یادداشت اختصاصی رحمان قهرمان پور، کارشناس مسائل آمریکا
راهبرد واشنگتن از تغییر نماینده ویژه در امور ایران چیست؟
آنچه که در خصوص تغییر برایان هوک و روی کار آمدن الیوت آبرامز باید گفت این است که رفتن هوک نشان دهنده تغییر رویکرد در کاخ سفید است، اما اینکه آیا تغییر رویکرد به معنای افزایش فشار بیشتر یا کاهش فشار است در حال حاضر نمی توان با قاطعیت از سناریوی پشت پرده سخن گفت.
به گزارش راهبرد معاصر؛ آنچه که در خصوص تغییر آقای برایان هوک و روی کار آمدن آقای الیوت آبرامز باید گفت این است که رفتن آقای هوک نشان دهنده تغییر رویکرد در کاخ سفید است، اما اینکه آیا تغییر رویکرد به معنای افزایش فشار بیشتر یا کاهش فشار است در حال حاضر نمی توان با قاطعیت از سناریوی پشت پرده سخن گفت، چرا که سخن آقای واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور مبنی بر اینکه اخبار دریافت شده نشان می دهد تحریم زودتر به پایان می رسد حالت شک و شبهه ای در افکار عمومی به وجود آورده که آیا خبری از مذاکره در میان است؟
از این جهت با قاطعیت نمی توان گفت که برکناری آقای هوک با این موضوع تا چه حد در ارتباط است؟ به هر حال هر دو احتمال وجود دارد یعنی هم می تواند به معنای ناامیدی کاخ سفید و ترامپ از موثر نبودن سیاست فشار حداکثری باشد و اینکه ترامپ در پی انجام یک حرکت شگفت انگیز باشد، همچنین این تغییرات می تواند به معنای افزایش بیشتر فشار بر روی جمهوری اسلامی ایران باشد.
شواهد و قرائن نشان می دهد با توجه به اینکه آقای الیوت آبرامز از يهوديان شدیدا مخالف ایران به شمار می‌رود که در سال ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ در دولت جورج بوش از مدافعان سرسخت حمله به ایران به جای عراق بود، بنابراین شواهد نشان می دهد که احتمال اینکه این تغییر برای اعمال فشار به ایران در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا باشد بیشتر است، اما باید منتظر شواهد تعیین کننده دیگری در کاخ سفید باشیم تا متوجه حقیقت این تغییرات شویم که آیا آمریکا به سمت فشار بیشتری علیه جمهوری اسلامی ایران حرکت می‌کند یا ممکن است آقای ترامپ به دنبال ارائه پیشنهاد عجیبی به ایران باشد!
به هر حال نزدیکی آقای آبرامز به لابی یهودی در امریکا، خود اسرائیل و شخص آقای نتانیاهو نشان می دهد این تغییر بی ارتباط با اسرائیل نیست، شاید ترامپ به دنبال این است که بخشی از اقداماتی که در خاورميانه علیه جمهوری اسلامی ایران انجام می دهد را با اسرائیل هماهنگ کند یا به دست رژیم صهیونیستی بسپارد، لذا با توجه به ارتباط آقای آبرامز با رژیم صهیونیستی وی بتواند هماهنگ کننده بین کاخ سفید و تل آویو باشد.
البته واقعیت این است که وقتی سیاست حداکثری ترامپ در چهار سال گذشته شکست خورده، بعید به نظر می رسد در ۹۰ روز آینده اتفاق خاصی رخ بدهد، با توجه به اینکه سیاست ایران هم عدم مذاکره است، لذا این موارد نشان می دهد احتمال اینکه ترامپ دنبال اعمال فشار بیشتری بر ایران از طریق اسرائیل باشد بیشتر است.
به هر حال اگر به دنبال ارائه یک تحلیل جامع باشیم، می توان گفت بعید است ایران برای مذاکره با آمریکا به دنبال یک چرخش اساسی باشد، چرا که وضعیت و موضع سیاسی و اعتماد مردم به شخص ترامپ براساس نظر سنجی های داخلی آمریکا روز به روز در حال افول است، لذا انجام هر گونه مذاکره یا تعاملی با ترامپ می تواند برگ برنده و یک امتیاز بزرگ برای تقویت موقعیت آقای ترامپ در داخل آمریکا باشد، لذا بعید به نظر می رسد سیاست رسمی جمهوری اسلامی ایران در برابر آمریکا با آمدن یا رفتن یک نفر تغییر کند، لذا باید منتظر انتخابات امریکا و وقایع بعد از انتخاب رئیس جمهور بعدی این کشور باشیم.