واکنش عضو کمیسیون امنیت مجلس به ادعای امارات درباره جزایر سه‌گانه پرویز ثابتی، شکنجه‌گر مشهور ساواک دستگیر شد گودرزی: مجلس نسبت به حفظ عزت و اقتدار ایران حساس است علی لاریجانی: گروسی صلاحیت مدیرکلی آژانس را ندارد علم الهدی: خداوند نظام جمهوری اسلامی ایران را اداره می کند خاتمی: به دستور امام خمینی(ره) رژیم صهیونیستی باید از صحنه روزگار محو شود سفر پزشکیان به اجلاس اضطراری دوحه احمدی: تا زمانی که عضو NPT هستیم ناچاریم با آژانس همکاری کنیم پزشکیان: هیچ قدرتی نمی‌تواند در ایران طمع کند و ما را به تسلیم وا دارد پیام سرلشکر موسوی به قطر: ملت و نیروهای مسلح ایران در کنار شما هستند فاطمی: استیضاح وزیر کار در شرایط کنونی به صلاح نیست مومنی: انسداد مرزها بصورت فیزیکی و الکترونیکی در دستور کار دولت است پزشکیان: توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر به ویژه انرژی خورشیدی مد نظر قرار گیرد تأکید پزشکیان بر موضع واحد امت اسلامی در برابر اسرائیل در گفت‌وگو با السیسی کوثری: ۵ ساعت قبل از حمله اسرائیل مطلع شدیم

چرا ملت پیروز شد؟

از میان دلایل مختلفی که می‌توان درباره چرایی پیروزی همه مردم ایران در انتخابات ۱۴۰۰ اقامه کرد، این متن به بررسی یکی از این استدلالها می‌پردازد.
تاریخ انتشار: ۰۹:۲۸ - ۳۰ خرداد ۱۴۰۰ - 2021 June 20
کد خبر: ۹۲۳۷۹

به گزارش راهبرد معاصر؛  ریچارد نفیو معمار و پیش از آن مشاور تحریم‌های نسل جدید آمریکا علیه ایران که غالباً از سال 2010 به این سو علیه مردم ایران اعمال شد در کتاب «هنر تحریم‌ها» (The Art of Sanctions) اصطلاحات و بندهای بسیار مهمی راجع به استراتژی آمریکا در تحریم‌ها، هدف آنها و سازوکار تاثیر و همچنین روند اعمال تحریم‌ها علیه ایران دارد.

 

اما تصور می‌کنم توجه به یک فرمول کلیدی در راهبرد تحریم‌ها برای دولت‌های مختلف آمریکا علیه مردم ایران بسیار ضروری است. نفیو ابایی ندارد از آنکه بی‌پرده و بدون ملاحظه بگوید تحریم‌ها برای اعمال درد (Pain) به مردم ایران است. او می‌گوید کارکرد تحریم‌ها اعمال درد فیزیکی ( Physical Pain) است اما این اعمال درد فی‌نفسه هدف نیست، بلکه مقصود نهایی یک تغییر روانی (Psychological) و معنوی در جامعه هدف است. منظور از این تغییر هم چیز پیچیده‌ای نیست: تسلیم و تن دادن به خواست‌های طرف تحریم‌کننده.

 

از ساعات پایانی رای‌گیری انتخابات 1400 که حضور چشم‌گیر مردم پای صندوق‌های رای به چشم دیده شد و 29 خرداد که آمارها به صورت رسمی توسط دولت آقای روحانی اعلام شد، بسیاری گفتند که پیروز بزرگ این انتخابات همه‌ی مردم ایران بودند. چه آنها که آمدند و حتی آنها که به هر دلیلی از جمله نارضایتی از وضعیت اقتصادی و مدیریتهای اجرایی در کشور یا شرایط کرونایی و یا نداشتن کاندیدای مناسبشان نیامدند. شاید برخی این تعبیر پیروزی مردم را از روی تعارف به کار ببرند، اگرچه بسیاری هم به آن اعتقاد قلبی دارند.

 

به هر حال دلایل مختلفی می‌توان اقامه کرد که چرا پیروز بزرگ این انتخابات ‌همه‌ی مردم بودند؛ اما از میان این استدلالهای گوناگون، فکر می‌کنم یک دلیل که به مقدمه‌ی این متن مرتبط است، بسیار قابل توجه باشد.

 

به نظر نگارنده، این دلیل بسیار مهم، وارد آمدن یک ضربه بسیار موثر به کمپین فشار حداکثری از طریق تحریم‌ها و تهدیدهاست. اساساً همانطور که نفیو هم تصریح کرده، هدف از اعمال تحریم‌های حداکثری، تبدیل و ترجمه‌ی نهایی آن به یک تصمیم معنوی از سوی مردم بود. آمریکایی‌ها بسیار انتظار داشتند که پس از گذشت 10 سال از بزرگترین تحریم‌ها، در مردم ایران یک نشانی بزرگ از چنین تغییر معنوی و تسلیم اساسی ببینند؛ در واقع کمپین تحریم‌ انتخابات که سردمداران آن در فشار حداکثری علیه مردم ایران هم نقش داشتند قرار بود به نوعی مکمل کمپین تحریم‌های اقتصادی و فشار حداکثری باشد. مهم اینجاست که اگر چنین نشانه‌ای مشاهده می‌شد، حتماً پایان تحریم‌ها نبود، بلکه بر اساس آنچه از تجربه‌ی راهبردهای آمریکایی‌ها سراغ داریم، این تحریم‌ها می‌توانست بسیار تشدید و تا حصول تسلیم نهایی مردم ایران تداوم یابد.

 

اما حضور چشمگیر مردم در این انتخابات علیرغم همه‌ی نارضایتی‌ها از جنس‌های مختلف، حتماً می‌تواند در تغییر محاسبات طرف آمریکایی موثر باشد. و به اعتقاد نگارنده، شکل‌دهی به این محاسبه و تعمیق و تثبیت آن در آینده نزدیک که به عملکرد و کارآمدی دولت آقای رئیسی نیز بسیار مربوط است، می‌تواند به شکست جدی و بزرگ پروژه تحریم کمک کند./تسنیم

 

ارسال نظر