به گزارش راهبرد معاصر؛ غلامرضا ظریفیان براین باور است که مجلس دهم نقض هایی را دارد همچنین می گوید که از منظر حمایت جناحی اصلاح طلبان هیچ مساله ای را به عنوان مسائل اصلی برای نمایندگان خود مطرح نکرده اند. بخش اصلی همین است و باید گفت نبود ساز و کار انتخابات حزبی عامل رها شدن نمایندگان است. از سوی دیگر ساز و کار های مجلس ما که عمدتا درگیر نیاز های جزئی مناطق هستند عامل عدم موفقیت است. برخی از نمایندگان مجلس به دلیل قدرت مجلس و بخاطر رای آوری در دوره های بعد کارکرد خود را از شکل درست خارج می کنند.
به نظر من، مجلس دهم باید گزارشی دقیق از عملکرد خود داشته باشد چنین گزارشی منتشر نشده است و برخی از نمایندگان عقیده دارند به دلیل فضای انتظاراتی که در ارتباط با دولت و مجلس است بسیاری از کارهای این مجلس مورد غفلت واقع شده است. به نظر من، برای ارزیابی دقیق آن عملکرد باید با دقت منتشر شود ولی در نگاهی که متکی بر افکار عمومی است به دلایل عدیده ای می توان انتظار داشت این مجلس جدی تر و اساسی تر و به طور بنیادی با مشکلات جامعه برخورد کند بخصوص در عرصه مسائلی چون اقتصاد و اشتغال اینچنین باشد. مردم انتظاراتی از مجلس داشتند تا مجلس به طور جدی تر بر وجه نظارتی ورود کند.
بین جریان اصلاح طلب و اصولگرایان و مسئولین کشوری نکته مهمی در جریان است، مساله فساد در کشور ما جدی است و ابعاد گوناگونی پیدا کرده است. بخشی از این فساد به جامعه منعکس شده و به ساز و کار موجود کشور مرتبط است از مجلس انتظار می رفت به طور عمیق به این موضوع وارد شود. بخشی انتظاراتی است که از فراکسیون امید می رفت این فراکسیون نیز باید گزارشی دقیق از عملکرد خود ارائه بدهد تا قضاوت جامعه صحیح تر باشد چون جامعه از این فراکسیون انتظار داشت منسجم و با برنامه باشد و با استراتژی روشنتری وارد مسائل شود. فراکسیون امید این انتظارات را تامین نکرده است و تصور افکار عمومی اینچنین است.
یک سطح بحث گیر و پیچ های سیاست ورزی در ایران است. سیاست ورزی در ایران متکی بر یک نظام حزبی نیست و احزاب می توانند در انتخابات فعال شوند و خودشان می توانند بر اساس قانون حضور داشته باشند ولی هیچ نقشی در انتخابات حزبی ندارند. پارلمان ما پیوندی جدی با انتخابات حزبی نخورده است. در سرتاسر دنیا احزاب برنامه ارائه می کنند و در نهایت احزاب با اجرای برنامه ها مورد اقبال قرار می گیرند. نحوه سیاست ورزی در ایران اشکالاتی ساختاری دارد وقتی این فرد وارد دولت و مجلس می شود التزامی به جناح خود ندارد چون تحت نظارت ساختار حزبی نیست و از دو جهت مراقبت نمی شود. چون حزب از نیرویی که به مجلس فرستاده مراقبت می کند و این نیروی حزبی ساپورت می شود. امروز نماینگان این جریان عقیده دارند جریان اصلاح طلب برنامه ای به آنها نداده و انتظاراتی مطرح نشده است. این نمایندگان به حال خود رها شدند و به طور طبیعی سنتی در مجلس وجود داشت و نمایندگان بر طبق همان سنت عمل کردند.
از منظر حمایت جناحی اصلاح طلبان هیچ مساله ای را به عنوان مسائل اصلی برای نمایندگان خود مطرح نکرده اند. بخش اصلی همین است و باید گفت نبود ساز و کار انتخابات حزبی عامل رها شدن نمایندگان است. از سوی دیگر ساز و کار های مجلس ما که عمدتا درگیر نیاز های جزئی مناطق هستند عامل عدم موفقیت است. برخی از نمایندگان مجلس به دلیل قدرت مجلس و بخاطر رای آوری در دوره های بعد کارکرد خود را از شکل درست خارج می کنند. نظر من، با اینکه مجلس جای مهمی است و نقش مهمی را در کشور ایفا می کند ولی تدریجا از جایگاه خود کاسته شده است نیازمند بازبینی جدی است تا جایگاه خود را پیدا کند.
من با قضاوت های صفر و یک موافق نیستم. دکتر عارف در عرصه های سیاسی در مجموع عملکرد بدی نداشت ولی با برخی کاستی ها و محافظه کاری ها واقف هستیم. واقعیت این است که احزاب ما که باید دیسیپلین حزبی داشته باشند گاهی بر خلاف این رویه عمل می کنند هر دو حزب کشور ما از این مساله رنج می برند. خرد جمعی ما در چنین بزنگاههایی به خوبی عمل نمی کند. به نظر من، نیز ایشان در این موقعیت می توانستند بهتر از این عمل کند. اما اداره جمعی که هر کدام جایگاهی برای خود قائل هستند و به راحتی زیر بار دیسیپلین خاصی نمی روند. مسائل سیاسی پیچیدگی هایی دارد و من شاهد مشکلات موجود هستم و نمی توانم به راحتی چنین قضاوت هایی داشته باشم و عقیده دارم نقد هایی بر افرادی چون ایشان وارد است ولی سازمان نیافتگی و غیر حزبی بودن و متکی بودن بر رویه های فردی نشان می دهد فراکسیون امید در نبود ایشان مسیر دیگری طی می کرد.
باید با مسائل به شکلی راهبردی روبرو شد. باید از این جزئیات بیرون بیاییم. وقتی نظام حزبی قدرتمندی وجود ندارد جریان سیاسی شورای معین وجود ندارد شورای سیاست گذاری برای پر کردن خلا احزاب وارد کار شد. اگر حزب قدرتمند داشته باشیم هیچ نیازی به شورا نیست. از طرف دیگر با نظام حزبی ضعیف به جای دو حزب قدرتمند احزاب ضعیف بی شماری داریم و این پارادوکسی ایجاد می کند. حال این احزاب در شورای سیاست گذاری با سطوح مختلف تصمیم گیری می کنند و نظر می دهند قطعا کار بسیار سخت و طاقت فرسا خواهد بود. من در این مرحله قصد دفاع از دکتر عارف را دارم به اجماع رساندن مجموعه ای از دیدگاههای مختلف و تجارب متفاوت دشوار است. تشکیل شورای سیاست گذاری برای تصمیم گیری به صورت جبهه ای بود ولی با ضعف احزاب نمی توان تصمیماتی تعیین کننده و راهبردی اخذ کرد طبیعی است که در این بین صداهایی بلند شود و یکی صدای کارگزاران است. وقتی پذیرفته ایم که در یک مجموعه عمل کنیم کار کارگزاران که سازی جدا می نوازند درست نیست. ولی باید به علت های این امر توجه کرد. شورای سیاست گذاری برای انتخابات تشکیل شده بود و کار انتخابات امروز تمام شده است. به نظرمن، تا به سمت نظام حزبی حرکت نکنیم همواره با چنین مشکلاتی روبرو خواهیم بود.