ترامپ و اروپا؛ برگردان غافلگیر کننده

به گزارش راهبرد معاصر؛ مارک لندلر در گزارشی پیرامون سیاست ترامپ در قبال اتحادیه اروپا، تاکید می کند که دولت وی، باعث ایجاد واگرایی میان اروپا و امریکا شده و هم اینک اثرات این مواضع را می توان در واگرایی های رخ داده در ناتو دید. در ادامه متن این گزارش را می خوانید:

زمانی که رئیس جمهور، رهبران اروپایی را از معادله دور نگه داشته بود، اکنون چشم انداز اروپا به گونه ای در حال تحول است که یک بازبینی ژرف در آن رویت می شود.

ترامپ همیشه برای بدست آوردن برخورد ورفتار بهتر با خود، رهبران اروپایی را از معادلات خارج می کرد. متحدین خود را متخاصم، مخالفان آن ها را در آغوش می کشید و رقابتی ناخوشاند به وجود می آورد. حالا که اروپا شاهد یک تحول بزرگ سیاسی است، این آقای ترامپ است که از معادلات خارج می شود.

در اجلاس سران ناتو در لندن، ترامپ از سوی امانوئل مکردون، رئیس جمهور فرانسه، هدف زخم زبان های بی سابقه در مورد تجارت و تروریسم قرار گرفت و با گفتن"بیایید جدی باشیم" شرایط خود را روشن کرد.  برای یک رئیس جمهور (ترامپ) که افتخار می کند یک "برهم زننده بزرگ" است، این یک تغییر حیرت آور بود و نشان داد چگونه چشم انداز تغییر سپهر سیاسی اروپا با یک رئیس جمهور جاه طلبانه در فرانسه، یک رهبری به مانند اردکی لنگ در آلمان و یک پوپولیست برانداز در انگلیس، محاسبات آقای ترامپ را بر هم می زند.

در حال حاضر، حداقل، آقای ماکرون به عنوان رقیب ومخالف اصلی آقای ترامپ در قاره اروپا، جایگزین صدراعظم آنگلا مرکل شده. ادعای اخیر رئیس جمهور فرانسه مبنی بر اینکه ناتو فرتوت شده و از لحاظ استراتژیک به گیجی رسیده - یا در حالت "مرگ مغزی" است که او در مصاحبه ای با ماهنامه اکونومیست در ماه گذشته مطرح کرده بود، عصبانیت ترامپ و مرکل را بر انگیخت. وضعیت بدی  بین دو رهبر بوجود آمد که شاید زودگذر باشد ولی هماهنگی بین آن دو که بیش از سه سال اخیر در قطبهای مخالف گذراندند، بسیار مشکل خواهد بود.

در مورد آقای جانسون، طبیعی ترین متحد وی، آقای ترامپ تقریباً به وضوح علیه او گام برداشت و خواست در انتخابات 12 دسامبر شرکت نکند. او گفت: "من نمی خواهم این موضوع را پیچیده کنم. ولی نخست وزیر چنان در بریتانیا نامحبوب است که حمایت قطعی از او، نتیجه عکس می دهد".

وقتی ناتو تصمیم گرفت هفتادمین سالگرد تاسیس خود را با نشستی در لندن ثبت کند، هدف این بود برهم زنندگی بالقوه آقای ترامپ را محدود سازد. اگر نشست در واشنگتن برگزار می شد شاید این عنصر هم فعال می شد. دست بر قضا، نشست سران همزمان شد با 10 روز مانده به انتخابات در انگلیس که ترامپ هم روی این مسئله حرف زد.

لوئیس لوكز كه در نخستین ماه های ریاست جمهوری ترامپ به عنوان سفیر موقت در انگلیس فعالیت می كرد گفت: "فعلاً ترامپ در وضعیت بدی قرار دارد." هدف او نزدیک کردن جانسون است، اما تیمش به او می گویند که هرگونه مداخله نتیجه معکوس می گذارد".

از زمان حضور ترامپ، اروپایی ها کوشیدند با تعصبات و ترجیحات او بسازند. آنها او را بخاطر موفقیتش در فراخواندن اعضای ناتو در افزایش پرداخت مبلغ پرداختی به این اتحاد ستودند و او را برای چاپلوسی  به رژه های نظامی دعوت کردند همانطور که مکرون یک بار این کار را انجام داده بود و با حمله به تعرفه های تجاری علیه محصولات، حوصله او را سر بردند؛ همانطور که آنگلا مرکل وارد شد.

اما اروپا نیز در حال تغییر است. انگلیس قصد دارد از اتحادیه خارج شود، خانم مرکل به پایان دوره ریاست جمهوری خود می رسد، و آقای مکرون ادعای خود را برای رهبری اروپا با چشم انداز آینده ای كه كمتر به ایالات متحده وابسته است، نشان می دهد. انتقاد وی از ناتو اجتناب ناپذیر ، و به طور غیرمستقیم، خطاب به آقای ترامپ و سیاست "اول امریکا"ی او است.

وقتی اروپا تغییر کند آقای ترامپ متوجه می شود که باید در رویکرد خود تجدید نظر کند. وی برای انتخابات بعدی، آنچه که به عنوان دستاوردهای سیاست خارجی خود، از جمله ناتو می داند، اعتبار می خواهد. روز اول سفر خود به لندن، را تبدیل به یک تئاتر سیاسی کرد.

رئیس جمهور که زمانی تهدید کرده بود ایالات متحده را از ناتو بیرون خواهد کشید، ناگهان به عنوان مدافع اتحاد ظاهر شد. رئیس جمهور که زمانی با ماکرون محکم دست می داد، بدون این که چیزی بگوید در جلسه توجیهی همتای بسیار جوان ترش برای خود، در رابطه با لزوم جنگ با داعش نشست. همتای جوانتر وی از لزوم جنگ با داعش سخنرانی می کرد. رئیس جمهور از خروج بریتانیا دفاع کرد و لاف هایی در مورد  مهارت های معامله گری ترزامی زد، ولی ناگهان حرف هایش در مورد این موضوع تمام شد.

آقای ترامپ حرف هایش را در پاسخ به این سؤالی پیرامون انتخابات انگلیس ادامه داد و پیش از این که بگوید دخالت در انتخابات بریتانیا احتمالا کمکی نخواهد کرد، گفت چگونه مبارزات انتخاباتی وی به كاندیداهای جمهوریخواه در كنتاكی و لوئیزیانا كمك كرده است (البته هر دو در نهایت بازی را باختند).

آقای ترامپ گفت: "من این کشور را دوست دارم... من بسیاری از کشورها را دوست دارم، اما من نماینده ایالات متحده هستم. آنها ممکن است من را دوست نداشته باشند زیرا من نماینده خودمان هستم، و به گونه ای نمایندگی می کنم که قدرتمند باشیم."

رئیس جمهور همواره به کشور داری، بسیار شخصی و کاملاً معامله گر نگریسته. این باعث می شود برخی از کارشناسان در مورد نتیجه اولیه از سفر آقای ترامپ به لندن احساس ترس کنند. درگیری وی با آقای ماکرون ممکن است همانقدر که مربوط به اختلافات شخصی با سبک محکم آقای ماکرون باشد، روی آینده بلندمدت ناتو هم اثر گذارد.

توماس رایت، مدیر مرکز ایالات متحده و اروپا در موسسه بروکینگز، گفت: "در حال حاضر، ماکرون جایگزین مرکل شده است. اما بعید می دانم آنها بتوانند برای چند ماه با هم کار کنند." آقای رایت ادامه داد: "انتقادات آنها از ناتو دارای یک همسویی کلی هست. ماکرون گفت: ناتو باید روی تروریسم تمرکز کند. ترامپ می گوید ناتو باید بر تروریسم و خاورمیانه تمرکز کند. ماکرون می گوید روسیه چندان تهدید بزرگی نیست؛ ترامپ می گوید روسیه چندان تهدید بزرگی نیست. "

دیگر اعضای ناتو نگران هستند که نزدیکی بیش از اندازه دو رهبر ناتو، باعث اتحاد پشت پرده ای میان آن ها شود که متمرکز بر مسائل پوسیده است و توجهی به رقابت استراتژیک ندارد و تنها به باتلاق خاورمیانه فرو می رود.  قرار است آقای ترامپ روز چهارشنبه با خانم مرکل ملاقات کند و تاریخ نشان می دهد که این ملاقات، یک دیدار بسیار وسوسه انگیز تر از آنچه او با آقای مکرون داشته، خواهد بود. هنوز شواهد کمی وجود دارد که اثبات کند ترامپ بخواهد مناسبات با خانم صدراعظم را که در روزهای آخر است، بهبود بخشد. همانطور که در مورد ترزا می عمل کرد.

به همین ترتیب، اختیار تازه تر آقای ترامپ در مورد سیاست انگلیس احتمالاً تنها تا 12 دسامبر، هنگامی که بریتانیایی ها به پای صندوق های رأی می روند، ادامه خواهد یافت. اگر آقای جانسون در کسب نپظر مثبت اکثریت پارلمان موفق باشد و انگلیس را از اتحادیه اروپا خارج کند، وی بیش از هر زمان دیگری به روابط شخصی خود با آقای ترامپ وابسته خواهد بود.

جرمی کوربین، از حزب اپوزیسیون کارگر، در تلاش است تا این نگرانی را برانگیزد که آقای ترامپ از یک دولت محافظه کار خواهد خواست مراکز خدمات بهداشتی دولتی انگلیس را به روی کمپانی های داروسازی امریکا بگشاید. آقای ترامپ در مذاکرات خود طی سفیر اخیرش به لندن اعلام داشت "همه چیز از جمله سرویس بهداشت ملی روی میز خواهد بود". او یک روز بعد از این حرف عقب نشست. روز سه شنبه، آقای ترامپ گفت حتی نمی داند چگونه این شایعات آغاز شده است.

وی گفت: "ما هیچ ارتباطی با آن نداریم و نمی خواهیم که داشته باشیم...اگر شما آن را به ما در یک ظرف نقره ای با ارزش هم تحویل ما بدهید، هیچ کاری به آن نخواهیم داشت."

حتی بخش های تشریفاتی برنامه آقای ترامپ در سفر هم شاهد تغییر و تحول بود. رئیس جمهور و بانوی اول آمریکا، ملانیا ترامپ، پیش از شرکت در پذیرایی که توسط ملکه الیزابت دوم در کاخ باکینگهام در شامگاه سه‌شنبه برگزار شد، در محل اقامتشان در کاخ کلارنس، از شاهزاده چارلز و همسرش دیدار کردند.

پس از رسوایی مربوط به روابط شاهزاده اندرو با سرمایه دار بدنام، جفری اپشتین، شاهزاده چارلز نقش محوری تری در امور خانواده سلطنتی بر عهده گرفت. شاهزاده اندرو که از زندگی عمومی خارج شده بود، روز سه شنبه به طرز آشکاری در جشن ها غایب بود.

آقای ترامپ گفت: "من شاهزاده اندرو را نمی شناسم، اما این یک داستان سخت است." این در حالی است که ترامپ با این شاهزاده در سوال مارلاگو، عکس گرفته بود.