به گزارش راهبرد معاصر؛ بنده هم به طور اتفاقی در جلسه کلاب هاوس دکتر ظریف در تاریخ 11فروردین حضور داشتم. بحث هایی که بازهم نشد به طور جدی و عمیق پاسخ داده شود. شگفتی حضور در اتاق گفتگو با پلتفرمی جدید از یک طرف و مواجهه با دو وزیر و نماینده مجلس و سخنگوی وزارت خارجه و نخبگان سیاسی کشور از طرف دیگر شاید نگذاشت آنطور که باید سوال ها و بحث ها مطرح شود. هرچند مدیر اتاق هم بی طرفی را رعایت نکرد، اما چهار بخش مهم در بحث های آقای دکتر ظریف قابل توجه بود:
آنچه که در تمام این صحبت ها مشخص است، هیچ کاره بودن وزیر امور خارجه در برابر تمام اقداماتی است که همه دولت آقای روحانی نسبت به آن موضع مثبت دارد. برای همین تناقضاتی بین این مواضع با صحبت های آقای ظریف دیده می شود که هرکدام جای تأمل دارد.
اول، تمام تلاش این دولت مصروف به برداشته شدن تحریم ها بود و اساسا مذاکرات به سمت معاهده برجام پیش رفت که تحریم ها برداشته شود. اما از همان بهمن94 که تمام تعهدات جمهوری اسلامی ایران انجام شده بود، طرف مقابل به شرکت های اروپایی حاضر در ایران تذکر می داد که این گشایش شکستنی است!، ریس بانک مرکزی، آقای سیف، در سخنرانی خود اشاره کردند که ما به هیچ رسیدیم. مقام معظم رهبری هم در عید95 تذکر دادند که در مورد این معاهده عجله شد و پر از خلل و فرج است. خود آقای ظریف بعد از امضای مجدد تحریم های کاتسا توسط اوباما گفت که به قول آقای جان کری اعتماد کرده بود!،... در اینجا سوال این است که پس تحریم ها چه شد؟، در دوره ترامپ که وضع تحریم ها معلوم است.
دوم، اگر سریالی همچون گاندو، باگ های تیم مذاکره کننده را نشان می دهد این از یک طرف به نفع آقای ظریف است. ایشان می تواند از نظام اطلاعاتی و امنیتی کشور مطالبه کند که چرا پیش از این مانع نفوذ این جواسیس در سیستم وزارت خارجه نشدند. از طرف دیگر هشداری برای همه بخش های دولت و حاکمیت نسبت به وجود نفوذی ها در قالب های مختلف از جمله مشاوره است. همچنین موجب توجه و آگاهی مردم از چگونگی توطئه نظام استکبار در برهم زدن سیستم تصمیم گیری مسئولین می شود.
سوم، تفاهم نامه راهبردی ایران و چین به این اندازه ارزشمند است که وجود تحریم های آمریکایی را بی معنا کند، اما آقای دکتر ظریف تحریم ها و حتی FATF را مانع این تفاهم نامه می داند. پس نه تنها نمی توان انتظار بازنمایی این تفاهم نامه را همچون برجام در نظام رسانه ای داشت بلکه حتی دولت حاضر به دفاع از این تفاهم نامه نخواهد بود. این موضع گیری نشان می دهد همچنان رویکرد اصلی دولت گره زدن مسائل داخلی اقتصاد به تحریم های آمریکایی است و بیش از تلاش برای خنثی سازی تحریم ها به رفع تحریم ها پرداخته شده است.
اما سوالات بی پاسخ آقای دکتر ظریف به افکار عمومی:
در آخر باید مدنظر داشت که پلتفرم جدید کلاب هاوس لزوما اتاق جلسه ای برای حضور همه مردم با توجه به محدودیت هایی که دارد نیست، اما همین اندازه که وزیر امور خارجه نزدیک به سه ساعت در آن حضور داشته و به گفتگو با افراد مختلف بپردازد قابل توجه است و البته این می تواند با حضور مسئولین در نرم افزارهای ایرانی و ان شالله بعد از کرونا، حضور در جلسات مردمی همچون دانشگاه و مسجد و جلسات نخبگانی ادامه پیدا کند.