شهید آیت‌الله رئیسی، الگوی اخلاق در عرصه سیاست
به گزارش «راهبرد معاصر»؛ روایت‌ها از وجوه شخصیتی آیت الله رئیسی پس از گذشت یک سال از شهادت غم انگیزش همچنان ادامه دارد. روایت خدمت، درستکاری، پاکدستی، خوش قلبی، توجه واقعی و جدی به مردم و دلسوزی و تلاش شبانه روزی برای حل مشکلات مردم. همه این موارد در کلام دوستان، نزدیکان، دولتمردان و حتی مخالفان منصف شهید رئیسی بیان، اما کمتر به وجه اخلاق مداری وی در فضای رسانه‌ای پرداخته شده است.
سالها در اصطلاح گفته می‌شد «سیاست پدر و مادر ندارد»؛ سیاست یعنی فریب، فضاسازی رسانه ای، شلوغ کاری و تخریب رقبا، جنگ برای رسیدن به اهداف و تحکیم قدرت، سوار شدن بر موج روانی جامعه و... . نظیر این تعابیر را درباره سیاست و فعالیت سیاسی بارها شنیده و خوانده‌ایم. به حدی این تعابیر و نگاه به سیاست و قدرت و عرصه مسئولیت، باب شده بود که تصور عملکرد غیر از این، از سیاسیون گویی عجیب و غریب می نمود.
شهید آیت الله رئیسی مردم دار، ساده و صمیمی از نگرانی خود برای نامه آن پیرزن روستایی تا دلسوزی برای استراحت فلان کارمند و پذیرایی از وی را بروز می داد
سیاست در این تعریف نقطه مقابل نگاه دینی است که تجلی آن در کلام مولا علی(ع) نمود دارد؛ آنجا که حضرت می فرمایند، «مردم یا برادران دینی مسئول هستند یا انسانی همانند او و مسئولیت، طعمه نیست، بلکه امانتی بر گردن مسئول است».
در چنین روزگاری که نگاه اخلاقی و دینی به عرصه سیاست کمیاب و کمرنگ است، شهید آیت‌الله رئیسی الگویی برای سیاست ورزی اخلاقی و دین مدارانه شد. از زمان تبلیغات انتخابات سال 1396 که در برابر حجم انبوه تهمت ها و دروغ ها سکوت و اعلام کرد، «سینه‌ام مخزن اسرار است و قصد گشایش آن را ندارم»، تا دوران درخشان ریاست قوه قضائیه که مغرضان، اقداماتش را نمایشی می خواندند و تا دوران ریاست جمهوری که با انواع کارشکنی‌ها و بازی‌های روانی و رسانه‌ای سنگ اندازی کردند، از حدود اخلاق خارج نشد و معرکه «نگذاشتند و نمی‌گذارند» به راه نینداخت.
شهید آیت الله رئیسی مردم دار، ساده و صمیمی از نگرانی خود برای نامه آن پیرزن روستایی تا دلسوزی برای استراحت فلان کارمند و پذیرایی از وی را بروز می داد. شهید رئیسی وارث تورم ۶٠ درصدی و نقدینگی فلج کننده و انواع کم کاری ها و ترک فعل دولت های گذشته بود، ولی به فرافکنی و ارجاع مردم به گذشته نپرداخت. شهید رئیسی کارشکنی ها را دید، صبورانه تحمل کرد و تریبون همایش ها، سخنرانی ها و جلسات هیئت دولت را به میدان جنگ روانی و دوقطبی سازی تبدیل نکرد.
شهید آیت الله رئیسی با درک درست و عمیق از آفات دوقطبی سازی و بداخلاقی در میدان سیاست و تأثیر مخرب آن در وحدت و انسجام ملی، هیچگاه به سمت دامن زدن به دوقطبی ها و بداخلاقی ها حرکت نکرد و نگاه دینی و اخلاقی خود به سیاست را تا زمان شهادت حفظ کرد؛ منش و رویکردی که گاه مورد نقد دوستدارانش بود و آنان گاه خواهان پاسخ به بداخلاقی ها می‌شدند، اما شهید رئیسی همواره مصالح کشور و انسجام داخلی را بر دفاع از خود ترجیح می‌داد.
این رویکرد به مظلومیت وی نیز منجر شده بود؛ به نحوی که بارها آیت الله خامنه ای (مد ظله العالی)، رهبر معظم انقلاب اسلامی به آن پرداختند و تعبیر مشهور معظم له با عنوان «دلم برای رئیسی سوخت» از همین بابت بود. اوج این مظلومیت آنجا بود که در انتخابات ١۴٠٠ به صراحت اعلام کرد، «اگر مشکلات مردم با توهین به من حل می شود، ایرادی ندارد».
برخی رقبای شهید آیت الله رئیسی در دوران انتخابات و جریان های سیاسی مقابلش نیز پس از شهادت، به اخلاق مداری اش اعتراف کردند. روایت های نزدیکان شهید آیت الله رئیسی پس از شهادت نیز نشان داد درجه اخلاق مداری و نگاه دینی وی به عرصه سیاست، بسیار فراتر از تصویری بود که همگان در عرصه عمومی سراغ داشتند. خود این موضوع نیز نشان می دهد شهید آیت الله رئیسی در نگاه اخلاقی و دینی به عرصه سیاست نیز اخلاص داشت و درصدد نمایش دادن این نگاه خود نبود، بلکه آن را در عمل اثبات کرد. روایت سران برخی کشورها، فرماندهان نظامی و سران گروه های مقاومت که با وی نشست و برخاست داشتند نیز مهر تأیید دیگری بر منش اخلاقی شهید آیت الله رئیسی بود.
برخی رقبای شهید آیت الله رئیسی در دوران انتخابات و جریان های سیاسی مقابلش نیز پس از شهادت، به اخلاق مداری اش اعتراف کردند
شهید رئیسی با همین منش به الگوی سیاست ورزی اخلاق مدارانه تبدیل شد و بی اغراق تجلی عملی اخلاق و منش دینی در عرصه سیاست است. هیچکس نتوانسته است و نمی‌تواند نمونه ای از بی اخلاقی شهید آیت الله رئیسی در عرصه سیاست بیان کند. وی در هر مسئولیتی فعالیت مبتنی بر اخلاق را سرلوحه کار خود قرار داده بود.
مرور زمان نیز اثبات کرد اخلاق مداری در عالم سیاست، کار هر کسی نیست. شاید شهادت، مزد تقید شهید رئیسی به اخلاق و منش دینی در عرصه سیاست بود. همراهانشو نیز در میان همگان به همین منش شناخته شده بودند. روحشان شاد، یادشان گرامی باد و در جوار رحمت الهی آرام و خرسند باشند، ان شاالله.