به گزارش راهبرد معاصر؛ چهارم بهمن ماه مصادف با بیستم جمادی الثانی سال دوم بعثت روز تولد حضرت فاطمه زهرا(س) به روز بزگداشت مقام مادر و روز زن ملقب شده است. روزی که فاطمه زهرا(س) در خانه پیامبر و در میان فرشتگان و زنان آسمانی با ورودش به دنیا نور عظیمی همراه خود آورد.
فاطمه (س) سرور زنان عالم چه در بهشت و چه در زمین است. مقام معنوی حضرت فاطمه زهرا(س) قطعا برای هیچ انسان غیر معصومی قابل درک و بیان نیست و او در حقیقت مجمع همه خیراتی است که روز به روز از سرچشمه دین نبوی، بر همه بشریت و بر همه خلایق فرو می ریزد. حضرت فاطمه(س) از بدو تولد منشا خیر و برکت و نور برای زمینیان و آسمانیان است چنانچه بنا بر روایتی در بحارالانوار «نور حضرت فاطمه زهرا(س) برای ملائکه آسمان، نظیر نور ستارگان از برای اهل زمین می درخشد.» چنانچه در هنگام تولد ایشان هم زمین غرق در نور الهی شد.
«فَلَمَّا سَقَطَتْ إِلَی الْأَرْضِ أَشْرَقَ مِنْهَا النُّورُ حَتَّی دَخَلَ بُیُوتَاتِ مَکَّۀَ وَ لَمْ یَبْقَ فِی شَرْقِ الْأَرْضِ وَ لَا غَرْبِهَا مَوْضِعٌ إِلَّا أَشْرَقَ فِیهِ ذَلِکَ النُّورُ؛»
«پس هنگامی که حضرت فاطمه زهرا(س) پا به عرصه زمین نهاد، نوری عظیم از ایشان بلند شد تا اینکه این نور به تمام خانه های مکّه داخل شد و در شرق و غرب زمین، جایی از این نور خالی نماند.»
در این روز شکوفه ها، شگفت زده از طراوت نوزادی شدند که عطر خدا را به همراه داشت و ستارگان، خیره در سیمای طفلی شدند که نور آفریدگار در آن باز تابیده بود و حضرت خدیجه(س) شادمان از ولادت دختری که بوی عصمت و طعم بهشت داشت. همان نوزادی که خداوند برای تولد او به پیامبر بشارت داد و گفت :«إنّا أعطَيناكَ الكَوثَرَ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَر»
«همانا ما كوثر را به تو عطا كرديم پس براي پروردگارت نماز بخوان و قرباني كن.»
مكان تولد حضرت زهرا (س) در شهر مكه و در خانه خديجه بود. اين خانه در محلهاى است كه در گذشته به آن كوچه عطارها مى گفتند. رسول خدا (ص) تا هنگام هجرت، در آن خانه ساكن بود. خانه مباركى كه بارها در آن فرشته وحى بر پيامبر(ص) نازل شد. اين خانه بعدها به صورت مسجد در آمد و از آنجا كه محل نزول وحى و بخشى از قرآن، زيستگاه پيامبر (ص) و مكان تولد حضرت زهرا (س) بود، در نظر عموم مسلمين ارزش معنوى و قداستى خاص داشت.
با این حال وقتی حضرت خدیجه با رسول خدا ازدواج کرد، زنان مکه او را ترک کردند. هیچ یک از زنان مکه به او سر نمی زدند و حتی به او سلام هم نمی دادند. خدیجه(س) از تنهایی خود ناراحت شد و از این ناراحتی هراسان شده بود. او وقتی به فاطمه(س) باردار شد، فاطمه از داخل رحم با مادرش حرف می زد و به او آرامش می داد.
مدت زیادی نگذشته بود که حضرت خدیجه سراغ زنان قریش و بنی هاشم رفت و گفت: «مثل همه زنان که در هنگام زایمان از یکدیگر مراقبت و پرستاری می کنند مرا هم پرستاری کنید.» آنها پیغام دادند چون حرف ما را گوش ندادی و با محمد یتیم ابوطالب در حالی که فقیر بود ازدواج کردی نمی توانیم از تو پرستاری کنیم.
خديجه(س) از اين پاسخ رنجيده خاطر شد، اما در يكى از همين روزها در حالى كه او همچنان در بستر آرميده بود، چهار زن گندمگون و بلندبالا مشاهده کرد كه بر او وارد شدند. خديجه كه از ديدن آنان ترسیده بود به تكاپو افتاد اما يكى از زنان او را آرام کرد و گفت: «اى خديجه! اندوهگين و هراسناك مباش، ما از جانب خدا به سويت آمدهايم و خواهران تو هستيم، من ساره همسر ابراهيم خليلم و اين آسيه همسر فرعون است و آن يكى مريم دختر عمران و چهارمين ما صفورا دختر شعيب است.»
در اين هنگام چهار زن در چهار سوى خديجه (س) قرار گرفتند و حضرت خديجه (س) حمل خود را بر زمين نهاد و نورى از او ساطع گرديد كه شرق و غرب عالم پرتوافكن شد. نورى كه به خانه هاى مكه راه يافت و همه را در حيرت فرو برد. پس از آن ده فرشته با تشتی از آب كوثر از آسمان فرود آمدند. آن بانويى كه در پيش روى خديجه(س) قرار داشت حضرت فاطمه(س) را با آن آب شستشو داده و جامه ای بهشتی بر او پوشانید.
حوريان بشارت تولد فاطمه(س) را به آسمانها بردند. در آسمان از يمن قدوم او نورى پديدار آمد و ساطع گرديد كه تا آن زمان سماواتيان چنين نورى را ندیده بودند. این نوزاد همان کوثر، حقیقت خیر فراوان است که خداوند وعده اش را به پیامبر(ص) داده بود که: «ما به تو کوثر عطا می کنیم.»
حضرت فاطمه (س) ۹ اسم دارد که از نامهای خداوند گرفته شده است که عبارتند از: فاطمه، صدیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، مرضیه، محدثه، زهرا. 104 لقب برای حضرت فاطمه جمع آوری شده فاطمه یعنی کسی که از هر شری جدا شده باشد.
مقام و منزلت حضرت زهرا(س) بر کسی پوشیده نیست، زندگی کوتاه اما پر فراز و نشیب حضرت زهرا پر است از خیر و نیکی برای اهل زمین. گوشه گوشه زندگی این بانوی آسمانی و سرور زنان عالم پر است از عبادت و بندگی ، جهاد و مبارزه، دانش و سخنوری، فداکاری و شوهرداری، مادری و همسری و حضور در همه میدان های سیاسی و نظامی و انقلابی؛ امری که نه تنها الگویی برای زنان بلکه برای همه مسلمانان است.
یکی از القابی که به حضرت زهرا(س) داده شده است مادر پدر است؛ زمانی که در شعب ابیطالب با وجود آن همه مصائب و مشکلات حضرت خدیجه(س) که بزرگترین کمک روحی برای پیامبر به شمار می رفت، در ظرف یک هفته از دنیا رفتند و پیامبر تنهای تنها شد فاطمه زهرا(س) که یک دختر شش، هفت ساله بود مثل یک مادر، یک مشاور، یک پرستار برای پیامبر بود و آنجا بود که گفتند فاطمه ام ابیها، مادر پدرش است.
حضرت فاطمه زهرا(س) در محیط علمی هم یک دانشمند والاست، آن خطبه ای که فاطمه زهرا (س) در مسجد مدینه، بعد از رحلت پیغمبر ایراد کرده است، خطبه ای است که به گفته علامه مجلسی، بزرگان فصحا و بلغا و دانشمندان باید بنشینند کلمات و عبارات آن را معنا کنند. این قدر پر مغز است، از لحاظ زیبایی هنری، مثل زیباترین و بلندترین کلمات نهج البلاغه است. آیا اینکه فاطمه زهرا(س) با آن مصیبتها و سختیها به مسجد می آید، در مقابل انبوه جمعیت، با حجاب سخنرانی می کند که آن سخنرانی، کلمه به کلمه اش در تاریخ می ماند تنها گوشه ای از مقام علمی حضرت زهرا(س) به شمار می رود.
فاطمه زهرا(س) در کمک به مستمندان آنچنان والا مقام هستند که لباس عروسی خود را می بخشد و ذره ای از لذت های دنیا و تشریفات و تجملات و چیزهایی را که دل دختران جوان و زنها متوجه آنهاست، به خود راه نمی دهد و در عین مشکلات محیط و زندگی، مثل کانونی برای مراجعات مردم و مسلمانان و دختر کارگشای پیغمبر است.
حضرت محمد(ص) می فرمایند: «فاطِمَةُ أَعَزُّ النّاسِ عَلَيَّ» فاطمه عزيزترين مردم نزد من است و «مَن أَحَبَّ فاطِمَةَ ابنَتي فَهُوَ فِي الجَنَّةِ مَعي» هر كس دخترم فاطمه را دوست داشته باشد ، در بهشت با من همراه خواهد بود.
حضرت فاطمه(س) هم در سخنی گهربار می فرمایند:« مَن أصعَدَ إلَي اللَّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ أهبَطَ اللَّهُ إلَيهِ أفضَلَ مَصلَحَتِهِ» هر كه خداوند را بيپيرايه عبادت كند، خداوند برترين مصلحتش را نثار او ميكند.
روز میلاد نور و تولد حضرت فاطمه زهرا(س) را به نام روز مادر نام نهاده اند تا هر سال در این روز که روز میلاد پر خیر و برکت ترین زنان بهشتی برای زمین است مقام والای مادر گرامی داشته شود.