به گزارش راهبرد معاصر، با تغییر دولت وروی کار آمدن دولت سیزدهم و تا تشکیل کابینه و مشخص شدن تیم سیاست خارجی و وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران بحث برجام و آنچه به نام مذاکرات وین در دولت قبل شروع شده بود به حاشیه رفته اما آمریکا و طرفین غربی منتظر تصمیم گیری‌ها و سیاست‌های دولت جدید در قبال این مساله و رویارویی با آمریکا در موضوع برجام هستند. اینکه دولت جدید در مساله ای به نام برجام و در مذاکرات احتمالی آتی باید چه رویکردی داشته باشد موضوع مهمی است که راهبرد معاصر با مصطفی خوش چشم کارشناس و تحلیلگر مسائل بین‌الملل در میان گذاشته است که در ادامه می خوانید.
مصطفی خوش چشم کارشناس سیاست خارجی در گفت‌وگو با «راهبرد معاصر» به موضوع ادامه رایزنی‌های برجام در دولت جدید و نوع نگاه آمریکا و خواسته‌های سران این کشور از دولت آیت‌الله رئیسی گفت: آمریکایی‌ها هم از ابزار تهدید و هم از ابزار ترغیب برای بردن ما به پای میز مذاکره و تحمیل خواسته‌های خود استفاده می‌کنند. آنها اینگونه وانمود می‌کنند، نگران عدم بازگشت ایران به مذاکرات برجام هستند، اما در پشت صحنه جمهوری اسلامی ایران را با استفاده از ابزار تهدید از بازگشت به مذاکرات به صورت تلویحی منع می‌کنند.
وی در این باره خاطر نشان کرد: آمریکایی ها مکررا با اقدامات پیاپی به دنبال این هستند تا در باغ سبزی را به ایران نشان دهند تا دولت آیت‌الله رئیسی هر چه زودتر به میز مذاکرات برجامی برگردد و به این موضوع تمایل بیشتری پیدا کند. این در حالی است که نه تهدیدات و نه ترغیب‌های آمریکایی‌ها برای به پشت میز مذاکره آوردن ایران هیچ کدام پشتوانه عملی ندارد.
خوش چشم در این باره تصریح کرد: ضمن اینکه در صورتی که قرار بر ادامه روش سابق یعنی فقط مذاکره باشد، قطعا نتایج متفاوتی متصور نخواهیم بود، لذا امیدواریم دولت آیت‌الله رئیسی استراتژی جدیدی را نسبت به بحث برجام انتخاب کند و همچنین نسبت به برداشته شدن تحریم‌های آمریکا برنامه‌هایی در نظر داشته باشد تا شاید نتیجه متفاوتی کسب شود.
مصطفی خوش چشم تحلیلگر مسائل سیاست خارجی در این‌باره خاطر نشان کرد: برای این منظور اولین کار کنشگری و فعال شدن در زمینه ایجاد بازی جدید در چارچوب مذاکرات است. یعنی ما باید قواعد بازی را با استفاده از ابزارهای گوناگون طراحی کنیم تا شکل بازی را عوض کنیم. برای این امر باید استراتژی جدیدی که در آن مذاکره تنها یکی از ابزارهاست اتخاذ شود و در کنار مذاکره قطعا باید بسته‌ای از سیاست‌های پدافندی به منظور کاهش تاثیر تحریم‌ها در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت اتخاذ شود.
خوش چشم تصریح کرد: همچنین بسته‌ای از سیاست‌های آفندی که با استفاده از اهرم‌های فشار گوناگون در حوزه‌های هسته‌ای نظامی و همچنین در حوزه‌هایی که ایران در اختیار دارد و به صورت بالقوه دارای اهرم‌های متعدد و بیشماری نسبت به غرب است، اتخاذ کند تا با زیر فشار قرار دادن طرف آمریکایی و اروپایی بتواند نتایجی که برای خود کسب می‌کند را متفاوت کند.
این تحلیلگر مسائل سیاست خارجی خاطر نشان کرد: قطعا برای تبیین چنین استراتژی‌هایی، نیازمند هماهنگی همه دستگاه‌ها در مرحله اجرا هستیم. در صورتی که چنین استراتژی جامعی نسبت به غرب و آمریکا اتخاذ شود احتمال اینکه نتایج مثبتی نسبت به آنچه تاکنون به دست آمده حاصل شود ،وجود دارد. اما در صورتی که در چارچوب مذاکرات وین و تنها به مذاکره بسنده شود و ادامه داده شود می‌توان گفت نتایح متفاوت نخواهد بود و همان نتایجی که برای آقای روحانی متصور بودیم به دست خواهد آمد، لذا نیاز است که رویکرد و نوع کنشکری و سیاست ورزی و تقابل با آمریکا در چارچوب این مذاکرات تغییر پیدا کند اگر چه که هدف همواره برداشته شدن تحریم‌ها خواهد بود.