به گزارش راهبرد معاصر؛ صادق زیبا کلامکه قبلا گفته بود روحانی 2 میلیون رأی بیشتر نداشت، اکنون در روزنامه آرمان مینویسد:
رئیسجمهور اخیرا باز هم به روال گذشته به جای عملگرایی و رسیدگی به مطالبات جامعه و جریان حامی خود صرفا به بیان سخنان زیبا اکتفا کرد گویا آقای روحانی تصور میکند که همچنان با آنچه که «گفتار درمانی» خوانده میشود میتوان مسائل را حل کرد.
به نظر میرسد که اگر رئیسجمهور بگوید که من میخواستم، اما نتوانستم یا اگر صادقانهتر با افکار عمومی صحبت کند سخنانش خیلی بیشتر به دل مینشیند تا اینکه بگوید اصل بر شایستهسالاری است. اگر از عملکرد دولت یک منحنی ترسیم کنیم عدم محبوبیت دولت درست چند هفته پس از 29 اردیبهشت 96 آغاز میشود و اینکه بسیاری احساس میکنند نباید به وی رأی میدادند و اکنون نیز این منحنی با شیب تندی ادامه پیدا میکند. معلوم نیست چرا رئیسجمهور، مشاورانش، حلقه نزدیکش، آقای محمود واعظی رئیس دفتر و... هیچکدام به این فکر نمیکنند و تذکر نمیدهند که اگر فردا انتخابات برگزار شود آقای روحانی دیگر مورد استقبال مردم قرار نخواهد گرفت. این یعنی رئیسجمهور چیزی حدود 80 تا 90 درصد پایگاه رأی خود را از دست داده، اما همچنان در عالم خود سیر میکند، جهانی که هیچ ارتباطی با واقعیتهای کنونی جامعه ایران ندارد.
منتهی آقای روحانی تمام هزینه را نمیپردازد؛ بلکه هزینه به پای اصلاحطلبان و کسانی نوشته میشود که با تمام وجود مردم را تشویق کردند تا با شرکت در انتخابات به آقای روحانی رأی بدهند. هزینه ناکامی ایجاد شده را اصلاحطلبانی میپردازند که معلوم نیست با چه رویی میتوانند به مردم بگویند که مجددا به پای صندوق بروند و در انتخابات بهمنماه سال آینده برای مجلس شرکت کنند یا در انتخابات ریاستجمهوری 1400 مشارکت کنند. کارنامه عملکردی دولت دست جریان حامی را بسته است. این در حالی است که مرکب آقای روحانی از پل گذشته و هیچ نگرانی ندارد که چگونه مردم را به پای صندوق رأی بکشاند.