چطور زبان بدن می‌تواند دروغگو‌ها را افشا کند

به گزارش راهبرد معاصر؛ وب سایت لایف سایتس در مقاله‌ای نوشت: چه هیچ نشانه واحدی نیست که صددرصد دروغگویی را شناسایی کند، زیرا زمینه و تفاوت‌های فردی اهمیت دارند، اما شاخص‌های کلیدی هستند که می‌توانند در این زمینه به شما کمک کنند:

حالت‌های چهره

حالت‌های ریز: حرکات گذرا و غیرارادی صورت (مثلاً اخم یا پوزخند کوتاه) که با کلمات گفته شده در تضاد هستند.

لبخند‌های اجباری: لبخند‌هایی که به چشم‌ها نمی‌رسند (صورت را چین نمی‌اندازند یا گرمای واقعی ندارند).

غنچه کردن لب: سفت کردن لب‌ها که اغلب نشان‌دهنده ناراحتی یا پنهان کردن اطلاعات است.

تماس چشمی

دزدیدن نگاه: اجتناب از تماس چشمی، به ویژه هنگام پاسخ دادن به سؤالات دشوار، ممکن است نشان‌دهنده ناراحتی باشد.

خیره شدن بیش از حد: جبران بیش از حد با تماس چشمی مداوم برای صادق به نظر رسیدن.

پلک زدن سریع: افزایش سرعت پلک زدن می‌تواند نشان‌دهنده استرس یا بار شناختی ناشی از جعل یک داستان باشد.

حرکات و وضعیت بدن

بی‌قراری: حرکات عصبی مانند ضربه زدن با انگشتان، تغییر وزن یا بازی با اشیا.

لمس کردن خود: لمس صورت، گردن یا دهان که اغلب یک واکنش ناخودآگاه به استرس است.

حالت‌های دفاعی: دست‌به‌سینه نشستن، خم شدن یا ایجاد موانع فیزیکی (مثلاً قرار دادن اشیا بین خود و پرسشگر).

هماهنگی بیش از حد: حرکات اغراق‌آمیز که به نظر می‌رسد برای القای دروغ تمرین شده‌اند.

نشانه‌های صوتی و کلامی (مرتبط با زبان بدن)

تردید: مکث یا استفاده از کلمات پرکننده (امم، آه) هنگام پاسخ دادن.

سر تکان دادن ناهماهنگ: سر تکان دادن به نشانه «بله» درحالی‌که «نه» می‌گوید یا برعکس، نشان‌دهنده عدم تطابق بین سیگنال‌های کلامی و غیرکلامی است.

صاف کردن گلو: یک واکنش مرتبط با استرس قبل یا در حین پاسخ‌های فریبنده.

انحرافات پایه‌ای

مقایسه: رفتار فعلی فرد را با وضعیت رفتاری معمول او مقایسه کنید. تغییرات ناگهانی (مثلاً، فردی که معمولاً آرام است و بی‌قرار می‌شود) می‌تواند نشان‌دهنده فریبکاری باشد.

خوشه‌های نشانه‌ها: به جای یک رفتار مجزا، به دنبال چندین نشانه با هم باشید (مثلاً نگاه کردن به اطراف + بی‌قراری + تردید).

هنجار‌های فرهنگی بر زبان بدن تأثیر می‌گذارند (مثلاً اجتناب از تماس چشمی در برخی فرهنگ‌ها مؤدبانه است و به معنای دروغگویی نیست).

استرس، کمرویی یا عوارضی مانند اوتیسمو اختلال بیش‌فعالی کم‌توجهی (ADHD) ممکن است نشانه‌هایی مانند نشانه‌های دروغگویی ایجاد کنند.

دروغگویان ماهر ممکن است بتوانند زبان بدن خود را کنترل کنند، بنابراین نبود این نشانه‌ها راست‌گویی را تضمین نمی‌کند.

نکته‌های عملی

- رفتار فرد در موقعیت‌های عادی را مشاهده کنید و خط پایه رفتاری او را به تشخیص دهید.

سؤالات باز بپرسید تا پاسخ‌های طبیعی‌تری ایجاد کنید و مراقب تناقضات باشید.

برای دقت بیشتر، زبان بدن را با تحلیل کلامی (مثلاً پاسخ‌های مبهم، تناقضات) ترکیب کنید.

هیچ روش بی‌نقصی وجود ندارد، اما خوشه‌هایی از این نشانه‌ها، به‌ویژه تحت فشار، می‌توانند نشان دهند که ممکن است کسی دارد دروغ می‌گوید./همشهری آنلاین