السیسی سه رقیب اصلی خود، یعنی سامی عنان، احمد شفیق و عبدالمنعم عبدالفتوح را با حربه های مختلفی از میدان بیرون رانده و اکنون تنها با مصطفی موسی در رقابت است، شخصیتی که تقریبا در اذهان مردم مصر ناشناخته باقی مانده و کاملا مشخص است که هیچ بختی برای پیروزی بر ژنرال مصری و دوست نزدیک عربستان که دو جزیره از خاک کشورش جدا ساخته و به ریاض بخشیده، ندارد. در میان رقبای به حاشیه رانده شده السیسی، تنها احمد شفیق در زندان نیست که او و حزبش هم احتمالا برای جلب حمایت های مالی ریاض، به جرگه طرفداران حفظ وضع موجود در مصر پیوسته و خواهان در قدرت ماندن رئیس جمهور فعلی هستند. این امر پس از صدور بیانیه رسمی حزب وابسته به شفیق بر همگان مسجل شد.
برگزاری انتخابات در چنین شرایطی، با نتایجی که از قبل مشخص است، یاد آور انتخابات هایی است که در دوره حسنی مبارک برگزار می شد و بنابراین نمی تواند مردم مصر را به پای صندوق آرا بکشاند و مولد مقبولیت برای گزینه تحت حمایت غرب و ریاض باشد در نتیجه، آن چه که السیسی تا به امروز از آن بهره کافی برده، کلید واژه "جنگ علیه تروریسم" بوده است. صحرای سینای مصر و برخی مناطق ساحلی این کشور شامل اسکندریه، شاهد حملات گاه و بیگاه تروریست ها بوده اند و با اتکا بر همین بهانه، دولت مصر، فضای سیاسی را کاملا بسته نگه داشته است. اکنون، دستگاه تبلیغاتی وابسته به دولت مصر در صدد است افکار عمومی را از آزاد نبودن انتخابات در کشورشان منحرف کند و السیسی را به عنوان "فاتح نبرد علیه تروریسم" معرفی کند. به عبارت روشن تر، رسانه های دولتی قاهره این افکار را القا می کنند که رای به السیسی، رای به نبرد قاطع با تروریسم است تا از رهگذر این شعار، میزان مشارکت مردمی در انتخابات بالا برود.
نکته جالب در این میان، تماس تلفنی ماکرون با السیسی است. فرانسه که در مجامع بین المللی، بحث حقوق بشر و آزادی های مدنی را بسیار برجسته می کند و در موارد متعددی، شامل انتخابات در ایران، انتقاداتی از باز نبودن فضای سیاسی وارد می کرد. در تماس ماکرون با السیسی البته هیچ اشاره ای به زندانی کردن زندانیان سیاسی و حکم اعدام برای بسیاری از مقامات اخوان نشد و این نشان می دهد که حقوق بشر در فرانسه، دچار دوگانگی معیار شده است.