یخچال‌هایی که به کوچکترین اندازه خود از عصر یخبندان تاکنون رسیده‌اند
دانشمندان می‌گویند یخچال‌های طبیعی استوایی که به کوچکترین اندازه خود طی ۱۲ قرن اخیر رسیده‌اند، نشان می‌دهند که مناطق استوایی از قبل گرم‌تر شده‌اند، در واقع چنان گرم که آخرین بار در دوران هولوسن دیده شده بود.
به گزارش راهبرد معاصر؛ یخچال‌های طبیعی یا یخسار‌ها به سرعت در حال ذوب شدن هستند و با افزایش شواهد تجربی، این موضوع بیش از پیش در حال آشکار شدن است.
همین ماه گذشته بود که دکتر ربکا دل پژوهشگر مؤسسه تحقیقاتی قطبی اسکات کمبریج (SPRI) در مورد برفاب‌هایی که ۵۷ درصد از کل آب‌های ذوب شده در قفسه‌های یخی قطب جنوب را در اوج تابستان تشکیل می‌دهند، گفت.
وی گفت که از آنجایی که هم برفاب و هم آب برکه‌ای کمتر سفید هستند، انرژی خورشید را بیشتر از برف و یخ جذب می‌کنند و در نتیجه سرعت ذوب شدن آنها افزایش می‌یابد.
در یک مطالعه تجربی جدید، پیش‌بینی‌های دانشمندان نشان می‌دهد که یخچال‌های طبیعی در مناطق گرمسیری به دلیل گرم شدن دما در مناطق گرمسیری در امتداد مرز‌های استوای سیاره زمین در حال ذوب شدن یا عقب‌نشینی هستند.
این نتیجه با مطالعه سنگ‌های مناطق گرمسیری که همیشه پوشیده از یخ‌های ماقبل تاریخ بوده‌اند، اما اخیراً در معرض دید قرار گرفته‌اند، به دست آمد.
یخچال‌های استوایی به شکل غیرعادی سریع آب می‌شوند
دانشمندان کالج بوستون که این پژوهش را انجام می‌دهند، اظهار داشتند که یخچال‌های طبیعی استوایی به کوچکترین اندازه خود در بیش از ۱۱ هزار و ۷۰۰ سال گذشته رسیده‌اند.
بر اساس بیانیه پژوهشگران، مناطق استوایی در حال حاضر حدود گرمایی گذشته را رد کرده‌اند، حدی که آخرین بار در دوران هولوسن (Holocene) دیده شده است.
پس از تجزیه و تحلیل نمونه‌های سنگی که از چهار یخچال طبیعی همسایه در کوه‌های آند در آمریکای جنوبی منشأ گرفته‌اند، به نظر می‌رسد که یخچال‌های طبیعی فراتر از میزان شتاب مورد انتظار در حال ذوب شدن هستند.
یخچال‌های استوایی چنان سریع عقب نشینی کرده‌اند که محققان آن را «هشدار آمیز» نامیده‌اند.
جِرِمی شاکن دیرینه اقلیم‌شناس دانشگاه بوستون و یکی از نویسندگان این پژوهش می‌گوید: ما شواهد بسیار قوی داریم که نشان می‌دهد این یخچال‌ها اکنون کوچکتر از هر زمان دیگری در بیش از ۱۱ هزار سال گذشته هستند. با توجه به اینکه عقب نشینی یخچال‌های طبیعی برخلاف بارش کمتر برف یا تغییر در پوشش ابر‌ها بیشتر به دلیل افزایش دماست، یافته‌های ما نشان می‌دهد که مناطق استوایی بیشتر از آنچه در دوره هولوسن گرم شده‌اند، افزایش دما داشته‌اند؛ بنابراین اکنون یخچال‌ها به جای دوره میان یخبندانی هولوسن، به عنوان آنتروپوسن طبقه‌بندی می‌شوند.
آنتروپوسن دوره زمانی است که طی آن فعالیت‌های انسانی به اندازه کافی بر محیط تأثیر گذاشته است تا یک تغییر زمین شناسی مشخص را ایجاد کند.
علاوه بر این، این مطالعه نشان داد که عقب نشینی یخچال‌های طبیعی ده‌ها سال جلوتر از زمان‌بندی بدبینانه اقلیمی است.
شاکن افزود: این اولین منطقه بزرگ سیاره است که در آن ما شواهد محکمی داریم که یخچال‌های طبیعی از این معیار مهم عبور کرده‌اند.
یخچال‌های طبیعی استوایی کوه‌های آند در کشور‌های پرو، کلمبیا و بولیوی به طور خاص در این پژوهش بررسی شده‌اند.
گروهی از دانشمندان به این کشور‌های واقع در آمریکای جنوبی سفر کردند و شیمی سنگ‌های بستر آنها را سنجیدند.
شاکن توضیح داد که کشف دو ایزوتوپ نادر (بریلیم-۱۰ و کربن-۱۴) در سطوح سنگ بستر کوه‌های آند ناشی از قرار گرفتن آنها در معرض تشعشعات کیهانی از فضاست.
سنجش ایزوتوپ‌ها در سنگ بستر در معرض تشعشعات به تعیین دوره زمانی قرار گرفتن آنها در معرض این تشعشعات کمک کرد.
شاکن می‌گوید: این به ما می‌گوید که یخچال‌ها قبلا چقدر بزرگ یا کوچک بوده‌اند، مانند زمانی که یک آفتاب سوختگی می‌تواند به شما بگوید که چه مدت زمانی زیر نور خورشید بوده‌اید.
اندرو گورین دانشجوی دکترا در دانشگاه کالیفرنیا برکلی با اشاره به این اندازه‌گیری‌های ایزوتوپی می‌گوید که این تیم اساساً در هیچ یک از ۱۸ نمونه سنگ بستری که در مقابل چهار یخچال استوایی اندازه‌گیری شده بودند، بریلیوم-۱۰ یا رادیوکربن-۱۴ پیدا نکردند.
وی افزود: این به ما می‌گوید از زمان شکل‌گیری این یخچال‌ها در آخرین عصر یخبندان، آنها هرگز در معرض تشعشعات کیهانی قرار نگرفته بودند.
این مطالعه به تازگی در مجله ساینس (Science) منتشر شده است./ ایسنا