به گزارش راهبرد معاصر، عیدروس الزبیدی، رییس شورای انتقالی جنوب چند روز پیش بعد از غیبت طولانی مدت، از ابوظبی وارد عدن شد؛ وی در بطن ورود به عدن، از دولت مستعفی یمن خواست هرچه سریعتر به عدن بازگردد و به اجرای تمامی وعدههای خود پایبند باشد و به وظایف خود جهت بهبود خدمات، پرداخت حقوق، حل و فصل اختلالات و مشکلات، مبارزه با فساد، کاهش فشار روند فروپاشی اقتصادی و معیشتی بر ملت ما در جنوب عمل کند. الزبیدی همچنین خواستار نظارت بر توافق ریاض از سوی ائتلاف متجاوز عربی تحت امر سعودی و پایبندی به رایزنیهای صورت گرفته در گذشته بر اساس بندهای این توافق شد.
واقعیت امر این است که این جهت گیری الزبیدی در ارتباط با شرایط موجود در جنوب بیش از آنکه شبیه یک درخواست باشد یک ضرب العجل به دولت مستعفی بود که از منظر سیاسی – نظامی در شرایط وخیمی قرار دارد. در واقع الزبیدی با طرح موارد بالا، با دادن اولتیماتوم به دولت مستعفی و سازوکارهای مدیریتی آن در جنوب از یکسو درصدد است تا حامیان خارجی این دولت در جنوب یعنی ریاض را مجاب به این موضوع کند که کار دولت مستعفی و توابع آن در جنوب تمام شده است؛ از این رو بر ریاض ضروری است که این موضوع را بپذیرد و قواعد بازی در جنوب را حول شورای انتقالی و مطالبات آن تغییر دهد. از سوی دیگر با این اولتیماتوم می خواهد ضمن تشریح زوایای سیاسی حاکم در جنوب، جایگاه غالب – مغلوب را به نیروهای داخلی حامی دولت مستعفی بقبولاند و آنها را مجبور به انتخاب میان شورای انتقالی و دولت مستعفی کند که جایگاهی در جنوب ندارد. در حقیقت ذکاوت سیاسی الزبیدی در این باره و اشرافش به جزئیات، گویای آن می باشد که الزبیدی توانسته است ضمن شناخت ابعاد تنش ها در جنوب بویژه عدن، راهبردهای تسلط بر جنوب را نیز از پیش طراحی کند و منتظر زمان مناسب برای عملیاتی سازی آن باشد که شرایط درگیری ها و تنش در عدن حاکی از آن بوده که فرصت برای آنها فراهم شده است.
در واقع بر مبنای همین سیاست عدم قرار گرفتن عریان در مقابل ریاض و قانع سازی آن است که الزبیدی مدعی شده «شورای انتقالی جنوب قادر به اداره جنوب و حفاظت از منافع آن است و صبر شورای انتقالی طولانی نخواهد بود و گزینههای روی میز باز است». این اظهارات الزبیدی که در لفافه و بطور تلویحی مورد استفاده قرار گرفته اند از یکسو تهدیدی علیه دولت مستعفی می باشد که از نظر الزبیدی در زمان کنونی نیز شکست خورده معادلات نبرد در جنوب است؛ و از سوی دیگر به معنای ارسال نشانه ها و سیگنال ها به ریاض می باشد که شورای انتقالی زمینه های اداره جنوب(عدن) را در ابعاد سیاسی – اداری – اقتصادی و نظامی فراهم کرده است.
نکته مهم در ذیل اظهارات الزبیدی پشتوانه سازی نظری جهت اجرای برنامه های آتی شورای انتقالی در جنوب برای کنار زدن دولت مستعفی می باشد؛ الزبیدی با درک سیاسی از شرایط هژمون پروری شورای انتقالی، توافق ریاض را مبنای نظری – عملی بسترسازی های خود قرار داده است. از این رو در اظهارات خود ضمن اشاره به توافق ریاض و دلایل توقف اجرای آن، این توافق را «فرصتی واقعی برای برقراری صلح» دانست. در واقع الزبیدی با این پشتوانه سازی تلاش دارد توافق ریاض و نقش ائتلاف سعودی بویژه ریاض را به عنوان طراح، ضامن، ناظر و مجری توافق ریاض به آنها یادآوری کند. آنچه بدیهی و روشن است شورای انتقالی همواره در اجرای توافق ریاض و نسخه تجدید شده آن یعنی ریاض 2، سنگ اندازی کرده و با بهانه هایی چون عدم پایبندی دولت مستعفی به مفاد این توافق(که از قضا نیز این بار دولت مستعفی را متهم به عدم پایبندی به تعهداتش کرده است) و مجادله های گفتاری – رسانه ای مبنی بر تقدم و تأخر در اجرای بخش های سه گانه سیاسی – نظامی – امنیتی این توافق، اهداف خود را بر این اصل قرار داده است تا این توافق را بی اثر سازد و مسیر احتمالی اجرای آن را مسدود کند. از این رو عدم اهتمام اجرایی دولت مستعفی به مفاد این توافق و اجرای ناقص آن برای شورای انتقالی یک فرصت منحصر و استثنایی به شمار می رود تا با وارد کردن هجمه های خود به دولت مستعفی در این باره، مبنای حملات خود را به دولت مستعفی فراهم ببیند. و در وهله بعد با طرح این موضوع به سمت اجرای اهداف خود در قالب سلسله ای از مراحل رسانه ای، عملیاتی – میدانی گام بردارد.
با این حال علاوه بر نکات گفته شده این اظهارات الزبیدی وجوه دیگری نیز دارد که با مناسبات درون گروهی در حال جریان میان نیروهای تحت امر شورای انتقالی در ارتباط می باشد. در واقع این اظهارات الزبیدی و حضور فیزیکی اش در جنوب بعد از مدتها غیبت می تواند به مثابه ریختن آب بر روی آتش باشد و درگیری و تنش های میان (فرماندهان) واحدهای نظامی شورای انتقالی یعنی «الحزام الامنی»(کمربند امنیتی) و «الدعم و الاسناد»( حمایت و پشتیبانی) کنترل و مدیریت کند. در عمل این اظهارات الزبیدی درباره دولت مستعفی، طولانی نبودن صبر شورای انتقالی، گزینه های روی میز، توافق ریاض و ... در حالی انجام شده که اولاً نشانههای درگیری عمیق میان جناحهای مختلف این گروه شبه نظامی در حال افزایش است؛ به همین رو یکی از راه های کنترل و مدیریت آن علاوه بر ایجاد تغییرات، حضور فیزیکی در عدن و جنوب از یکسو و مشخص کردن راهبردهای سیاستی برای فعالیت های میدانی در آینده می باشد. دوماً اینکه راهبرد تقلا برای مهار درگیری ها علاوه بر موارد فوق ضمنِ ضمیمه و پیوست خط و نشان کشیدن های الزبیدی برای دولت مستعفی با شاخص های روحیه بخشی به نیروهای تحت امر نیز همراه می باشد. به بیان جامع تر اینکه جهت گیری رسانه ای الزبیدی درباره وقایع و شرایط موجود در عدن و مقصر دانستن دولت مستعفی هادی در خلق نابسامانی ها، علاوه بر اینکه مبنای راهبرد عملیاتی آنها در عدن می باشد به معنای آماده باش به نیروهای تحت هدایت شورای انتقالی جهت فعلیت بخشیدن به رویای شان در عدن و مناطق جنوبی می باشد.