به گزارش «راهبرد معاصر»؛ اعضای پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) از زمان آغاز جنگ اوکراین هیچ گاه با تناقضی مانند امروز مواجه نبوده اند؛ از سویی ارتش اوکراین در عملیاتی آفندی وارد خاک روسیه و منطقه کورسک شده و بخشی از آن را تصرف کرده و در سوی مقابل، روسیه عملیات خود را در شرق اوکراین افزایش داده است. همین موضوع احتمال تصرف دونباس شرقی از سوی روسیه را در هفته های آتی دوچندان کرده است. به عبارت بهتر، اعضای ناتو قدرت محاسبه و سنجش هزینه-فایده عملات اوکراین (که قطعاً با حمایت دو سوی آتلانتیک انجام شده است) ندارند.
برخی اعضای ناتو تصور می کنند عملیات آفندی ارتش اوکراین در ورود به خاک روسیه به تغییر موازنه میدان نبرد به سود کی یف منجر می شود
اصلی ترین نگرانی آتلانتیکی ها معطوف به صبر تاکتیکی مقام های روسی است. بسیاری از تحلیلگران موضوعات امنیتی اروپا هشدار داده اند، تاکتیک محاصره تدریجی نیروهای اوکراینی در کورسک می تواند علیه ناتو و کی یف گمراه کننده باشد؛ جایی که هزاران نیروی اوکراینی متمرکز و محاصره شوند و به صورت همزمان، روس ها دامنه تصرفات خود را در دونباس گسترش دهند.
پس از تصرف شهرهای راهبردی جدید در شرق اوکراین، احتمالاً روس ها در حمله ای ناگهانی و عملیات گسترده بر کورسک متمرکز شوند و بسیاری از نیروهای اوکراینی را بکشند یا اسیر کنند. حتی تصور این نقشه راه برای راهبردنویسان ناتو وحشتناک است، اما گویا این اتفاق رخ می دهد و گریزی از آن نیست.
همانگونه که سال 2023 میلادی ضد حمله اوکراین علیه روسیه به دستمایه ای برای گسترش دامنه و عمق تصرفات کاخ کرملین در خاک اوکراین تبدیل شد، این بار نیز حمله اولیه اوکراینی ها به کورسک، دستاوردی جز گسترش تصرفات میدانی روس ها (به ویژه در دونباس) نخواهد داشت. با وجود این، چنین تحولی یک شبه رخ نمی دهد.
درست در شرایطی که رسانه های آمریکایی و اروپایی مشغول تمجید از شجاعت ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین بابت حمله به کورسک هستند، در لایه های دیگر تصمیم سازی ناتو اتفاقات دیگری رخ می دهد. برخی اعضای ناتو تصور می کنند عملیات آفندی ارتش اوکراین در ورود به خاک روسیه به تغییر موازنه میدان نبرد به سود کی یف منجر می شود و همین موضوع قدرت مانور آتلانتیکی ها (به عنوان حامیان اصلی اوکراین) را در میدان مذاکرات احتمالی آتش بس در آینده ای نه چندان دور بیشتر خواهد کرد.
کشورهایی مانند آمریکا، فرانسه و انگلیس از این گزاره انتزاعی با عنوان محاسبه واقع گرایانه یاد می کنند، اما برخی دیگر از اعضای پیمان آتلانتیک شمالی چنین اقدامی را مصداق بارز گرفتاری در تله راهبردی می دانند؛ تله ای که درنهایت میدان جنگ و مذاکره را به بستری مطلوب برای روس ها تبدیل خواهد کرد.
صبر تاکتیکی روسیه درقبال عملیات اوکراین در کورسک با رویکرد همیشگی روس ها، یعنی تاکتیک کنشگری یا واکنش فوری در قبال بحران، همخوانی ندارد. همین موضوع نگرانی های بیشتری را متوجه اتاق های فکر و آینده پژوهی جنگ اوکراین در آمریکا و اروپا کرده است. انعکاس این نگرانی را می توان در سکوت بسیاری از مقام های نظامی، سیاسی و امنیتی غرب در قبال تحولات جاری در جنگ اوکراین مشاهده کرد.