معاهده پاریس به ورطه نابودی کشیده شده است
بر اساس گزارشی که اخیرا منتشر شده، قاطبه جامعه ی بین المللی از زیر بار مسئولیت های اقلیمی خود جهت مهار گرمایش زمین شانه خالی کرده و عملا معاهده پاریس را به ورطه ی نابودی کشانده اند.
به گزارش راهبرد معاصر؛ توافقنامه اقلیمی پاریس قراردادی در چارچوب پیمان‌نامه سازمان ملل در زمینه تغییرات اقلیمی (UNFCCC) است که قرار است از سال ۲۰۲۰ به حل مسائل مرتبط با تعدیل،تامین بودجه و سازگاری با بحران انتشار گازهای گلخانه‌ای بپردازد.
و طی این توافقنامه گزارشی در مورد کارآمدی و پایبندی کشورها به توافق پاریس نوشته شده که این گزارش تحت عنوان "حقیقت پشت تعهدات اقلیمی پیمان پاریس" هشدار می‌دهد که تا سال ۲۰۳۰ میلادی، عدم کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای روزانه دست‌کم دو میلیارد دلار ضرر و زیان اقتصادی ناشی از رویدادهای اقلیمی را که با تغییرات جوی ناشی از اقدامات بشر تشدید می‌شود به جهانیان وارد می‌کند.
علاوه بر این رویدادها و الگوهای اقلیمی به سلامت و معیشت انسان، غذا و آب و هم‌چنین تنوع زیستی آسیب می‌رساند.
روز دوشنبه، چهارم نوامبر، دولت ترامپ درخواستی را برای خروج رسمی ایالات متحده از توافق نامه پاریس ۲۰۱۵ در نوامبر آینده ارسال کرد. این در حالیست که تمامی کشورهای جهان به توافق رسیده‌اند تا تلاش‌های بلندپروازانه‌ای را برای مقابله با تغییرات اقلیمی صورت دهند.
سر رابرت واتسون، رئیس سابق هیئت بین دولتی تغییر اقلیم و از مولفان این گزارش که نحوه اجرای تعهدات را در ۱۸۴ کشور بررسی کرده، می‌گوید: کشورها باید تعهدات کاهش انتشار خود را تا سال ۲۰۳۰ میلادی دو یا حتی سه برابر کنند.
به گفته این کارشناس، جهان از فناوری و دانش لازم برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای برخوردار است اما آن چه وجود ندارد، سیاست‌ها و مقررات کافی برای تحقق آن است. در حال حاضر جهان در مسیر افزایش گرمایش بین ۳ تا ۴ درجه سانتی‌گرادی تا پایان قرن قرار دارد.
این مسیر باعث ایجاد بازخوردهای طبیعی مانند ذوب شدید یا از بین رفتن انبوه جنگل‌ها می‌شود که می‌تواند منجر به گرمایش اضافی و غیرقابل کنترل شود. دانشمندان این اتفاق را سناریوی Hothouse Earth نامیده‌اند که بر اساس آن سطح آب دریاها افزایش ۱۰ تا ۶۰ متری داشته و بخش‌های بزرگی از کره زمین غیر قابل سکونت می‌شوند.
تجزیه و تحلیل‌های این گزارش از ۱۸۴ تعهد تا سال ۲۰۳۰ نشان داد که به طور حدودی ۷۵ درصد این تعهدات ناکافی است. در واقع، اولین و چهارمین منتشر کننده‌های بزرگ گازهای گلخانه‌ای در جهان یعنی چین و هند در سال ۲۰۳۰ میزان انتشار بیشتری خواهند داشت. ایالات متحده آمریکا نیز دومین کشور بزرگ منتشر کننده است که تعهدات بسیار کمی را متقبل شده است. هم‌چنین با توجه به خروج دولت ترامپ از این توافق در مورد اجرای همین میزان کم از تعهدات نیز شک و تردید وجود دارد.
روسیه، پنجمین انتشار دهنده بزرگ، حتی زیر بار این تعهدات نیز نرفته است. تنها اتحادیه اروپا، سومین انتشار دهنده بزرگ، متعهد شده است که تا سال ۲۰۳۰ میزان انتشار خود را حداقل ۴۰ درصد کاهش دهد و انتظار می‌رود که این میزان تا نزدیک به ۶۰ درصد برسد.
این گزارش توسط "صندوق جهانی بوم شناسی" منتشر شده، سازمانی غیر انتفاعی که بر ارائه اطلاعاتِ موجود در مورد دانش اقلیمی به امید الهام بخشیدن به مردم برای فشار بر اقدامات اقلیمی متمرکز شده است.
بر اساس این گزارش کشورهای فقیر نمی‌توانند بدون تأمین بودجه و پشتیبانی فنی که از طرف کشورهای ثروتمند جهان وعده داده شده، باعث کاهش انتشار مستقیم شوند. کشورهای صنعتی تا حد زیادی باعث ایجاد مشکلات اقلیمی شده‌اند و باید از کشورهای کمتر توسعه یافته حمایت کنند.
یکی از راهکارهای ممکن و مقرون به صرفه، پیشرفت‌های اساسی در بهره‌وری انرژی است که با تعطیلی ۲۴۰۰ نیروگاه زغال سنگ و جایگزینی آن‌ها با انرژی تجدیدپذیر طی یک دهه آینده میسر می‌شود اما این گزارش حاکی است که ۲۵۰ نیروگاه جدید زغال سنگ در سراسر جهان در حال ساخت است.
بنا بر گزارش نشنال جئوگرافیک، این عدم موفقیت گسترده در مورد تهدید وجودی ناشی از تغییرات اقلیمی، باعث شده تا بیش از ۱۱ هزار دانشمند از ۱۵۳ کشور جهان به امضای بیانیه "اخطار دانشمندان جهان نسبت به وضعیت اضطراری اقلیم" بپردازند. این اعلامیه که مستقل از گزارش تعهدات اقلیمی منتشر شده اینگونه آغاز می‌شود: "دانشمندان وظیفه اخلاقی دارند که به وضوح بشریت را نسبت به هرگونه تهدید فاجعه‌آمیز هشدار دهند و آن را همانگونه که هست بیان کنند".