صفحه نخست

سیاست

اقتصاد

بین‌الملل

جامعه

فرهنگ‌وهنر

چندرسانه‌ای

منهای نفت

اندیشکده‌های خارجی

انتخابات

فضای مجازی

صفحات داخلی

تاریخ انتشار: ۱۸:۱۹ - ۲۰ خرداد ۱۳۹۸ - 2019 June 10
کد خبر: ۱۳۲۵۲

ترامپ با انتخابات 2020 چه خواهد کرد؟/ چالش‌هایی که جمهوری خواهان را به اغما می‌برد

وضعیت برای تکرار ریاست جمهوری ترامپ از هر لحظه‌ای پر مخاطره‌تر شده است. ابعاد مختلفی در خصوص این سناریو وجود دارد که می توان به برخی از آن ها اشاره کرد.

به گزارش راهبرد معاصر؛ پایگاه آمریکایی «Media ite» به نقل از «برنی سندرز» یکی از کاندیداهای حزب دموکرات در انتخابات 2020 ایالات متحده آمریکا می نویسد: «همه نظرسنجی‌ها حاکی از شکست ترامپ است. من در ایالت‌های تعیین‌کننده میشیگان، پنسیلوانیا و ویسکانسین پیشتاز هستم. ترامپ یک دروغگوی بالفطره است و برای پیروزی در انتخابات هر چیزی خواهد گفت و هر کاری خواهد کرد».

 

شاید به ظاهرکلاف انتخاباتی در آن سوی رینگ مبارزه جایی که سهم دموکرات‌ها است پیچیده تر به نظر می رسد. اما در نهایت بین «جو بایدن»، سیاست کار کهنه‌کار دموکرات‌ها و «برنی سندرز»، شکست خورده‌ی انتخابات درون حزبی دور‌ه‌ی قبل باید یک مبارز در برابر «دونالد ترامپ» بایستد. وضعیت برای تکرار ریاست جمهوری ترامپ از هر لحظه‌ای پر مخاطره‌تر شده است. ابعاد مختلفی در خصوص این سناریو وجود دارد که می توان به برخی از آن ها اشاره کرد.

 

اعتبار بین المللی آمریکا

شهروندان آمریکایی، چهره‌ی کشور خود را از هر لحظه ای مخدوش تر می پندارند. در همین خصوص نشریه آمریکایی «اسلیت» در پاسخ به این سوال که «چرا هیچ کشوری نباید دوباره به آمریکا اعتماد کند؟» در ذیل این گزارش از مخاطبان خود این سوال را مطرح کرده که دستاورد بین المللی دونالد ترامپ در خصوص افزایش اعتبار آمریکا چه بوده است؟ این رسانه می افزاید: « اینکه هر توافقی که توسط یک رئیس جمهور با کشوری منعقد شود، رئیس جمهور بعدی آمریکا آن را لغو خواهد کرد. ترامپ بهترین نماد این روش است. توافق هسته‌ای با ایران یکی از ده ها توافقی بود که او لغو کرد». با آنکه لغو برجام به خوشایند برخی لابی‌های سرمایه داری آمریکا بود اما به اعتراف اکثر کارشناسان، اعتبار بین المللی آمریکا در خصوص پایبندی به تفاهم نامه‌های بین‌المللی را زیر سوال برده است؛ به همین جهت از منظر عمومی، شهروندان آمریکایی ریسک حضور دوباره دونالد ترامپ را به خاطر حیثیت خود، کمتر به جان می خرند.

 

نفت در ظاهر، بنزین در باطن

پس از اعمال تحریم های نفت و صنعت پتروشیمی توسط آمریکا میانگین قیمت بنزین در آمریکا ۶۰ درصد افزایش یافته و از ۱.۸۷ دلار در هر گالن در فوریه ۲۰۱۶ به تقریباً ۳ دلار در ماه سپتامبر ۲۰۱۸ رسیده است. «اندی لیپو» رئیس شرکت نفت لیپو می گوید: «افزایش قیمت نفت باعث افزایش قیمت بنزین در آمریکا می‌شود. دونالد ترامپ نمی تواند قبل از انتخابات میان دوره ای آمریکا از پس این مسئله برآید (تسنیم)». شاید باور این مسئله سخت باشد که در «فرهنگ آمریکایی» مسئله ی بنزین، یعنی «در دسترس بودن» و «ارزان بودن» همیشه جز اولویت های زندگی شهری در آمریکا بوده است. مصرف بنزین در آمریکا در 10 ماه اول 2018 تقریبا ثابت بود چون افزایش قیمت سوخت، تاثیرات اقتصاد قوی و اشتغال زایی بالا در آمریکا را خنثی کرده بود .با توجه به تحریم های اخیر دولت ترامپ و وضعیت دوگانه سیاست خارجی آن ها در قبال نفت و کنترل قیمت بنزین در ایالات متحده، نگاهی عموماً سلبی را در خصوص آرای ترامپ در انتخابات 2020 به وجود می آورد.

 

پرونده های بسته نشده

شکست مذاکرات آمریکا در کره شمالی و رویای برباد رفته تغییر رفتار آن دولت و همچنین شکست سیاست تحریم حداکثری در قبال جمهوری اسلامی ایران، دیگر پازلی است که منتقدان دونالد ترامپ در ماه های آتی به واسطه آن به وی خواهند تاخت. این در حالی است که کارنامه «باراک اوباما» در خصوص دیگر مناطق تحت نفوذ آمریکا اندکی امید بخش تر بوده است و ترامپ با از دست دادن تعادل سیاسی ایالات متحده در مناطقی چون آمریکای جنوبی، شمال آفریقا و غرب آسیا عملاً راهبرد «فدا کردن دیگر پروژه ها برای یک هدف» را در پیش گرفته است. به طور مثال با بروز بی ثباتی‌های سیاسی در «الجزایر» و عدم اسم نویسی هیچ شخصیت سیاسی برای انتخابات ریاست جمهوری این کشور، در کنار تقسیم حاکمیت در لیبی بین سه دولت «مخالفان قذافی، گروه های تکفیری و دولتمردان سابق قذافی» را می توان شاهدی بر از دست رفتن مناطق استراتژیکی دانست که عمری آمریکایی ها در آن سرمایه‌گذاری های مادی و معنوی داشتند. اما مهمترین پرونده ی بسته نشده دوران ریاست جمهوری ترامپ تا امروز را می توان پرونده ایران دانست. اساساَ کند شدن برندگی تحریم ها در قبال کشورمان و سیاست نخ نمای چماق و هویج و یا لشکر کشی ارتش ایالات متحده آمریکا و باز شدن موج های خسارتی وسیع در حوزه نفت و پتروشیمی، نظامی و غیره باعث شده است که این هزینه‌ها عموماً از طریق فشار بر شهروندان آمریکایی صورت پذیرفته و این خود گواه از یک «نه بزرگ» در آینده انتخابات ریاست جمهوری این کشور است.

 

معامله شکست خورده‌ «قرن»

«آمریکا در اجرای معامله قرن، با عدم‌ قطعیت‌های تعیین‌کننده‌ای روبرو شده است»، این تیتر را روزنامه «واشنگتن پست» در  روز 2 ژوئن به کار برده است. با آنکه «کوشنر» داماد ترامپ به عنوان یک دلال سیاسی هنوز نتوانسته به این رویای قدیمی صهیونیست جامه عمل بپوشاند، خطر عدم پشتیبانی لابی سرمایه داری صهیونیست از ترامپ روز به روز قوت می‌گیرد، که این خود یعنی از دست دادن حمایت های سرشار مادی و سیاسی داخلی در انتخابات 2020 است. این در حالی است که واشنگتن پست بر اساس فایل صوتی از یک جلسه خصوصی، مدعی شده است که وزیر خارجه آمریکا، تحقق این طرح را با تردیدهای جدی می‌نگرد. از سوی دیگر، برخی مقامات تشکیلات خودگردان بر اساس آن‌چه از مقامات اروپایی شنیده‌اند، گفته‌اند که واشنگتن بنا دارد این طرح را تا سال 2020 به تعویق بیندازد. این تردیدها از سوی آمریکا، دلایل متعددی دارد اما به نظر می‌رسد یکی از مهم‌ترین دلایل را باید بی‌توجهی آمریکا به واقعیت‌های منطقه دانست. حتی «دن شاپیرو» سفیر پیشین آمریکا می گوید: با توجه به برگزاری انتخابات مجدد رژیم صهیونیستی و نیز انتخابات آمریکا در سال 2020، طرح موسوم به «معامله قرن» در سال جاری و شاید تا ابد رونمایی نشود. نشست بحرین برگزار خواهد شد اما تأثیر آن محدود خواهد بود زیرا کسی پول حقیقی برای آن خرج نخواهد کرد».

 

تمامی این تحلیل ها تا نقطه ای صحت دارد که ابتداً حزب دموکرات دست از به استیضاح کشاندن ترامپ بردارند. اما اخبار خلاف این ماجرا را نشان می دهد. همین چند روز گذشته بود که «راشاتودی» نوشت: «نمایندگان حزب دموکرات آمریکا نقشه برکناری ترامپ از سمتش را برنامه ریزی کرده اند.  این نقشه توسط «دیوید بروک» آماده شده که شامل یک پلان استراتژیک برای برکناری ترامپ می باشد. طراحان این نقشه بر آنند که بکار‌گیری اقدامات پیشنهادی موجب استیضاح  ترامپ تا سال 2020 خواهد شد. دموکرات ها قصد دارند تیمی تشکیل دهند که روابط رییس جمهور با سایر سران را زیر ذره بین بگیرد و قد‌م‌های دولت جدید را کنترل کند». ضریب شکست ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری 2020 به میزانی بالا رفته که حتی صاحبنظران اروپایی ایران در برجام، احیای دوباره این سند بین المللی را به دوران «پسا 2020» منوط می دانند و گویا احتمال شکست ترامپ را بالاتر می دانند. در همین راستا اندیشکده شورای روابط خارجی اتحادیه اروپا  (ecfr) در گزارشی آورده است که: «دیدگاه غالب در اروپا این است که ایران باید برجام را به هر طریقی که هست تا انتخابات ریاست جمهوری 2020 آمریکا حفظ کند و منتظر تغییر در اوضاع و احوال سیاسی ایالات متحده باقی بماند. ضعف این دیدگاه در این است که به اندازه کافی سیاست داخلی ایران را در نظر نمی گیرد». با تمامی این تفاسیر وضعیت سیاست داخلی آمریکا روز به روز به نقطه‌ی بحرانی خود نزدیک شده تا در نهایت سوم نوامبر 2020 شاهد نتیجه نهایی آن باشیم.

نظر شما
نام:
ایمیل:
نظر: