سیگنال‌های معنادار در قبال جنگ اوکراین؛ از کسینجر تا مکرون
به گزارش «راهبرد معاصر»؛ هنری کسینجر استراتژیست ارشد حوزه سیاست خارجی آمریکا در تازه‌ترین اظهارات خود در اجلاس داووس، از اوکراینی‌ها خواسته است تا با الحاق بخشی از خاک خود به روسیه موافقت کنند تا شاهد ایجاد یک گره کور راهبردی و شرایط غیرقابل مدیریت در کشور خود و اروپا نباشند! در حالی که انتقادات شدید زلنسکی رئیس جمهور اوکراین علیه کسینجر و مواضعش ادامه داشت، امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه نیز از اوکراینی‌ها و دیگر بازیگران اروپایی خواست تا در راستای حل‌وفصل بحران جاری در اوکراین از تحقیر روسیه خودداری کنند! کاخ الیزه در همین راستا اعلام کرده است که قصد دارد به عنوان یک«بازیگر واسطه گر» کی‌یف و مسکو را وادار به کشف یک راه حل جدید در مسیر توقف بحران سازد.
واقعیت امر این است که سیگنال‌های ارسال شده از سوی امثال کسینجر و مکرون نشان دهنده افزایش تصاعدی هزینه‌های ادامه بحران اوکراین برای آمریکا و اروپاست. اگرچه افرادی مانند بایدن و بوریس جانسون هنوز در برابر درک این حقیقت مقاومت می‌کنند، اما گریز از حقیقت معمولا یک تاکتیک مناسب در مواجهه با بحران‌هایی مانند جنگ اوکراین محسوب نمی‌شود. در مقابل، اوکراینی‌ها خود را اصلی‌ترین بازنده این دیالوگ‌ها تلقی می‌کنند. زلنسکی و همراهانش به وضوح مشاهده می‌کنند که بخشی از غرب خود را برای معامله با روسیه بر سر بخشی از خاک اوکراین آماده ساخته است! این در حالی بود که از زمان وقوع انقلاب نارنجی در اوکراین ( سال 2005 میلادی) ، غربگرایان اوکراینی در توهم پیوستن به ناتو و اتحادیه اروپا دست و پا می زدند!
اکنون، آمریکا و اعضای اروپایی ناتو که بر روی گسترش پیمان آتلانتیک شمالی به شرق اصرار داشته و اوکراین را وارد این جنگ ناخواسته با روسیه کرده‌اند، در حال بررسی راهکارهایی برای مهار خشم کرملین هستند! در این میان برای مقامات غربی اهمیتی ندارد که چه سر اوکراین می‌آید و بخشی از خاک آن جدا خواهد شد یا خیر. چنانچه مشخص است، بازیگران غربی حتی در معامله با هم پیمانان و مهره‌های خود نیز محدودیتی برای خود قائل نیستند! نزدیکترین متحدان و هواداران غرب نیز هر کجا لازم باشد، به راحتی از سوی آمریکا و اتحادیه اروپا قربانی می‌شوند. طی روزهای اخیر بسیاری از مقامات اوکراینی اذعان کرده‌اند. که اعتماد آنها به غرب و ناتو بدترین اشتباه ممکن بوده است. شاید بهترین راه برای اوکراینی‌ها در برهه کنونی، فاصله‌گیری از بازیگران آتلانتیکی مولد بحران باشد. در صورتی که اوکراین به عنوان کشور و بازیگری مستقل پای میز مذاکره با مسکو بنشیند، قدرت مانور بیشتری در این مواجهه خواهد داشت. با این حال، تاکنون آمریکا و اروپای واحد مانع از چینش موثر میز مذاکره میان کی‌یف و مسکو شده‌اند! اگر این روند ادامه پیدا کند، اوکراین بیش از پیش به یک «زمین سوخته» تبدیل شده و همین «زمین سوخته» نیز در نهایت به ابزار معامله غرب در مواجهه با روسیه مبدل خواهد شد. این همان حقیقت تلخی است که غربگرایان اوکراینی هرگز تصور تحقق آن را در سال 2022 میلادی نمی‌کردند.