به گزارش راهبرد معاصر، در حالیکه شرکت ملی صنایع پتروشیمی یکی از وظایف خود در بخش HSE را ایجاد مکانیزم مدیریت پسماند جهت مدیریت اصولی پسماندها عنوان کرده شنیدن جمله "پتروشیمی پسماندی ندارد" از زبان رئیس سازمان محیط زیست نهتنها مایه تأسف است بلکه شدیداً نگرانی ایجاد میکند.
پس از آنکه گزارش هفته گذشته این خبرگزاری مبنی بر انتقال شبههبرانگیز 17هزار تن پسماند پتروشیمی به استانهای گیلان و قزوین، با واکنشهای گسترده نمایندگان مجلس شورای اسلامی همراه شد و استاندار گیلان هیئتی را برای بررسی جزئیات مدیریت این پسماندهای کلره در لوشان اعزام کرد.
حساسیتها نسبت به سرنوشت مبهم این پسماندهای خطرناک در دو استان قزوین و گیلان افزایش یافت اما حالا عیسی کلانتری، معاون رئیس جمهور، طی گفتوگویی به یادماندنی با رسانهها، عدم آشناییاش با پیش پاافتادهترین اطلاعات در حوزه مدیریت پسماند را بهنمایش گذاشت و صلاحیت خود برای ریاست سازمان حفاظت محیط زیست را بیش از هر زمان دیگری زیر سؤال برد.
در این گفتوگو، کلانتری در حالی مطابق رویه همیشگیاش که انکار و تکذیب است، منکر انتقال پسماندهای پتروشیمی خوزستان به گیلان و قزوین میشود که قربانعلی محمدپور، مدیرکل حفاظت محیط زیست گیلان، طی هفته گذشته در گفتوگوهایش با رسانهها، انتقال این پسماندها به لوشان را تأیید و درباره جزئیات بازیافت آنها توسط شرکت بلیش توضیحاتی ارائه کرده است.
انتقال این پسماندهای کلره از واحدهای پتروشیمی خوزستان به استان قزوین هم که مستندات موجود، توسط خبرگزاری تسنیم به انتشار رسیده با سکوت مسئولان محیط زیست قزوین مواجه شده است؛ حالا کلانتری که از یک سو از اظهارات مدیرانش بیاطلاع است و از سوی دیگر عادت دارد بیآنکه فرصتی را برای مطالعه موضوعات سازمان تحت مدیریت خود اختصاص دهد، تکذیبشان کند، انتقال پسماندهای کلره به قزوین و گیلان را تکذیب کرده و ادامه میدهد: "تا جایی که خبر دارم این پسماندها مربوط به خود استانهای مذکور است و از جای دیگری به آنجا منتقل نشده است!"
جملهای که حکایت از آن دارد که رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور و البته معاون رئیسجمهور حتی از این سطح از اطلاعات برخوردار نیست که بداند در استانهای گیلان و قزوین، واحد پتروشیمی وجود ندارد که بخواهد پسماند تولید کند.
کلانتری در ادامه، جابهجایی پسماندها از استانی به استان دیگر را هم تکذیب میکند بیآنکه پاسخی برای این پرسش داشته باشد که پسماندهای واحدهای پتروشیمی خوزستان از جمله اروند و غدیر چه عاقبتی دارند؟
در حالی که موضوع، حول محور پسماندهای کلره پتروشیمی متمرکز شده، کلانتری که ظاهراً تفاوت میان پسماندهای عادی شهری، پسماندهای صنعتی، پسماندهای ویژه و پسماندهای انرژی اتمی (رادیواکتیو ) را هم نمیداند با تصور اینکه پسماند خطرناک، صرفاً به پسماند رادیواکتیو اطلاق میشود، میگوید: در حال حاضر هیچ پسماند رادیواکتیوی در کشور تولید نمیشود که بگوییم خطرناک بوده و از استانی به استان دیگر منتقل شده است.
کلانتری در ادامه گفتوگوی خود با طرح ادعایی عجیب میگوید: "پتروشیمی پسماندی ندارد، گاز متان را صددرصد به فرآوردههای پتروشیمی تبدیل میکند، بنابراین پسماندی تولید نمیشود!"
در حالی که شرکت ملی صنایع پتروشیمی، یکی از وظایف خود در بخش HSE (سلامت، ایمنی و محیط زیست) را ایجاد "مکانیزم مدیریت پسماند جهت مدیریت اصولی پسماندها" عنوان کرده، شنیدن جمله "پتروشیمی پسماندی ندارد" از زبان رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشورمان نهتنها مایه تأسف است بلکه بهشدت ایجاد نگرانی میکند چرا که نشان میدهد سازمان حفاظت محیط زیست بهعنوان تنها نهاد متولی حفاظت از محیط زیست کشور اصولاً از مخاطرات و تهدیدات محیط زیستی اطلاعی ندارد چه آنکه بتواند مدیریتشان کند.
کلانتری که ظاهراً ذهنش با دلار بهمراتب آشناتر از ریال است در پایان مصاحبهاش به تخصیص هزار میلیارد دلار(!!) برای مدیریت پسماند در استانهای شمالی کشور اشاره میکند، اما آیا سازمان حفاظت محیط زیست برای این هزار میلیارد ریال (نه دلار) که بهمنظور مدیریت پسماند در استانهای شمالی در اختیار دولت قرار گرفته برنامهای هم دارد؟ آیا سهم هر شهرستان از این اعتبار معین شده؟ کدام تکنولوژی بناست برای مدیریت پسماند در این استانها بهکار گرفته شود؟ چرا سازمان حفاظت محیط زیست تاکنون برنامه خود را برای استفاده از این اعتبار بهاطلاع عموم نرسانده است؟
توضیحات غیرمسئولانه و پر از گاف عیسی کلانتری در واکنش به انتقال غیراصولی 17 هزار تن پسماند کلره به گیلان و قزوین، لزوم ورود نهادهای نظارتی را به این موضوع بیش از پیش گوشزد میکند چرا که حالا شکی نیست که رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، حتی ذهنیتی از عمق فاجعهای که سهلانگاری در انتقال، بازیافت یا امحای این حلالهای کلره میتواند بهبار آورد، ندارد.
منبع: تسنیم