
به گزارش «راهبرد معاصر»؛ انور العونی، سخنگوی کمیسیون اروپا در واکنش به اظهارات امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه درباره ازسرگیری گفت وگو با روسیه گفت، کمیسیون از هرگونه تلاشی برای صلح استقبال میکند.
معتقدم سران غربی سرانجام در حال درک خطرات رویارویی نظامی بین ناتو و روسیه هستند
وی پیش تر گفته بود به نفع اروپا و اوکراین است زمینه مناسبی برای ازسرگیری گفت وگو با روسیه پیدا کنند و عنوان کرد، اروپاییها باید در هفتههای آینده راهی برای دستیابی به این هدف بیابند.
عونی به نمایندگی از اورزولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا که یکی از سرسختترین منتقدان روسیه است تأکید کرد، کمیسیون اروپا از هرگونه تلاشی برای دستیابی به صلح در اوکراین استقبال میکند.
روسیه به نوبه خود در تمام سطوح، از وزارت امور خارجه گرفته تا کرملین، اعلام کرده است و همچنان اعلام میکند پذیرای گفت وگوی صادقانه مبتنی بر احترام متقابل است تا به ریشههای بحران، نه به علائم آن، بلکه به خود بیماری رسیدگی شود، نه اینکه به دنبال آتشبس برای بسیج نیروها، انتقال سلاحهای بیشتر و اعمال تحریمهای بیشتر باشد.
معتقدم سران غربی سرانجام در حال درک خطرات رویارویی نظامی بین ناتو و روسیه هستند و در حالی که همچنان بر سیاستهای غیرمنطقی و بیهوده خود که اساسیترین اصول تضمین امنیت راهبردی را برای اروپا و روسیه نادیده میگیرد، اصرار دارند. پیامدهای بالقوه اقدامات نظامی-فنی از هر دو طرف قابل توجه است، به ویژه با توجه به اینکه روسیه، به وسیله ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور خود بارها آمادگی اش را برای همه سناریوها، ازجمله استفاده از انواع سلاحهای تهاجمی راهبردی و تاکتیکی تأیید و تمایلش را برای پاسخ مشابه به آمریکا در صورت شروع آزمایش سلاحهای اتمی اعلام کرده است.
رئیس جمهور روسیه پس از انقضای پیمان «استارت نو» (New START ) به طور یکجانبه تعهد روسیه به آن را اعلام کرد و منتظر اقدام مشابهی از سوی آمریکا بود، اقدامی که هنوز پاسخ اساسی از واشنگتن دریافت نکرده و روسیه همچنان برای همه احتمالات آماده است.
فکر میکنم واضح است اکنون همه متوجه شدهاند در هیچ شرایطی نباید روی عقبنشینی روسیه از آنچه در زمینه اجرای تمام اهداف عملیات نظامی خود در اوکراین اعلام کرده است، شرطبندی کرد. با وجود این، تکرار و تأکید میکنم همه باید بدانند با وجود هرگونه حرکت مثبتی که امکان دارد در گفت وگوی روسیه و آمریکا ظاهر شود، نمیتوان روی عقبنشینی روسیه از دستیابی به تمام اهداف خود از عملیات نظامی در اوکراین شرطبندی کرد و مسکو نمیتواند موضع خود را در زمینه این موضوع به دلیل پیامدهای جدی راهبردی آن برای امنیت ملی روسیه تغییر دهد.
روسیه همچنین با توجه به افزایش تنش در دریای کارائیب، همبستگی خود را با رئیس جمهور و مردم ونزوئلا اعلام میکند و نمیتواند از موضع اصولی خود در قبال راهحل عادلانه برای موضوع فلسطین و تأسیس کشور مستقل فلسطین در اراضی چهارم ژوئن ۱۹۶۷ میلادی به پایتختی قدس و بازگرداندن بلندیهای جولان اشغالی به سوریه و تمام سرزمینهای اشغالی لبنان عقبنشینی کند.
اکثریت ملتهای جهان و جامعه بینالمللی به ماهیت اصولی و عادلانه موضع روسیه در زمینه همه این موضوعات اعتقاد دارند؛ موضعی که با قطعنامههای سازمان ملل متحد و اصول منشور ملل متحد سازگار است.
روسیه در پیگیری اهداف عملیات نظامی خود در اوکراین، روی هیچ پیشرفتی در مذاکرات آمریکا و اوکراین حساب نمیکند
امروز شاهد عقبنشینی سران غربی هستیم، شاید به دلیل ترس از وخامت روابط روسیه و آمریکا و اینکه روسیه مجبور باشد به طور جدی برای رویارویی واقعی با ناتو آماده شود. این موضوع به ویژه پس از آن صادق است که تمام تلاشهای دولت قبلی آمریکا، به همراه انگلیس و برخی دیگر از کشورهای غربی در 30 سال گذشته برای بیثبات کردن روسیه، تضعیف اقتصاد و وضعیت داخلی آن و تلاش برای تحمیل هژمونی بر آن، شکست خورده است.
علاوه بر این، تصور میکنم آمریکا شروع به درک این موضوع کرده که جهان واقعاً در حال تغییر است و روسیه دیگر در تلاش برای سوق دادن جهان به فضای بینالمللی جدید چندقطبی، که به مطالبه فوری و سیاست اکثریت جامعه بینالمللی تبدیل شده است، تنها نیست. در این زمینه کافی است به کشورهای گروه «بریکس» و سازمان «همکاری شانگهای» بپردازیم.
انتظار دارم شاهد تغییراتی در مواضع سران اروپایی باشیم که سالهای اخیر از سیاستهای مربوط به اوکراین حمایت، تأیید و حتی آن را تحریک کرده بودند. شاهد کنار گذاشتن تدریجی این مواضع از سوی آنها خواهیم بود، زیرا به شکست فاحشی که متحمل شدهاند، پی میبرند، در حالی که روسیه امروز تمام تواناییهای لازم را برای مقابله و شکست ناتو دارد.
روسیه در پیگیری اهداف عملیات نظامی خود در اوکراین، روی هیچ پیشرفتی در مذاکرات آمریکا و اوکراین حساب نمیکند، بلکه به واحدهای نظامی خود که وظیفه بازگرداندن تمام سرزمینهایی را که اعلام شده به میهن بازگردانده شدهاند برعهده دارند، تکیه میکند.
هرگونه تضمین امنیتی برای اروپا باید مبتنی بر توافقات بین روسیه و اروپا و دستیابی رهبران اروپایی به فرمولی برای مذاکره با روسیه، همسایه بزرگ هستهای، بدون هیچ تضمین دیگری باشد و آنها باید از فریب جوامع خود با توهم «تهاجم روسیه» دست بردارند، توهمی که سرگئی ریابکوف، معاون وزیر امور خارجه روسیه گفت، مسکو آماده است آن را به صورت قانونی و مستند رد کند.
هر آنچه که درباره نقش آمریکا، چه در زمینه بحران اوکراین و چه در سایر موضوعات بینالمللی مورد بحث قرار میگیرد، به درخواست روسیه نیست، بلکه به ابتکار آمریکاست که مواضع و سیاستهایش تغییر کرده و در سند راهبرد امنیت ملی واشنگتن که به تازگی بهروز شد و دیگر روسیه یا چین را دشمن نمیداند، تجسم یافته است.
سیاست روسیه همواره مبتنی بر مبانی و اصول مصوب قطعنامههای سازمان ملل متحد و مفاهیم منشور ملل متحد در احترام به حاکمیت کشورها و حق تعیین سرنوشت مردم بوده است و خواهد بود. نقض این منشورها به وسیله آمریکا و غرب هرگز مبتنی بر قوانین نیست، بلکه مبتنی بر قواعدی است که غرب بر مبنای منافع محدود خود تعیین می کند و منافع سایر کشورهای جهان که اکثریت را تشکیل میدهند، نادیده میگیرد.
امروزه آفریقا، آمریکای لاتین و آسیا در حال خیزش هستند. تمام کشورهای جنوب جهان با افزایش آموزش، دانش و با انقلاب ارتباطات و فناوری در حال خیزش هستند. همه آنها در حال مطالبه حق خود بر منابع و هر آنچه که در قرون گذشته از آنها دزدیده شده و اروپا و غرب تمدن خود را بر آن بنا کردهاند، هستند.
نقض مفاهیم و قوانین سازمان ملل متحد به وسیله غرب نمیتواند روسیه، چین یا بیشتر کشورهای جهان را راضی کند. بنابراین، هرگونه نزدیکی بالقوه بین روسیه و آمریکا تنها تا حدی امکانپذیر خواهد بود که آمریکا مواضع خود را در زمینه موضوعات متعدد به سمت انطباق و پایبندی به مفاهیم، جوهره و روح منشور ملل متحد تغییر دهد.