کشور بوده است، بار دیگر بر کرسی قدرت ببینند و نامزدهای مخالفان نتوانستند با وعده‌های خود مبنی بر لغو سیاست‌های حزب حاکم و رفع مشکلات اقتصادی گوی رقابت را بربایند.
پیروزی در حالی رقم خورد که منابع غربی با انتشار برخی نظرسنجی‌ها مدعی بودند مادورو از گونزالس، سرکرده مخالفان عقب‌تر است و رأی‌دهندگان به‌دنبال برون‌رفت از مشکلات اقتصادی هستند. رویترز در گزارشی نوشته بود، مخالفان ونزوئلا به دنبال پایان دادن به ۲۵ سال قدرت سوسیالیستی در رأی‌گیری انتخابات ریاست جمهوری هستند.
مردم ونزوئلا پای صندوق‌های رأی رفتند و مادورو را برای سکانداری ریاست جمهوری ۶ سال آینده این کشور انتخاب کردند
در حالی که برخی منابع غربی و مخالفان در تلاش برای القای فساد در روند برگزاری انتخابات بودند، خبرگزاری برزیلی « Brasil de Fato » گزارش کرد: ساختار انتخاباتی ونزوئلا با ترکیبی از دستگاه‌های الکترونیکی رأی‌گیری و صندوق‌های رأی کاغذی، از نظر سازمان‌های بین‌المللی یکی از امن‌ترین ساختارهای انتخاباتی جهان است.
دی‌یوسدادو کابیو، معاون حزب متحد سوسیالیستی ونزوئلا روز جمعه در کاراکاس انتخابات ونزوئلا را صحنه تقابل وفاداران به آرمان‌ها و اهداف انقلاب بولیواری و نظام سلطه امپریالیستی خواند، دخالت‌های آمریکا در انتخابات ونزوئلا را محکوم کرد و گفت، فشار آن‌ها هیچ خللی در اراده مردم برای حفظ دستاوردهای خود به وجود نخواهد آورد.
مردم ونزوئلا پای صندوق‌های رأی رفتند تا مادورو را برای سکانداری ریاست جمهوری ۶ سال آینده این کشور انتخاب کنند. برخلاف دوره‌های گذشته، در انتخابات این دوره در جمع ۱۰ نامزد راه‌یافته به رقابت‌های انتخاباتی ۹ نفر از مخالفان بودند و نیکلاس مادورو تنها نامزد انقلابیون بولیواری به‌شمار می‌رفت.
در این میان مادورو از حمایت حزب سوسیالیست ونزوئلا و ۱۲ حزب و سازمان سیاسی همسو برخوردار بود. گرچه در تقابل انتخاباتی ادموندو گونزالس رقیب اصلی مادورو به‌شمار می‌رفت، اما کمتر کسی است نداند ماریا کورینا ماچادو صحنه‌گردان کارزار انتخاباتی مخالفان را برعهده داشت؛ فردی که صلاحیتش به عنوان نامزد انتخابات با وجود حمایت مستقیم و آشکار آمریکا، به دلیل پشتیبانی از تحریم‌ها و نیز فساد مالی از سوی مراجع ذی‌صلاح قانونی تأیید نشد.
ایده‌های متضاد دو گفتمان اصلی انتخابات ونزوئلا
گفتمان چاویست‌ها (طرفداران هوگو چاوز، رهبر انقلاب بولیواری) که مادورو عهده‌دار آن است، اهدافی ازجمله حفظ و تداوم انقلاب بولیواری، دفاع از حاکمیت ملی و استقلال ونزوئلا، مقابله با سلطه‌طلبی امپریالیسم، گسترش اصلاحات اجتماعی در راستای حراست از منافع طبقات محروم اجتماعی و گسترش همبستگی و وحدت میان کشورهای منطقه آمریکای لاتین و تداوم حرکت در راستای گسترش نظام جهان چندقطبی مدنظر دارند.
در سوی مقابل، گفتمان مخالفان به جز لفاظی‌های عوام‌فریبانه، ماهیت مستقل ندارد و به چاویست‌ها اتهاماتی وارد می‌کنند، ازجمله اینکه می‌گویند، «به مادورو رأی ندهید، زیرا جز فقر، فلاکت و انزوا از جامعه بین‌المللی چیزی نصیب‌تان نمی‌شود».
کارشناسان مسائل آمریکای لاتین معتقدند، واگذاری مالکیت شرکت نفت ونزوئلا و بازسازی روابط با آمريکا در رأس گفتمان مخالفان قرار داشت. گرایش مخالفان به ایجاد روابط نزدیک با واشنگتن به حدی است که منابع غربی تیتر «خداحافظ کوبا، روسیه، چین و ایران» را برای بخشی از گزارش‌های خود درباره سیاست مخالفان در انتخابات ونزوئلا برگزیده بودند. انتخاب میان دو گفتمان دولت بولیواری و مخالفان در ونزوئلا برای نیروهای خواهان حفظ عزت و سربلندی ملتی آزادی‌خواه دشوار نبود،
گفتمان مخالفان به جز لفاظی‌های عوام‌فریبانه، ماهیت مستقل ندارد و به چاویست‌ها اتهاماتی وارد می‌کنند
مسیری بازگشت ناپذیر
صرف‌نظر از نتیجه انتخابات، در چشم‌اندازی کلی‌تر مسیری که با پیروزی انقلاب بولیواری به رهبری خردمندانه و شجاعانه هوگو چاوز در پیش گرفته شد، بازگشت ناپذیر است و چاویست‌ها سرزنده، مقاوم و هوشمند در صحنه باقی خواهند بود.
مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا و نامزد «قطب بزرگ میهنی» در آخرین نظرسنجی‌های عمومی انجام‌شده به‌وسیله برخی از جدی‌ترین مؤسسات افکارسنجی این کشور پیشتاز و نسبت به ۹ نامزد مخالف دیگر ۲۰ تا ۳۰ امتیاز بیشتر کسب کرده بود. مادورو پیامدهای بحران اقتصادی ناشی از تحریم‌های اعمال‌شده به‌وسیله آمریکا و اتحادیه اروپا را هوشمندانه مدیریت کرد و همیشه به ندای مردم ونزوئلا و البته مشورت‌های گروهی بزرگ و باتجربه در میان کارگزاران دولتی گوش داده است.
دستاوردهای اقتصادی دولت بولیواری
آمار و ارقام نشان‌دهنده جهش اقتصادی ونزوئلا حتی بیشتر از ارزیابی‌های صندوق بین‌المللی پول است که پیش‌بینی می‌کرد این کشور در سال جاری میلادی چهار درصد رشد خواهد داشت. کارگروه اقتصادی و اجتماعی اتحادیه اروپا رشد اقتصادی ونزوئلا را بیش از هشت درصد برآورد می‌کند که مشخصه آن مستقل‌بودن از تحریم‌ها و نیاز به مجوزهای معافیت از تحریم است.
سیاسیون مستقل معتقدند، مادورو شخصیتی مردمی دارد و مبتکر ایجاد سامانه‌ای از مشاوران مردمی بود که در آن هر بخش از جامعه به‌وسیله مشاوره‌های تخصصی تعیین می‌شدند که دولت کدام پروژه را برای تأمین مالی در اولویت قرار دهد. هم‌اکنون نخستین گام‌ها برای تبدیل ونزوئلا به دموکراسی مستقیم برداشته شده است.
رئیس‌جمهور ونزوئلا به‌عنوان بخشی از رقابت‌های انتخاباتی قول داد از کارآفرینان ونزوئلایی، به‌ویژه جوانانی که می‌خواهند در این کشور بمانند و به ساختن پروژه سوسیالیستی یاری رسانند، حمایت مالی کند.
رئيس‌جمهور ونزوئلا که تأکید اصلی اش صلح و وحدت است، توانست روابط دیپلماتیک گسترده‌ای با اقتصاد‌های روبه‌رشد مانند ایران، ترکیه، روسیه، چین و هند برقرار کند و به دنبال این است کشورش در مسیر تحقق جهانی چندقطبی و فارغ از تأثیرات اقدامات مداخله‌جویانه آمریکا و اتحادیه اروپا عضوی از گروه بریکس باشد. شاید بارزترین ویژگی مادورو روحیه ایستادگی باشد که مردم ونزوئلا به همین دلیل به وی لقب «خروس جنگی» داده‌اند.