شهادت هنیه؛ خونخواهی مقاومت از صهیونیسم جنایتکار-راهبرد معاصر
یادداشت عریب الرنتاوی، رئیس مرکز پژوهش‌های سیاسی قدس؛

شهادت هنیه؛ خونخواهی مقاومت از صهیونیسم جنایتکار

بی‌تردید خون شهید اسماعیل هنیه در تاریخ جهان عرب و اسلام به عنوان بالاترین و مهم‌ترین اهرم تقریب مذاهب و اتحاد ملت‌ها فارغ از ادیان مختلف به یادگار خواهد ماند. کشیش‌های مسیحی در فلسطین و نقاط مختلف به سوگواری پرداختند و بسیاری از مسیحیان به آرمان فلسطین احترام گذاشتند و به صف میلیون‌ها نفری پیوستند که خواستار انتقام خون وی هستند.
عریب الرنتاوی؛ رئیس مرکز پژوهش‌های سیاسی قدس
تاریخ انتشار: ۲۰:۳۷ - ۱۳ مرداد ۱۴۰۳ - 2024 August 03
کد خبر: ۲۵۲۹۹۲

شهادت هنیه، خونخواهی مقاومت از صهیونیسم جنایتکار

 

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ ضرب المثل مشهوری می گوید، «رهبران بزرگ با زندگانی و مرگشان تحولات اساسی ایجاد می کنند»؛ شهید اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) از آن جمله است که در دوران حیاتش رهبری مجاهد بود که تحت امرش، حماس و گردان های عزالدین قسام حماسه های قهرمانانه بر تارک مقاومت نوشتند که دو عملیات «شمشیر قدس» و «طوفان الاقصی» وسیع ترین و شریف ترین آنها در تاریخ مبارزات مردمی است.


وی فردی است که دوران رهبری اش در حماس با بزرگترین و مهم ترین تحولات صحنه فلسطین، منطقه و جهان همراه شد. از زمانی که سکان دفتر سیاسی جنبش را به دست گرفت، به نماد ملی فراگیر، شخصیتی اهل گفت وگو و همفکر در سطح ملی تبدیل شد. حماس تحت رهبری شهید هنیه موفق شد به بالاترین سطوح هماهنگی میان گروه های مقاومت برسد؛ زیرا در سایه تشکیل اتاق عملیات مشترک، نتیجه بزرگی رقم خورد که بی تردید آثارش همچون گذشته در صدها عملیات مشترکی که آینده دنبال می شود، مشهود خواهد بود.

 

تواضع این مرد عالی و بی نهایت در گوش دادن به حرف دیگران صبور بود. شهید هنیه به دقت به آنچه که اطرافیانش می‌گفتند، گوش می‌داد


شهید هنیه مردی با صراحت و اهل اجماع بود، می خواست جنبش حماس را به پایتخت هایی نزدیک کند که درهایشان به روی مقاومت بسته بودند. وی خسته و بی حوصله نشد. به یاد دارم، در نخستین تماسی که پس از به دست گرفتن ریاست جنبش با من داشت، خواست به هر شکلی در امان پیامش را به همه افراد ذی ربط اردنی برسانم مبنی بر اینکه جنبش حماس آرزو دارد نزدیک ترین و صمیمانه ترین روابط را با این کشور، دولت و مردمش داشته باشد. وی پس از ارسال پیام‌هایش با میانجی گری ما و دیگران، بیمارستان نظامی اردن در غزه را سکویی برای ارسال پیام‌های مستقیم کرد.


شهید اسماعیل هنیه خودجوش و آزادانه از عملیات «طوفان الاقصی» قبل و بعد از آن صحبت می کرد و وقتی یاد هزاران انسان بی گناه اعم از کودکان، زنان و سالمندان شهید در نوار غزه می افتاد، بغض گلویش را می گرفت و به سختی صحبت می کرد. در شرایط مختلف و سخت لبخند از لبانش بیرون نمی‌رفت، به پیروزی مقاومت امید و ایمان داشت.


تواضع این مرد عالی و بی نهایت در گوش دادن به حرف دیگران صبور بود. شهید هنیه به دقت به آنچه که اطرافیانش می‌گفتند، گوش می‌داد و یادداشت‌برداری می‌کرد و معتقد بود، «برخی سخنان برای حمایت از موضع جنبش حماس مهم هستند یا شامل برخی پیشنهادها برای اصلاح روند کاری می شوند و درهای جدیدی را به روی ما باز می‌کنند که باید به آنها دسترسی داشته باشیم».

 
ابوالعبد پس از هفت سال طولانی ریاست نهضت، الگویی متفاوت از رهبرانی بود که در دو دهه گذشته می شناختیم؛ کسانی که از سنگرهای مقاومت به «کشتزارهای خصوصی» کوچ کردند. وقتی با وی تماس گرفتم و شهادت جمعی از فرزندان، نوه ها و بستگانش را تسلیت گفتم، برای لحظه ای به نظر می آمد وی شهادت آنها را به من تسلیت می گوید. در آن زمان سخت بی نهایت صبور به نظر می آمد. وقتی دوباره با وی تماس گرفتم تا شهادت گروه جدیدی از خانواده و عزیزانش را تسلیت بگویم و دوباره آن لحن را تکرار کرد، به هنیه گفتم: «از تسلیت دادن (به من) خسته نشدی»؟


وی در شرایطی که حرفم جدی بود، به شوخی پاسخ داد: «خون ما از خون مردم نوار غزه با ارزش تر نیست. همه ما بخشی از پروژه های شهادت طلبانه هستیم و چیزی تغییر نمی دهیم. اگر نتانیاهو فکر می‌کند به این وسیله «جنبش را با دست زخمی اش می‌گیرد» یا بر رهبران و مذاکره‌کنندگان حماس فشار می‌آورد، تیرش به خطا رفته است.


نتانیاهو از هدف قرار دادن خانواده هنیه از نزدیک و دور ناامید شد، بنابراین تصمیم گرفت وی را در تهران به شهادت برساند. امروز جایگاه حماس از خون شهیدانش ارتقا می یابد و بعید است دشمنان مقاومت فلسطین موفق شوند این جنبش را از مسیر خود منصرف کنند یا آن را به انتخاب هایی سوق دهند که نمی خواهد و به منافع مردم فلسطین نیست.


مقاومت، خونخواه «ابوالعبد» خون شهید «ابوالعبد» هنیه به آتش و باروت تبدیل می شود، جبهه های مقاومت را شعله ور می کند و در «نبرد بزرگ» باعث ورود به مرحله راهبردی جدیدی از تقابل با دشمن صهیونیستی می شود. امروز مرکز ثقل نبرد بر مبنای مقادیر متناسب در چهار جبهه مختلف توزیع می شود و شاهدیم دشمن بیشتر ساعات خود را در نزدیکی پناهگاه ها می گذراند و در انتظار دریافت آتش خشم، انتقام و خون خواهی رهبران مقاومت است.

نتانیاهو از هدف قرار دادن خانواده هنیه از نزدیک و دور ناامید شد، بنابراین تصمیم گرفت وی را در تهران به شهادت برساند


غزه از هشتم اکتبر 2023 میلادی تنها نبوده است و امروز جهان روی یک پا بر لبه پرتگاهی عمیق منتظر ایستاده اند تا ببینند در انبار باروتی که صهیونیست ها جرقه اش را در تهران و بیروت زده اند، چه انفجاری رخ می دهد. یا آرامش و صلح به غزه بازخواهد گشت، یا آتش انبار باروت دستانی را که جرقه تولید کردند، می سوزاند.

 


خون هنیه همه را در جبهه های دیپلماتیک و سیاسی به جوش و خروش درآورده و جهان متوجه شده غزه کلید اصلی تحولات آینده است و توقف جنگ درنهایت تنها راه اجتناب از هرگونه سناریوی فاجعه بار و انفجار بزرگ است. این نتیجه مهم از چیزی جز مقاومت دلیرانه و افسانه ای رزمندگان گردان‌ها، گروهان‌ها و تیپ‌های مقاومت و شجاعت و ایثار مردم غزه نشئت نمی‌گیرد.

 
خون ابوالعبد شهید هنیه نقش تعیین کننده ای در تثبیت وضعیت کنونی مقاومت دارد. همان‌قدر که می‌توان پیش‌بینی کرد روزهای آینده ما به سمت انفجاری بزرگ خواهیم رفت، می‌توان گفت ممکن است نشانه‌هایی از پیشرفتی بزرگ نمایان شود.


بی تردید خون شهید اسماعیل هنیه در تاریخ جهان عرب و اسلام به عنوان بالاترین و مهم ترین اهرم تقریب مذاهب و اتحاد ملت ها فارغ از ادیان مختلف به یادگار خواهد ماند. کشورهای بزرگ اسلامی برای درگذشت شهید هنیه عزاداری کردند و میلیون ها نفر از مؤمنان از مذاهب مختلف اسلامی بر پیکرش نماز میت خواندند و برای شادی روحش دعا کردند. همانطور که مناره ها پر از تکبیر و دعا برای روح پاک شهید هنیه شد، کلیساها نیز همین کار را کردند و کشیش های مسیحی در فلسطین و نقاط مختلف به سوگواری پرداختند و بسیاری از مسیحیان به آرمان فلسطین احترام گذاشتند و به صف میلیون ها نفری پیوستند که خواستار انتقام خون وی هستند.

 

ارسال نظر
تحلیل های برگزیده