محمد شریف مقدم، دبیر کل خانه پرستاری کشور در گفتگو با راهبرد معاصر مطرح کرد:
دولت در آزمون حمایت از مردم در برابر ابتلا به کرونا مردود شد
محمد شریف مقدم: از زمانی که آقای روحانی شنبه را پایان کرونا و بازگشت به وضعیت عادی اعلام کرد و سیاست های دولت تا حدی به سمت بی توجهی رفت و اینکه مردم گمان کردند با گرم شدن هوا و شروع فصل تابستان ویروس ها قادر به مقاومت در برابر هوای گرم نیستند، لذا از بین می‌روند، بعد از مدت کوتاهی که بیماری در شهرهای گرم و جنوبی به اوج خود رسید مسوولان اینگونه عنوان کردند بیماری ماندگار است شش ماه حتی تا سه سال آینده، لذا در حالی که از دولت انتظار می رفت برای مساله به این مهمی که با جان مردم در ارتباط است برای کوتاه‌مدت، میان مدت و دراز مدت برنامه ریزی کند، اما دولت کمترین برنامه ای نداشت و همچنان ندارد
به گزارش راهبرد معاصر؛ مساله مهار و کنترل کرونا موضوع مهمی است که زوایای مختلف آن باید با اهتمام بیشتری تحت بررسی همه جانبه ای قرار بگیرد. در حقیقت دولت، مردم و کادر درمانی چونان سه ضلع مثلث در کنترل و کاهش شیوع کرونا تاثیر گذارند. اولین ضلع این موضوع دولت است، به عبارتی دولت ضلع مهمی است چرا که دولت راهبر اصلی هدایت مردم و حمایت همه جانبه از کادر درمان و بهداشت به شمار می رود. از سوی دیگر نقش دولت از این جهت حائز اهمیت است که دولت مسوول پروتکل های جداسازی اجتماعی است که وزارت بهداشت مسوول تعیین بندهای آن است، لذا کمیته مبارزه با کرونا، پروتکل هایی تهیه می‌کند و در اختيار دولت به عنوان بالاترین مقام اجرایی برای اجرا قرار می دهد، به این دلیل که وزارت بهداشت به خودی خود نمی تواند مثلا شهرداری را مجبور به آزاد سازی طرح ترافیک یا وزارت ورزش را مجبور به تعطیلی باشگاه های ورزشی کند، لذا دولت در این مرحله به عنوان بالاترین مقام باید محدودیت هایی را اعمال کند.
منطقا پیش مقدمه اعمال محدودیت ها تعیین بسته های حمایتی برای مردم و کادر درمانی است، یعنی دولت برای اجرای پروتکل ها ضمن حمایت های مادی باید مردم را با اتخاذ تدابیری وادار به رعایت محدودیت هایی کند، همانند محدودیت های اوایل سال جاری که موجب کاهش ابتلا و مرگ و میر در کشور شد بنحوی که نرخ مرگ و میر و ابتلا به ۳۸ نفر در کشور کاهش یافته بود، این موضوع نشان دهنده التزام دولت به ملتزم کردن مردم به رعایت پروتکل های بهداشتی و توجه دولت هر چند ضعیف به حمایت از اقشار آسیب پذیر، که نمونه آن با واریز یارانه یک میلیونی به حساب خانوارها صورت گرفت بود . از سوی دیگر اعمال محدودیت هایی چون منع سفرهای بین شهری و جلوگیری از مسافرت رفتن مردم و اعمال جریمه در مدت کوتاهی منجر به کنترل و پیشگیری ویروس کرونا شد.
در این بین نمی توان نقش رسانه ها و افکار عمومی را در آگاهی رسانی به مردم در خصوص خطرات و کشندگی بیماری کرونا نادیده گرفت. از زمانی که آقای روحانی شنبه را پایان کرونا و بازگشت به وضعیت عادی اعلام کرد و سیاست های دولت تا حدی به سمت بی توجهی رفت و اینکه مردم گمان کردند با گرم شدن هوا و شروع فصل تابستان ویروس ها قادر به مقاومت در برابر هوای گرم نیستند، لذا از بین می‌روند، بعد از مدت کوتاهی که بیماری در شهرهای گرم و جنوبی به اوج خود رسید مسوولان اینگونه عنوان کردند بیماری ماندگار است شش ماه حتی تا سه سال آینده، لذا در حالی که از دولت انتظار می رفت برای مساله به این مهمی که با جان مردم در ارتباط است برای کوتاه‌مدت، میان مدت و دراز مدت برنامه ریزی کند، اما دولت کمترین برنامه ای نداشت و همچنان ندارد، بنابراین هنگامی که بیماری تا حدی فروکش کرد دولت با خیال اینکه تنها کشوری است که در دنیا رکورد کاهش بیماری زده و دستاورد قابل توجهی کسب کرده است، با گمان اینکه به یک مدل در جهان تبدیل شده و به نوعی در کنترل و فائق آمدن بر کرونا فتح‌الفتوح کرده است با کاهش محدودیت ها و بی توجهی به ادامه ماجرا آمار ابتلا و مرگ و میر به شدت بالا رفت. قطعا اگر محدودیت ها به صورت پلکانی برداشته می شد و دولت در این حد وسیع محدویت ها را کاهش نمی داد شاهد وحشتناک شدن اوضاع نبودیم. چراغ سبز نشان دادن برای بازگشایی استخرها و باشگاه های ورزشی سر بسته و تالارهای عروسی و عزا جزء مواردی بود که میزان ابتلا و به تبع آن مرگ و میر را در کشور افزایش داد، در حالی که دولت می توانست با حمایت هایی از این اصناف علی رغم جلوگیری از ورشکستگی آنها مسیر و روند کاهش ابتلای مردم به ویروس کرونا را دنبال کند.
وضعیت نابسامان متروها و عدم رعایت فاصله گذاری اجتماعی در مترو با بازگشایی ادارات به دلیل ناوگان حمل و نقل کم ظرفیت و برداشته شدن طرح ترافیک، نشان داد دولت به دنبال عملی کردن ایده رهاسازی جامعه است، ضمن اینکه تلاش چندانی هم برای اقناع افکار عمومی در تداوم خود مراقبتی ها و حفظ فاصله اجتماعی نکرد، لذا مردم به گمان عادی شدن اوضاع و کاهش خطر، پروتکل های بهداشتی از جمله زدن ماسک و فاصله گذاری اجتماعی را کنار گذاشتند، در حالی که براساس پژوهش های علمی زدن ماسک کاغذی ۸۵ درصد مانع ابتلای افراد به ویروس کرونا می شود، به عبارتی زدن ماسک ۸۵ درصد مردم را از بیماری و مرگ و میر در امان نگاه می دارد، لذا انتظار می رود دولت یک بار دیگر توجه جدی به مساله سخت گیری ها و اقناع افکار عمومی در ماسک زدن و رعایت فاصله اجتماعی به خرج دهد. این در حالی است که براساس آمارهای منتشر شده تنها ۱۰ درصد مردم تهران ماسک می زنند، یعنی ۹۰ درصد رها شده اند و بخشی از این رها شدگی می تواند ناشی از ناتوانی مالی مردم در خرید ماسک باشد، لذا همانگونه که رئیس قوه قضائیه عنوان کردند ماسک باید به صورت رايگان در اختیار اقشار آسیب پذیر جامعه قرار بگیرد، دولت باید بداند که کرونا تمام نشده و از بین ما نرفته است لذا نباید به گونه ای رفتار کند که گویی کرونا تمام شده و به خود مدال افتخار بدهد، چرا که مردم به پشتوانه دولت گمان می کنند کرونا تمام شده است و به رعایت پروتکلهای بهداشتی توجهی نمی کنند.
موضوع دیگری که در شرایط کرونایی به شدت مورد غفلت قرار گرفته این است که دولت هر چند به خانوارهای نیازمند ١ میلیون تومان وام حمایتی داد اما با گران کردن نرخ ارز و افزایش ۵٠ تا ١۵٠ برابری نرخ کالاها و مواد غذایی در یکی دو ماه اخیر با کاهش دادن قدرت خرید مردم، موجب راهی شدن مردم در کوچه و خیابان ها برای لقمه نانی شد در حالی که در کشورهای دیگر بدون هر گونه افزایش تورمی همچنان از مردم در شرایط کرونایی حمایت می کنند،بنابراین در پایان می توان چنین نتیجه گرفت که دولت در امتحان حمایت از مردم در گیر و دار ابتلا و مرگ و میر ناشی از ويروس کرونا مردم را تنها گذاشته است.