به گزارش راهبرد معاصر؛ برچسبی که از گذشته غربیها و برخی اسلام ستیزها به هیئتها میزدند، موضوع ترویج غم و عدم توجه به شادی مردم است. عدهای که با دستگاه اهل بیت (ع) دشمنی دارند، همیشه مراسمهای مولودی را کمرنگ جلوه می دهندالبته برخی هم دلسوزانه معتقدند باید به مراسمهای میمون مانند دهه کرامت و عید غدیر بیشتر توجه شود. درباره اینکه آسیبهای موجود در هیئتها چیست و چقدر موضوع شادی در هیئت ها، وجود دارد و چقدر در این مکانها غم به جوانان تزریق میشود، با حجت الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان کارشناس مذهبی و پژوهشگر دینی گفتگو کردیم.
حجت الاسلام والمسلمین پناهیان در ابتدا از کمبودهای موجود در هیئت ها گفت و اظهار کرد: هیئتها برنامههای متنوعی دارند و تامین کننده اهداف مختلف هستند. هیئتهای زیادی هستند که جامعیت موضوعات مختلف را در نظر دارند. اگر بخواهیم مسئلهای مبنی بر آسیب شناسی هیئتها طرح کنیم که مثلا هیئتها باید بیشتر به چه نکاتی توجه کنند، باید روی موضوع حماسه تمرکز کنیم. عاطفه به اندازه کافی در هیئتها مورد توجه قرار میگیرد. جنبههای حماسی پاسداشت یاد عاشورا، جنبههای حماسی که نیازمند است در عزاداری خود را نشان دهد، باید بیشتر دیده شود. مسئله حماسی بودن عاشورا، پاسداشت حماسه عاشورا و حماسی عزاداری کردن برای امام حسین (ع) را باید پر رنگتر کنند.
این کارشناس مذهبی در ادامه به شادی در هیئتها اشاره کرد و گفت: اساسا این پرسش که چرا ما شادی درستی در هیئتها نداریم، پرسش دقیقی نیست؛ مردم ما در عزاداریها نیز در اوج شادی به سر میبرند؛ نمیدانم چرا یک عدهای تصور میکنند، عزاداری یعنی لحظههای غمگینِ مردم;مردم به پیاده روی اربعین میروند، بسیار خوشحال هستند. شاید در این مسیر اشک بریزند، اما این اشک ها، اشکِ شوق و محبت هستند. این اشکها حالت افسردگی در انسان ایجاد نمیکنند. ما عزاداری برای اهل بیت (ع) را جزو تظاهر شادی و نشاط آدمها میدانیم. مخصوصا عزاداریهایی که توام با حماسه باشند. این گونه مراسمات دل را زنده میکند و انسان را سر حال میآورد. خیلی وقتها جوانان هیئت و عزاداری را به عنوان تفریح میدانند; حتی اربعین به این شکل است.
حجت الاسلام و المسلمین پناهیان ادامه داد: ما اساسا نباید بین عزداری و شادی دو گانگی ایجاد کنیم؛ مثلا در جشن ایام دهه کرامت یا حتیمیلاد امام حسین (ع) جلسات، رونق کمتری نسبت به جلسات محرم و عزاداری امام حسین (ع) دارد. این رونق عزاداری نسبت به شادی نیست. بلکه این مناسبت عاشورا و عزاداری برای ابراز محبت بیشتر و بهتر است. ظرفیت ابراز محبت در این ایام بیش از دیگر ایام سال فراهم است. ما در زندگی عادی خودمان همین گونه هستیم، وقتی مشکلی نداریم به اصطلاح خیلی قربان صدقه همدیگر نمیرویم. وقتی کسی مشکلی پیدا میکند، عزیزش به بیمارستان میرود یا اتفاقی مشابه رخ میدهد، اطرافیان بیشتر به او محبت میکنند. این که ما در عزاداریها و مناسبتهای سوگواری تظاهر بیشتری برای محبت به اهل بیت (ع) داریم، رویدادی طبیعی است. نباید بگوییم ما بیشتر عزاداریم تا شاد؛ چون در عزاداری هم شاد هستیم. عزاداری در کنار خود، به نوعی شادی همراه دارد.
وی افزود: طبیعتا انسان در مناسبتهای مربوط به اندوه اهل بیت (ع)، ابراز محبتش راحتتر و بیشتر است. به همین دلیل مردم در این ایام بیشتر جذبِ ائمه اطهار (ع) میشوند. ما در مولودیها نقطه ضعفی نداریم.در زندگی عادی همین گونه است. ما بچه هایمان وقتی دچار مشکل شوند، بیشتر قربان صدقه میرویم. این موقعیت محل ابراز محبت بیشتر است. این که مقایسه کنیم، چرا ما در میلاد امام حسین (ع) مثل دهه محرم مجلس برگزار نمیکنیم، امری بسیار طبیعی است. مثل این است که ما بگوییم چرا فلان خانواده که مشکلی هم ندارند، سر سفره رفتار عاشقانه از خود بروز نمیدهند و وقتی مشکلی پیش میآید، خیلی ابراز علاقه دارند. عزاداریهای ما حقیقتا عزاداری به معنایی که غربیها تلقی میکنند، نیست. چه کسی زمانی که از اربعین بر میگردد یا از هیئت بیرون میآید، شاد نیست; نباید این دو گانه را در ذهنها شکل داد.
حجت الاسلام و المسلمین پناهیان ادامه داد: باید در ایام شادی مانند عید غدیر به نیازمندان وام داد. امام علی (ع) میفرمودند هر کس ضامن وام به فقیران شود، منِ علی قول میدهم این وام بازگردد. شادی کردن و شاد شدن با همین چیزهاست. شادی تظاهر الکی و سبک نیست. ما برگزاری مراسم عید غدیرمان ضعیف است. در مراسم غدیر باید حقیقتا دلها را شاد کرد. شاد شدن دلها با بعضی از رفتار های مرسوم به دست نمیآید. شادی به معنای درست کلمه در هدیه دادن، تبریک گفتن و کارهایی از این قبیل خودش را نشان میدهد. همین تظاهر شادی در هیئتها خوب است. غیر از این که کف بزنند و سرود بخوانند چه کارهایی برای شاد بودنِ سالم، نیاز است؟ باید شادی را درونیتر و حقیقیتر کنیم.
وی در ادامه به ضعف در انعکاس جلوههای هیئت اشاره کرد و گفت: ما در هیئتها زیباترین جلوههای بصری را خلق میکنیم، اما این جلوهها را خیلی ضعیف منعکس میکنیم. البته این موضوع ذوق و مقداری هزینه لازم دارد. ما اگر بتوانیم از هیئتها بهترین کلیپها را تهیه کنیم، بازخورد بسیار زیادی را در جامعه خواهیم دید. هیئت موسیقی، رفتار موزون و نور را به شکل درست در کنار فعالیتهای اصلی خود دارد؛جوان و احساسات جوانی به زیبایی خودش را در هیئت نشان میدهد؛ ما اگر بتوانیم به خوبی اینها اتفاقات موجود در هیئت را منعکس کنیم، اتفاق بزرگی رخ میدهد و در نهایت، هیئت و مراسمهای مذهبی به فرهنگِ جهانی تبدیل خواهد شد. جهان با چنین جلوههای بصری زندگی میکند. ما عالیترین جلوههای بصری یک مجلس موسیقیایی توام با احساسات را در ایران داریم. جلوههایی که نشاط آفرین است و حتی زمانی که افراد اشک میریریزند، فضا برایشان جذاب و سرگرم کننده است. این فضا در عین حال که هیجان دارد، عمیق و عرفانی است.
وی در پایان اضافه کرد: باید عدهای از خیرین که به خاطر امام حسین (ع) پول خرج و در بخشهایی مانند پذیرایی و چراغانی هزینه میکنند، پولی هم برای فیلمبرداری و ساخت یک کلیپ یا مستند در هیئت خرج کنند؛ به جای یک دوربین، ده دوربین بیاورند؛ زوایای دوربینها را در نظر بگیرند؛ نور پردازی سالن را تنظیم کنند و تخصصی کار کنند که به یک بسته فرهنگیِ صادراتی برسیم. ما چگونه در محصولات دیگر بسته محصولاتی نداریم، همان طور در صادر کردن بسته فرهنگی ضعف داریم. گاهی خرمای ایران را به کشور اطراف میبرند و بسته بندی میکنند. اگر تولید بستههای فرهنگی باب شود، فضای مجازی و صحنههای تلویزیونی را تسخیر خواهیم کرد.