به گزارش راهبرد معاصر؛ بخش قابل توجهی از مستاجران که در گروه های متوسط به پایین جامعه قرار دارند در شرایط کنونی و در مدیریت دولت آقای روحانی در هفت سال گذشته توانایی قدرت خرید مسکن و قدرت خرید اقتصادی خود را از دست دادند از این جهت خانه دار شدن برای بخش کثیری از مردم تبدیل به آرزویی دست نیافتنی شده است.
با اینکه دولت آقای روحانی در دور دوم خود اقدام به راه اندازی طرح اقدام ملی مسکن کرد هر چند دیر وارد این معرکه شد اما آقای اسلامی به عنوان وزیر جدید تلاش کرد تا قدم های برداشته نشده دولت را در این مسیر کمی به جلو بردارد اما متاسفانه طرح اقدام ملی مسکن علی رغم نیاز شدید جامعه به مسکن و خانه دار شدن با عدم استقبال قابل ملاحظه ای رو به رو شده است.
بی تردید مردم اعتماد چندانی به طرح اقدام ملی مسکن ندارند چرا که مردم به دولت و به طرح اقدام ملی مسکنی که توسط این دولت اجرا می شود مطمئن نیستند. مردم یاد و خاطره فعالیت های مخرب و آسیب هایی که دردوره آقای آخوندی در دولت یازدهم به بخش مسکن کشور وارد شد را هیچ گاه از یاد نمی برند چرا که عملکرد دولت و آقای آخوندی ضربه سنگینی به پروژه مسکن مهر وارد کرد و سرمایه های مردمی را بلاتکلیف و موجب افزایش بی اعتمادی شدیدی در میان مردم نسبت به دولت شد.
در وضعیتی که به دلیل افزایش تورم و افزایش نرخ ارز و کاهش قدرت خرید، مردم با چالش های اقتصادی زیادی و عدم تامین معیشت خود دست و پنجه نرم می کنند تعیین قیمت مسکن در طرح اقدام ملی مسکن که نزدیک به سه و نیم میلیون تومان عنوان شده است به هیچ وجه با درآمد اقشار کم درآمد و دهک های پایین جامعه سازگاری ندارد، از سوی دیگر بازپرداخت اقساط وام و تسهیلات برای مردمی که درآمدهای حداقلی دارند نیز بسیار سخت است از این رو شاهد عدم استقبال و تمایل مردم به ثبت نام در طرح اقدام ملی مسکن هستیم.
اگر دولت قصد ساخت وساز مسکن برای دهک های پایین درآمدی را دارد تولید مسکن برای این گروه ها باید به گونه ای برنامه ریزی شود که توان پرداخت اقساط وام و تسهیلات مسکن خود را داشته باشد به این معنا که در پرداخت اقساط با مشکلات عدیده ای مواجه نشوند.
بی تردید اگر طرح اقدام ملی مسکن در ادامه سیاست های طرح مسکن مهر قرار می گرفت و کاستی ها و معایب آن رفع می شد قطعا با استقبال بیشتری مواجه میگردید، ضمن اینکه قرار بود از محل بازپرداخت تسهیلاتی که بانک مسکن پرداخت کرده و دوباره عاید بانک مسکن می شود این پروژه به جریان بیفتد و مسکن های ارزان ساخته شده در اختیار مردم قرار بگیرد در حالی که نه تنها دولت این محدودیت ها را برطرف نکرده بلکه طرحی با ابهامات زیاد راه اندازی کرده که بی اعتمادی قبلی نیز به این موضوع افزود ه شده و مردم از طرح اقدام ملی مسکن استقبال لازم را به عمل نیاورده اند.
هنگامی که آقای آخوندی پروژه مسکن مهر که تعداد بالایی از خانوارها را صاحب خانه کرد طرحی مزخرف نامید باید به مردم حق داده شود که نگران واکنش و موضع گیری و تصمیم گیری آتی دولت در خصوص طرح اقدام ملی مسکن باشند. مردم نگران هستند سرمایه هایی که به طرح اقدام ملی مسکن تزریق می کنند با پس زدن طرح توسط دولت بعدی از بین برود و آنها یک بار دیگر در بلاتکلیفی بمانند لذا عدم شفافیت و بی توجهی به تداوم سیاست های ساخت و ساز مسکن از یک دولت به دولت بعدی مردم را بی اعتماد کرده است.
در صورتی که ساخت و ساز مسکن طرح بلند مدتی باشد که همه دولت ها موظف به اجرای آن باشند و هدف گذاری و اعتبارات آن مشخص باشد آورده متقاضی و سهم دولت تعیین گردد قطعا مسیر اعتماد سازی ساخته می شود ضمن اینکه کمترین نیاز امروز جامعه به ساخت و ساز مسکن بالغ بر تولید بیش از 6 میلیون واحد مسکونی است در حالی که دولت آقای روحانی در طرح اقدام ملی مسکن هدف گذاری ساخت 400 هزار واحد مسکونی را در نظر گرفته که قطعا کوچکترین گرهی از معضل مسکن کشور باز نمی کند.