به گزارش «راهبرد معاصر»؛ چند روزی است فضای سیاسی کشور، تحت تأثیر سفر خانواده دکتر قالیباف به ترکیه، شاهد کنشها و واکنشهای مختلفی است.
گروهی این ماجرا را دستمایه تهاجم جدید علیه رئیس مجلس شورای اسلامی کرده و با ذوقزدگی از مستمسکی که پیدا کردهاند،پرشتاب علیه او میتازند!
گروه دیگر، دوستداران و حامیان دکتر قالیباف هستند که بیشتر تلاش میکنند نوری به اتاقهای تاریک پشت پرده این ماجرا بتابانند و انگیزهخوانی کنند.
و گروه سوم، خیل مردمی هستند که نه کينهای از قالیباف دارند و نه دلباخته او هستند اما در شرایط کنونی، شنیدن چنین خبری، خلاف توقعشان از مسئولان کشور است و آنها را آزار میدهد.
مواجهه صواب در این واقعه و نظائر آن چیست؟
خداوند در قرآن که این روزها بهار آن است، به ما امر فرموده: {«وَلَا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۚ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولَٰئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا.
و (ای انسان) هرگز آنچه را که بدان علم و اطمینان نداری دنبال مکن که چشم و گوش و دل همه مسئولند»}
رهبر انقلاب اسلامی در همین باره چندین بار تذکر دادهاند از جمله در مرداد سال ۹۹: «در مسئلهی اخلاق، این نکته را هم عرض بکنم... زیرا جزو اساسیترین مسائل است - پرهیز از قول به غیر علم، از غیبت، از تهمت. من خواهش میکنم شما جوانهای عزیز به این مسئله اهتمام بورزید... اگر چنانچه ما چیزی را به کسی نسبت بدهیم که در او نیست، خب این میشود تهمت. اگر چنانچه چیزی را بگوئیم که به آن علم نداریم؛ مثلاً یک شایعه است - یک نفری یک حرفی را از قول یکی نقل میکند، ما هم همان را دوباره تکرار میکنیم - خب، این کمک کردن به شایعه است، این شایعهپردازی است؛ قول به غیر علم است. قول به غیر علم، خود قولش هم اشکال دارد، عمل کردن به آن امر غیر معلوم و بدون علم هم اشکال دارد؛ «و لا تقف ما لیس لک به علم». «لا تقف»، یعنی چیزی را که علم به آن نداری، دنبال نکن، دنبال نرو. دنبال کردن، هم در زمینهی عمل هست، هم در زمینهی گفتار هست...لذا دنبالش میفرماید: «انّ السّمع و البصر و الفؤاد کلّ اولئک کان عنه مسئولا.»
ممکن است کسی بگوید این که شایعه نبود؛ اما اگر درست دقت کنیم در همین ماجرا، واقعیت با مطالب خلاف واقعی آمیخته و منتشر شد و اتفاقا همان بخشهای خلاف واقع بود که چون نمک و فلفل، بر زخم بخشهایی از جامعه پاشیده شد!
سفر معمولی و اتفاقا بدون تشریفات به ترکیه یک بحث است، رفتن به قصد خرید سیسمونی آن هم بیست چمدان! و درگیر شدن با مأموران هواپیمایی بدلیل اضافه بار و یا خرید دو دستگاه آپارتمان کذایی، چیزهای دیگر!
انسانها بمیزان توانمندی در تفکیک مسائل، رشد و بلوغ فکری خود را به نمایش میگذارند.
انسانهای سطحی و نابالغ فکری، مسائل را مخلوط و درهم میبینند و قضاوت میکنند اما انسانهای عمیق و رشد یافته، هم قدرت تجزیه و تفکیک مسائل از هم را دارند و هم توان و فهم جمعبندی کردن آنها را.
در این ماجرا، چند چیز را باید از هم تفکیک کرد.
نخست؛ عمل خلاف مروت سفر به ترکیه برخی اعضای خانواده رئیس مجلس در این شرایط، از یک اقدام خلاف شرع و قانون است.
دوم تفکیک عمل غیرموجه برخی از اعضای خانواده مقام مسئول از خود فرد مسئول است مگر آنکه مقام مسئول از آن دفاع کند.
و سوم تفکیک این ایراد از بقیه یا تمام جنبههای دیگر مقام مسئول و تعمیم یک نقطه ضعف به تمامیت افعال و حتی شخصیت مقام مسئول است. البته برخی ویژگیها و نکات منفی وجود دارد که اگر کسی از آن برخوردار باشد واقعا شایستگی و اهلیت لازم برای مسئولیت، بویژه در یک نظام اسلامی را ندارد. مثلا اگر همین سفر با امکانات بيت المال انجام شده بود، قضاوت در باره آن کاملا متفاوت میشد.
اگرمنشا خبر، اولا فردی بدون سابقه مقابله با دکتر قالیباف بود، ثانیا خبرش آمیخته با افزودنیهای خلاف واقع نبود، ثالثا بطور طبیعی به خبر دسترسی پیدا کرده بود و رابعا بصورت انفجاری بخش خلاف واقع خبر یعنی سفر به قصد خرید سیسمونی، ترند نمیشد، این اطلاعرسانی یک تحلیل داشت ولی حالا که منشأ خبر بیطرف نیست، راست و دروغ مخلوط شده و بخش دروغش برجسته شده، دسترسی به خبر غيرعادی به نظر میرسد و به یک موج سهمگین علیه رئیس مجلس تبدیل شده است، تحلیلش بطور کلی متفاوت میشود هر چند خلاف توقع بودن اصل سفر در جای خود محفوظ است.
آنچه شواهد و قرائن در این ماجرا به ذهن متبادر میسازد نه مبارزهای صادقانه و منصفانه با یک فساد یا تبعیض بلکه آن است که گویا عدهای میخواهند گره بختشان را با این سیسمونی ساختگی باز کنند!
در پایان این یادداشت، توصیهای به مسئولان دارم و آن اینکه مراقبت از خود و اطرافیانشان را چندین برابر کنند نه فقط برای مصون ماندن از چنین هجمههایی بلکه برای جلوگیری از آسيب بیشتر به اعتماد عمومی.
و توصیهای هم به مردم و آن اینکه مراقب باشند اسباب و ابزار بازی جریانهایی که هدف، وسیله را برایشان توجیه میکند، نشوند!