به گزارش راهبرد معاصر؛ رفتار اسرائیل همان رفتاری است که از زمان پیدایش این رژیم بود و همچنان ادامه دارد. اینکه می گوییم این رژیم غاصب و اشغالگر است به همین موضوع بر می گردد. اسرائیل کشور فلسطین را اشغال کرده است و قصد دارد در مرحله بعدی باقی مناطق فلسطینی را اشغال کند و با حمایت آمریکا برای تسخیر این مناطق زمینه سازی می کند. این مساله نشانگر ماهیت اسرائیل است. بسیاری از کشورهایی که این نکته را قبول نداشتند امروز بر این مساله واقف هستند.
این مسائل تاثیراتی منطقه ای خواهد داشت. قطعا اردن و مصر و سوریه باید بترسند وقتی اسرائیل زمین های فلسطینیان را تکه تکه به اشغال خود در می آورد مردمان فلسطینی احساس می کنند عرصه بر آنها تنگ شده و ناگزیر به کوچ می شوند. و این تهدیدی بر امنیت دیگر کشورها است. به همین دلیل تصور می کنم با رفتاری که امروز وجود دارد باید در برابر این تجاوزگری وحدتی منطقه ای ایجاد شود. هدف اسرائیل فقط اشغالگری است این رژیم از نظر نظامی آن منطقه را اشغال کرده است ولی از لحاظ قانونی ضمیمه نکرده و می خواهد مراحل تکمیل اشغالگری خود را انجام بدهد. در حقیقت این همان روالی است که رژیم غاصب صهیونیستی از روز اول در نظر دارد. وقتی ایران اعلام می کند اسرائیل تهدیدی برای کل کشورهای منطقه است موضوع در چنین زمانی مشخص می شود. قدس را حتی جولان سوریه را ضمیمه کرد. امروز نیز به سراغ کرانه باختری آمده است و تمام این رفتار ها شاخص های است که بر ماهیت اشغالگرانه این رژیم صحه می گذارد.
ماهیت این نظام همین است و این رفتار به عنوان ابزاری برای پوشش ناکارآمدی های داخلی نیست. این تفکر صهیونیستی امروز نیز بر روی در ورودی کنیست اسرائیلی نوشته شده است. و آمده که "اسرائیل سرزمین تو از نیل تا فرات است." این نکته همچنان وجود دارد و این تفکر تجاوزگرانه ضامن بقای این رفتارها در منطقه است. بهانه های مذهبی و مساله عمق استراتژیک و... تماما توجیح است. اسرائیل امروز زمان را مناسب دیده تا شیوع کرونا و گرفتار بودن مردم بهترین زمان است تا سیاست های اشغالگرانه خود را اجرایی کنند.
به نظر من، هر اشغالی هزینه دارد وقتی جامعه ای تحت اشغال قرار می گیرد این مساله را مورد پذیرش خود نمی داند و بر علیه اشغالگر قیام می کند و عملیات دارد. اسرائیل دولت خودگردان فلسطینی ایجاد کرده و هزینه های اشغال را نمی پردازد چون طرف مقابل مسئول ایجاد امنیت است. دولت خودگردان 70 تا 80 درصد از عملیات بر علیه اسرائیل را خنثی می کند. محمود عباس ناچار به عقب نشینی است و تمام توافقات را کم لم یکن معرفی می کند. در این صورت رژیم صهیونیستی ناچار است مجددا اشغالگری کند و هزینه های سرکوب و اشغال را بپردازد. اسرائیل این هزینه ها را در تصور خود دارد به عقیده من زمینه سازی برای تصرف سرزمین های کرانه باختری با یک انتفاضه روبرو می شود. جامعه فلسطینی در برابر این نوع رفتار ها سکوت نخواهد کرد.
نوعی همبستگی اجتماعی در خصوص بحث فلسطین و قدس در تمام کشورهای عربی و اسلامی وجود دارد اگر اسرائیل این کار را انجام داد سرسپرده ترین نظام عربی نیز قادر به حمایت از این رفتارها نخواهد بود. چون با جامعه عربی خود دچار مشکل خواهد شد از این نظر برخی از رفتار ها حداقل در ظاهر تغییر پیدا می کند و حمایت جوامع از فلسطین حداقل در ظاهر بیشتر می شود. طرحی که امروز مطرح است، معامله قرن و الحاق کرانه باختری که بخشی از آن است پیشنهادی برای حل بحران نیستند.
چون حل بحران تفاهم دو طرف را می طلبد درحالیکه آنچه آمریکا تحت عنوان معامله قرن مطرح کرده و حمایت از اسرائیل برای انجام هر کاری است. یعنی توافقی وجود ندارد و اقدامی یک جانبه از طرف یک سوی اختلاف بر علیه طرف مقابل است. در چنین شرایطی طرف دیگر هیچ راهی جز قیام ندارد تا زمانی که جامعه بین الملل نسبت به این رفتار های جنایتکارانه سکوت می کند مساله به همین شکل ادامه خواهد داشت. تصور من این است که در آینده این رفتار اسرائیل شرایط امنیتی منطقه را مورد تهدید خود قرار می دهد. اسرائیل به دنبال تثبیت خود در منطقه و به دنبال توسعه سرزمین های تحت اشغال خود است. شاید واکنش طرف مقابل به براندازی ختم شود چون هیچ ظلمی پایدار نمی ماند. زیرا در طرف مقابل مقاومتی شکل می گیرد و در نهایت ظلم از بین می رود.